Τα όσα έγιναν στην Τούμπα, δεν ήταν παρά μια… επανάληψη όσων συμβαίνουν και ξανασυμβαίνουν, όλα αυτά τα χρόνια. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το σπασμένο λεωφορείο, τις πέτρες, την “καταιγίδα” μπουκαλιών σε κάθε κόρνερ, τη ρίψη φωτοβολίδας κατά του πάγκου της ομάδας, το “πέρα-δώθε” των… “υπεύθυνων” ασφαλείας;
Ή ποιος δεν θυμάται τα… γαλλικά στον μεταφραστή του Άρη, κάθε φορά που περνούσε απ’ το πάγκο του ΠΑΟΚ για να κάνει τις αλλαγές ή το χτύπημα στον προπονητή τερματοφυλάκων Λεπιτσά, την ώρα που κρατούσε τον Γιαννιώτα που αποχωρούσε με μισό πόδι; Τα χθεσινά ήταν πράγματι μια επανάληψη.
Δεν χρειάζεται να συνοδεύσει κανείς (…με οποιαδήποτε ιδιότητα),πάνω από δύο φορές την αποστολή των κίτρινων ή να έχει μαντικές ικανότητες για να καταλάβει τι συμβαίνει και να περιμένει τι θα συμβεί.
Το μόνο που αλλάζει, κάθε φορά, να ‘ναι ίσως, τα πρόσωπα των πρωταγωνιστών και το είδος της απρέπειας που επρόκειτο να γίνει….
Η τακτική των ανακοινώσεων είναι μια αντίδραση, αλλά ακούγεται, πλέον, στα αυτιά των Αρειανών σαν αποφυγή των ευθυνών που υπάρχουν και έλλειψη προνοητικότητας. Η διοίκηση του Άρη αν και ήξερε εκ πείρας τι θα συνέβαινε θα έπρεπε να λειτουργήσει πιο αποτελεσματικά. Ειδικά μετά τα… “αστεία” (εδώ δεν γελάνε) “τιτιβίσματα” του Αθανασιάδη.
Άραγε συνάντηση μέτρων τάξεως δεν υπήρξε πριν απ το παιχνίδι; Ζήτησε ή καλύτερα απαίτησε ο Άρης εισαγγελέα ή κάποιον ανώτατο αξιωματούχο της ΕΛ.ΑΣ. και της διοργανώτριας αρχής κατά τις…γνωστές ώρες της εισόδου και της αποχώρησης;
Ο Άρης θα έπρεπε πιο αποτελεσματικά να διαφυλάξει τα συμφέροντα του…. Άρη, αλλά κι αυτά τα θεμελιώδη δικαιώματα και συνθήκες διεξαγωγής ενός ποδοσφαιρικού αγώνα.
Κι αν, για άγνωστο λόγο, μέχρι στιγμής, δεν έχει υπάρξει αυτεπάγγελτα, κατόπιν όλων αυτών των δημοσιευμάτων και εικόνων, εισαγγελική παρέμβαση κι έρευνα για τα όσα συνέβησαν, καλό είναι να την προκαλέσει η ίδια η ΠΑΕ Άρης.
Περιμένουμε την άμεση αντίδραση, έστω και τώρα της ΠΑΕ και της Κοινωνίας Μελών ώστε να μπει ένα τέλος στα όσα γίνονται τόσο κραυγαλέα και βάναυσα στο συγκεκριμένο γήπεδο.