Εν αναμονή της οριστικής συμφωνίας του Δημήτρη Καρατζιοβαλή με την ΠΑΕ Άρης για την ανάληψη χρεών στο πόστο του προπονητή τερματοφυλάκων το PRESSARIS επικοινώνησε με τον 39χρονο πρώην τερματοφύλακα και συνομίλησε μαζί του.
Μια συζήτηση γύρω από τη νέα σελίδα που γυρίζει στην καριέρα του, την επιστροφή του στον αγαπημένο του Άρη, το πρωτάθλημα της Β΄Εθνικής αλλά και τον κόσμο του συλλόγου που όπως ο ίδιος πιστεύει και τονίζει: “Παρά την πίκρα του ο φανταστικός αυτός κόσμος θα είναι δίπλα μας σε αυτή τη νέα προσάθεια”.
Νέα στροφή στην καριέρα σας και επιστροφή στον Άρη. Ποιο ήταν το πρώτο συναίσθημα όταν σας πρότεινε ο σύλλογος το πόστο;
“Ημουν μέλος της ομάδας για 4 χρόνια. Προσωπικά για εμένα είναι μία μεγάλη πρόκληση και μεγάλη τιμή που θα βρίσκομαι κατά πάσα πιθανότητα στο προπονητικό τιμ αυτού του συλλόγου. Έχω αγαπήσει τον Άρη και δεν θα μπορούσα να αρνηθώ μία τέτοια πρόταση. Σαν πρόκληση δεν με φοβίζει καθόλου. Εχω εμπιστοσύνη στις ικανότητες μου και στις γνώσεις μου. Και είμαι σίγουρος πως ότι κι αν χρειαστώ θα έχω την βοήθεια και του κ. Καλαϊτζίδη αλλά και των συνεργατών του”.
Πως αντιμετωπίζετε την ενδεχόμενη συνεργασία σας με τον σημερινό προπονητή του Άρη;
“Είναι ο άνθρωπος που με εμπιστεύτηκε για την συγκεκριμένη θέση. Είναι ένας εξαιρετικός προπονητής. Όταν μου πρότεινε το ενδεχόμενο συνεργασίας φυσικά και δεν το σκέφτηκα στιγμή. Τιμή μου να συνεργαστώ μαζί του γιατί πιστεύω πως μπορούμε και όραμα να δώσουμε αλλά και να επιτύχουμε έργο στον σύλλογο”.
Ποιες οι διαφορές του Άρη- όταν εσείς αγωνιζόσασταν- με τον τωρινό Άρη που βίωσε το πικρό ποτήρι του υποβιβασμού στο τέλος της περιόδου;
“Ο τότε Άρης με τον τωρινό δεν έχει καμία απολύτως σχέση. Άνηκα στο δυναμικό μιας ομάδας που ήταν από τις κορυφαίες στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο και όχι μόνο. Ο Άρης έπαιζε εξαιρετικό ποδόσφαιρο και κέρδιζε φίλους με τις εμφανίσεις του. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια όλα άλλαξαν και δυστυχώς άλλαξαν προς το χειρότερο”.
Υπήρχε τότε η σκέψη ή έστω το σενάριο ότι ο Άρης θα μπορούσε λίγα χρόνια μετά να βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού;
“Εγιναν λάθη. Κάθε διοίκηση τα τελευταία χρόνια έκανε λάθη που σήμερα κοστίζουν ακόμα και μάλιστα πικρά. Η περίοδος εκείνη ήταν εξαιρετική από πλευράς οικονομικής άνεσης. Ο σύλλογος με την συμμετοχή του στην Ευρώπη αλλά και τις εμφανίσεις του στην Ελλάδα γέμιζε τα ταμεία του. Τα έσοδα ήταν εξαιρετικά μεγάλα. Υπήρχαν κάποιες οικονομικές εκρεμμότητες αλλά τίποτα δεν προμήνυε αυτό που συμβαίνει σήμερα. Προσωπικά να σκεφτείτε δεν έχω καμία οικονομική εκρεμμότητα με τον Άρη κι ουτε είχα ποτέ”.
Μέσα απο την δική σας ματιά μπορούσε η ομάδα να σωθεί αγωνιστικά φέτος;
“Πιστεύω πως ναι. Πίστευα ότι ακόμα και φέτος ο Άρης μπορούσε να σωθεί αγωνιστικά.Το κακό, όμως, είναι ότι η ομάδα πάλευε δύο χρόνια τώρα μέχρι το τέλος για να σωθεί, Έπαιζε με την τύχη της και δυστυχώς την πάτησε. Θεωρώ ότι είχε το υλικό να πετύχει την παραμονή της, όμως έγιναν λάθη. Λάθη που ξεκίνησαν από την αρχή της προετοιμασίας της το προηγούμενο καλοκαίρι και δεν διορθώθηκαν στην πορεία”.
