Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συνέντευξη έδωσε ο Φώτης Κατσικάρης στο ισπανικό “skyhook”.
Διαβάστε τις πιο χαρακτηριστικές ατάκες του, όπως τις σταχυολόγησε το sport24.gr
Για τη Λοκομοτίβ Κουμπάν: “Ολα εξαρτώνται από την χημεία. Πιστεύω πολύ στη χημεία μέσα σε ένα περιβάλλον και φάνηκε πως δεν είχαμε εγώ και ο Πρόεδρος τις ίδιες απόψεις. Δυστυχώς δεν πήγαν καλά τα πράγματα, διότι δεν υπήρχε υπομονή από την ομάδα. Δώσαμε οκτώ ανεπίσημους αγώνες, είχαμε μια ομάδα με πολλές αλλαγές και μέχρι να βρω ρυθμό και να μάθω τους παίκτες, κάναμε κάποιες ήττες. Το κατάλαβα από τον πρώτο μήνα πως είχαμε διαφορετικές ιδέες, δεν υπήρχε αρμονία ανάμεσά μας. Βρήκα την ομάδα έτοιμη, πήρα μόλις τρεις παίκτες. Ο Πρόεδρος ήθελε να γυρίσει στη EuroLeague, όμως για να συμβεί αυτό πρέπει να γίνει πολλή δουλειά και να υπάρχει υπομονή για να βρουν όλοι τους ρόλους τους”.
Για το αν αισθάνθηκε πως κάποιος παίκτης του έμοιαζε με τον ίδιο: “Υπάρχει ένας, τον οποίο γνωρίζω καλά διότι τον πήρα νεαρό στην ΑΕΚ. Ο Νίκος Ζήσης. Δεν ξέρω αν είμαι αντικειμενικός, επειδή πέρασα μαζί του πολύ χρόνο και δουλέψαμε ατομικά, όμως ήταν ένας τρομερός σκόρερ στις μικρότερες κατηγορίες που έβλεπε πολλά περισσότερα στο άθλημα από τους πόντους. Είχε περισσότερο ταλέντο και καλύτερα προσόντα από εμένα, όμως είναι ένα καλό παράδειγμα επειδή δεν είναι ατομιστής. Πάντα σκέφτεται την ομάδα. Γι’ αυτό κέρδιζε και συνεχίζει να κερδίζει. Βρίσκεται πολλά χρόνια στη EuroLeague και έχει κερδίσει τίτλους σχεδόν με όλες τις ομάδες του”.
Για το αν έφυγε από τον Άρη για να πάει στη Μπιλμπάο: “Με κάλεσε ο Πρόεδρος του Άρη, με τον οποίο είχα καλές σχέσεις και το ρόστερ ήταν καλό. Έμενα στη Βαλένθια, όμως ήθελα να γυρίσω στη δουλειά. Βρήκαμε χημεία, όμως στις 6 Ιανουαρίου κάναμε τραγική εμφάνιση και χάσαμε στην έδρα μας από τον Πανελλήνιο. Τότε είπα ότι δεν μπορώ να βοηθήσω άλλο. Αν έμενα άλλη μία μέρα, θα υπήρχε πρόβλημα. Μου ζήτησαν να μείνω και να κάνω αλλαγές, όμως γνώριζα τον εαυτό μου και ήξερα ότι δεν μπορούσα να βοηθήσω άλλο. Δεν έκανε καλό αυτή η κατάσταση ούτε σε εμένα, ούτε στον Άρη. Ακόμη ο κόσμος πιστεύει πως έφυγα για να πάω στη Μπιλμπάο. Αυτό έγινε όμως μετά από τρεις μέρες, από τύχη. Το Σάββατο παίξαμε, χάσαμε, το βράδυ παραιτήθηκα και την ίδια μέρα η Μπιλμπάο έχασε από τη Βαγιαδολίδ. Μετά από λίγες μέρες με πήραν τηλέφωνο”.
Για τη Μπιλμπάο και την “ελληνική ατμόσφαιρα”: “Ναι, σίγουρα υπάρχει μια ελληνική ατμόσφαιρα. Βέβαια εκεί δεν σε αποδοκιμάζουν όταν χάνεις. Αλλά ναι, σε ενθαρρύνουν, σε σπρώχνουν, πιέζουν τον αντίπαλο και τους διαιτητές όπως γίνεται και στην Ελλάδα”.
