Ο Άρης συνειδητοποιεί για μια ακόμη φορά, ότι ο δρόμος του δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Ποτέ δεν ήταν άλλωστε, χρόνια τώρα. Παρά τη γνωστή προσπάθεια… υπνωτισμού ή έστω επιεικώς εφησυχασμού από τους γνωστούς “κωλοτούμπες”, η αλήθεια είναι μια και σίγουρα σκληρή: υπάρχουν “αγκάθια” στον δρόμο της εξυγίανσης και της εκκαθάρισης. Τα καμπανάκια έγιναν καμπάνες που ηχούν και επιβάλλουν να βρεθεί ο Άρης με τα μάτια και τα μυαλά ανοιχτά. Σε εγρήγορση…
Δεν προέκυψαν τώρα τα “αγκάθια” αυτά. Ήταν γνωστά από την πρώτη στιγμή, που αποφασίστηκε ο εκούσιος υποβιβασμός. Πέρασαν πάνω από 18 μήνες κι όμως ο Άρης βαδίζει ακόμη στην αβεβαιότητα, αφού σπατάλησε πολύτιμο χρόνο σε εσωτερικούς πολέμους με τη σημαία της εσωστρέφειας και της εμπάθειας, σε πειράματα αλεξιπτωτιστών παραγόντων και… εισαγόμενων σωτήρων της κακιάς ώρας.
Από το φετινό καλοκαίρι μπήκε σε μια νέα βάση με την εμπλοκή του Θόδωρου Καρυπίδη. Το στοίχημα της αγωνιστικής ανόδου έχει κερδηθεί. Είναι τυπική διαδικασία η άνοδος και με βάση όσα έγιναν φέτος στο αγωνιστικό εκτίθενται όλοι εκείνοι που παρουσίαζαν πέρσι φύκια για μεταξωτές κορδέλες… Για το περσινό αγωνιστικό “έγκλημα” πρέπει να λογοδοτήσουν όσοι έριξαν το καράβι στα βράχια. Δεν μπορεί να υπάρξει ομερτά…
Όμως…
Απομένει το στοίχημα της εκκαθάρισης και της επικύρωσης της ανόδου. Υπάρχουν εμπόδια, “αγκάθια”:
- Η περίεργη στα όρια της εχθρικότητας τάση μελών της ΕΕΑ, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον υπερβάλλοντα ζήλο της… τηλεδικαστικού Ειρήνης Μαρούπα.
- Ο νέος αθλητικός νόμος, ο οποίος ακόμη δεν γνωρίζουμε πότε και πώς θα ισχύσει.
- Η ΕΠΟ που έχει πολλάκις αποδείξει ότι άγεται και φέρεται χωρίς σταθερό πλαίσιο, τη στιγμή που όλη η ποδοσφαιρική νομολογία (αλλά και η ηθική της) είναι διάτρητη.
Σίγουρα είναι σκανδαλώδες να ανεβαίνει με τον ίδιο νόμο η ΑΕΚ και… ξαφνικά να υπάρχει υπερβολική ευαισθησία φέτος που ανεβαίνει ο Άρης.
Σίγουρα επίσης υπάρχουν εμπόδια. Κανείς στον Αρη δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια του. Οφείλουν όμως όλοι να τα ξεπεράσουν. Οφείλουν να βρουν τον τρόπο.