Ο Άρης της νέας χρονιάς θα αγωνίζεται- κατά πάσα πιθανότητα- στο πρωτάθλημα της Φούτμπολ Λιγκ. Τι ισχύει πλέον τα τελευταία χρόνια στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία και τι πρέπει να προσέξει ο Άρης;
“Ηταν και είναι ένα πολύ δύσκολο πρωτάθλημα με μεγάλες απαιτήσεις. Έπαιξα στη συγκεκριμένη κατηγορία αρκετά χρόνια και γνωρίζω τις δυσκολίες της. Αυτό που πρέπει να προσέξει και να φροντίσει ο Άρης είναι να εκμεταλλευτεί την έδρα του. Μία έδρα που όμοια της δεν υπάρχει όχι μόνο στη Φούτμπολ Λιγκ αλλά και στο εληνικό πρωτάθλημα γενικότερα”.
Ποιο θα είναι το “κλειδί” της επιτυχίας για την άνοδο;
“Η σταθερότητα. Οι απαιτήσεις έιναι πλέον μεγάλες στην συγκεκριμένη κατηγορία. Ο Άρης πρέπει να ξεκινήσει δυναμικά, να πάρει αρχικά όλα τα εντός έδρας παιχνίδια και να επιδείξει την απαιτούμενη σταθερότητα στη συνέχεια. Δεν πρέπει να επαναπαυτεί σε κανένα σημείο της χρονιάς. Και φυσικά να καταφέρει να πάρει ότι καλύτερο μπορεί από τα εκτός έδρας”.
Είναι γνωστή και την εχετε ζήσει από κοντά την παράδοση που θέλει τον Άρη να έχει ανέκαθεν εξαιρετικούς τερματοφύλακες…
“Φυσικά και ισχύει. Ακόμα και σήμερα. Πάντα στον Άρη αγωνιζόντουσαν σε αυτή την θέση ποδοσφαιριστές που ήταν κορυφαίοι στην κατηγορία τους στην Ελλάδα. Και δεν είναι μόνο αυτό. Στο πόστο του προπονητή τερματοφυλάκων εργάσθηκαν στο παρελθόν άνθρωποι με ιστορία στη συγκεκριμένη θέση, καταξιωμένοι στο χώρο με γνώσεις και φυσικά όρεξη για δουλειά”.
Εχει μέλλον ο Άρης στη συγκεκριμένη θέση;
“Την περσινή περίοδο αν κάποιον ξεχώρισα είναι ο Σωκράτης Διούδης. Πρόκειται για ένα ταλαντούχο τερματοφύλακα με φοβερές προοπτικές εξέλιξης. Ηδη την περασμένη σεζόν έδειξε στοιχεία εξαιρετικά. Θα ήταν μεγάλη μου χαρά να συνεργαστώ μαζί του όμως ο Διούδης είναι ένα κεφάλαιο για τον σύλλογο. Είναι στο χέρι της διοίκησης αλλά και το δικό του το αν θέλει να παραμείνει και να αγωνιστεί έστω για μία ακόμα χρονιά στον Άρη. Όποια όμως και να είναι η εξέλιξη στη περίπτωση του, ξέρω ότι υπάρχουν παιδιά από πίσω και συγκεκριμένα από τα τμήματα υποδομής που μπορούν με σκληρή δουλειά να κάνουν την διαφορά σύντομα”.
Στην πρόσφατη εκλογική διαδικασία της ΚΜΑ το “παρόν” έδωσαν μόλις 663 μέλη από τα συνολικά 11.000. Κουράστηκε ο κόσμος;
“Φυσικά και κουράστηκε. Ο κόσμος από λόγια έχει χορτάσει. Αυτό που θέλει είναι πράξεις. Πράξεις ουσιαστικές και με προοπτική. Κάθε υγιής Αρειανός νιώθει κουρασμένος. Όμως είμαι σίγουρος πως αυτός ο κόσμος θα είναι δίπλα μας σε αυτή τη νέα προσπάθεια που βρίσκεται στα σκαριά. Ο κόσμος αυτός είναι εκπληκτικός. Πείτε μου ποιος άλλος σύλλογος με αυτά τα προβλήματα όλα αυτά τα χρόνια θα είχε 15.000 και παραπάνω κάθε Κυριακή στο γήπεδο; Κανένας! Υπήρξαν σύλλογοι με ανάλογα προβλήματα και στις κερκίδες είχαν 200-300 άτομα. Τι να πει κανείς γι αυτό τον μοναδικό κόσμο. Υπομονή και από την πλευά μας μόνο πράξεις…”.