Για όσα συνέβησαν και ακούστηκαν σχετικά με τη Ρεάλ Μαδρίτης: “Τι θέλετε να σας πω; Μια μέρα θα γράψω βιβλίο και θα είναι ενδιαφέρον. Διασκεδαστικό και ενδιαφέρον. Θα ανοίξει ένα μεγάλο κεφάλαιο, όχι μόνο για τη Ρεάλ, αλλά για τις ομάδες που ψάχνουν… fashion προπονητές. Και όταν λέω fashion, εννοώ αυτούς που κάνουν μια καλή σεζόν. Κάθε καλοκαίρι βλέπουμε τέτοιους, επειδή έχουν κάνει μία ή δυο καλές χρονιές. Δυο χρόνια πριν δεν τους θεωρούσαν όμως καλούς. Είναι περίεργο το σύστημα που έχουν οι ομάδες για τους προπονητές. Ένα club που έχει συγκεκριμένη φιλοσοφία, δεν μπορεί να έχει λίστα με όσους είναι διαθέσιμοι. Δεν μπορείς να λες θέλω τον Phil Jackson, αλλά αν δεν τον πάρω, θα πάω στον Doc Rivers. Είχαμε επαφές με τη Ρεάλ Μαδρίτης, όμως δεν υπάρχει λόγος για να πούμε περισσότερα”.
Για το αν θα κυνηγήσει το όνειρο του ΝΒΑ το καλοκαίρι: “Με ρωτάτε αν θα είμαι στα Summer Leagues. Εξαρτάται. Τώρα που δεν έχω την εθνική ομάδα, φαίνεται πως θα υπάρχει περισσότερος χρόνος. Υπάρχουν ζητήματα που πρέπει να λύσω, όμως ναι, το πιο πιθανό είναι να βρίσκομαι εκεί ως μέλος ενός προπονητικού team”.
Για το κεφάλαιο Εθνική Ελλάδας, όσα έζησε και όσα “βλέπει” για το μέλλον: “Ηταν μια καλή εμπειρία για εμένα και είμαι πραγματικά περήφανος. Δεν μπορώ να το εκφράσω με λόγια. Το να είσαι προπονητής της εθνικής ομάδας της χώρας σου, είναι σπουδαίο. Δεν σε κάνει όμως ούτε καλύτερο, ούτε χειρότερο διότι υπάρχουν πολλά που μπορούν να συμβούν σε ένα τουρνουά. Δεν ξέρεις ποιοι παίκτες θα είναι διαθέσιμοι, δεν ξέρεις τι κλήρωση θα έχεις και τι διασταυρώσεις. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες. Είχα ρεκόρ 14-3, όμως κάναμε τρεις ήττες που μας πόνεσαν. Απέναντι στη Σερβία που έφτασε στον Τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου απέναντι στους Αμερικανούς, απέναντι στην Ισπανία που κέρδισε το Eurobasket και απέναντι στην Κροατία που νίκησε την Ιταλία στο προολυμπιακό τουρνουά. Δεν θέλω να μιλώ για την τύχη”.
Για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο: “Πιστεύω πως το σημαντικότερο επίτευγμά μου ήταν που τον ενσωμάτωσα στην Εθνική. Είναι ο επόμενος μεγάλος Ευρωπαίος, ειδικά λόγω του χαρακτήρα του. Είναι ένα παιδί που στα 20 του έμοιαζε με 30. Δουλεύει πολύ σκληρά, είναι τρομερά σοβαρός και πάντα συγκεντρωμένος. Δεν είναι παιδί, είναι 22 ετών και συμπεριφέρεται ως βετεράνος”.
Για το στυλ που πρέπει να έχει από εδώ και στο εξής η Εθνική Ελλάδας: “Πρέπει να παίξει πιο δυναμικά, χωρίς αμφιβολία. Αυτή ήταν και η ιδέα της ομοσπονδίας όταν ανέλαβα, να φύγουμε από το κλασικό στυλ μπάσκετ της εθνικής και να παίξουμε πιο δυναμικά. Ήξερα από την ACB τι σημαίνει αυτό. Ειδικά στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 το κάναμε και παίξαμε εξαιρετικό μπάσκετ. Υπάρχει μια εμμονή για τα μετάλλια κι αυτό δεν πιστεύω ότι κάνει καλό, διότι όσα έχει καταφέρει αυτή η ομάδα, τα έχει καταφέρει ως αουτσάιντερ”.
