Κανένα ματς μπάσκετ δεν έχει τελειώσει με πιο παρανοϊκό τρόπο! Το Waverly και το Blair, δύο γυμνάσια της Nebraska, μάς χάρισαν τρία μπάζερ μπίτερ. Το πρόβλημα είναι ότι τα δύο ήταν εκπρόθεσμα. Το τρίτο μέτρησε κανονικά.
Πάντα υπάρχουν αφορμές για να φωνάξει κανείς ότι “αυτά δεν γίνονται ούτε στις ταινίες”. Πάντα. Κάθε μέρα. Παντού, οπουδήποτε. Το σπουδαίο με το τέλος του αγώνα Waverly-Blair είναι ότι το φωνάξαμε τρεις φορές μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα!
Οι ομάδες ήταν ισόπαλες στους 50 πόντους και στο ρολόι έμεναν ελάχιστα δευτερόλεπτα. Η μπάλα είναι στα χέρια του Blair. Με ένα τρίποντο του χαμού, το Blair καταφέρνει να προηγηθεί, αλλά όχι, όχι. Ο διαιτητής έχει σφυρίξει εκτός φάσης φάουλ και το καλάθι δεν μετράει. Στην επαναφορά, το Blair χάνει την κατοχή και ένας ηρωικός παίκτης του Waverly το μπουμπουνάει από το σπίτι του και ναι(!!!), το Waverly παίρνει το προβάδισμα.
Αλλά όχι.
ΟΧΙ.
Ο προπονητής του έχει ζητήσει τάιμ-άουτ με του που έγινε το κλέψιμο και το καλάθι δεν μετράει.
Ε, φανταστείτε τι έγινε μετά την τελευταία επαναφορά του ματς. Άλλο. Ένα. Μπάζερ. Μπίτερ.
Μόνο που αυτή τη φορά μέτρησε.
