Tο πρώην μέλος του προπονητικού τιμ του Άρη, Γιώργος Κετσελίδης και συνεργάτης του “δράκου” μίλησε για την είσοδο του Παναγιώτη Γιαννάκη στο Hall Of Fame της FIBA και τον Άρη του σήμερα.
Αναλυτικά όσα είπε στο Yellow Radio 101,7:
Αρχικά ανέφερε:
Ο Παναγιώτης το άξιζε αυτό εδώ και αρκετά χρόνια. Άργησε λίγο αλλά δικαιώθηκε και βγαίνει τώρα αυτή η τιμή. Ήταν επί σειρά ετών αρχηγός και προπονητής της Εθνικής, τι άλλο να πούμε; Αν δεν ήταν ο Γιαννάκης δεν ξέρω αν ο Γκάλης θα μπορούσε να ήταν αυτός που ήταν, ήταν δύο κομμάτια που αλληλοσυμπληρώνονταν.
Για τον Άρη του 80′:
Όταν ο Άρης ήταν να παίξει πάντα κλείνανε τα πάντα στο Παγκράτι για να απολαύσουμε τον Άρη και τους παιχταράδες που είχε.
Για τον λόγο που άργησε τόσο να μπει στο HOF της FIBA ο Παναγιώτης Γιαννάκης:
Δεν ξέρω αν παίζει ρόλο ο Βασιλακόπουλος και ότι του έκανε κάποιο πόλεμο, νομίζω ότι του έκανε. Σίγουρα είναι καθυστερημένη η ανάδειξη του, αλλά κάθε καλός αναγνωρίζεται κάποια στιγμή.
Βλέπουμε κάποια πράγματα αλλά δυστυχώς εμείς που είμαστε οι εργάτες του μπάσκετ δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.
Για την κακή σχέση του Βασιλακόπουλου με τις μεγάλες προσωπικότητες:
Αν ο Γκάλης και ο Γιαννάκης τον γλείφανε τότε θα είχαν και αυτοί καλύτερη αντιμετώπιση. Θα έπρεπε να συμφωνούσαν σε ότι έλεγε.
Έχει έρθει η στιγμή πλέον να σταματήσει, να μπει κάποιος καινούργιος, ο Παπαλουκάς, ο Διαμαντίδης, ο Λάζαρος Παπαδόπουλος, να μπουν τέτοιοι άνθρωποι στο μπάσκετ.
Για το πως εξέλαβε αυτήν την τιμή ο Παναγιώτης Γιαννάκης:
Είναι χαρούμενος, είναι δικαιωμένος και είναι χαμηλών τόνων. Δεν θα βγει ποτέ να πανηγυρίζει και να πει μεγάλα λόγια.
Για το αν πρέπει να ανέβει στον ουρανό του Παλέ η φανέλα του Παναγιώτη Γιαννάκη:
Μετά από αυτό που έγινε τώρα νομίζω ότι δικαιωματικά αξίζει και εκείνος να ανέβει η φανέλα του ψηλά στο Αλεξάνδρειο και να είναι η φανέλα του δίπλα στου Νίκου Γκάλη.
Για τον σημερινό Άρη:
Αυτό το φαινόμενο στον Άρη είναι χρόνια, δεν είναι μόνο σημερινό η χθεσινό είναι εδώ και αρκετά χρόνια, από την τελευταία χρονιά του Πρίφτη. Από εκεί και πέρα κάθε χρόνο οι προπονητές βιώνουν πόλεμο, πιεση.
Το βίωσε αυτό και ο Παναγιώτης Γιαννάκης, το βίωσε και ο Καμπερίδης.
