Ο Μίχαλ Πρόμπιερζ αποτελεί και τυπικά παρελθόν από τον πάγκο του Άρη και ο νέος τεχνικός που θα αναλάβει θα είναι ο ενδέκατος από τη σεζόν 2006-07. Όγιος, Ερνάντεθ, Ολίβα, Μπάγεβιτς, ξανά Ερνάντεθ, Μαζίνιο, Κούπερ, Μιχαλήτσος, Τσιώλης και Πρόμπιερζ πέρασαν από τον πάγκο του Άρη κι ο καθένας άφησε το στίγμα του. Άλλος μεγαλύτερο κι άλλος μικρότερο. Το PRESSARIS θυμάται και σας παρουσιάζει έργα και στιγμές για τον καθένα προπονητή.
Γκιγιέρμο Όγιος (26 Ιουνίου 2006 – 9 Ιανουαρίου 2007): Ο Αργεντινός Γκιγιέρμο Όγιος κλήθηκε να αναλάβει το «καράβι» του Άρη μετά την άμεση επάνοδο της ομάδας στην πρώτη κατηγορία. Πήρε τα ηνία από τον Νίκο Αναστόπουλο κι έχτισε ένα σύνολο το οποίο γοήτευε με το ποδόσφαιρο που έπαιζε. Σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως για τις μεθόδους που ακολουθούσε στην προετοιμασία. Τελικά ο κόσμος τον πίστεψε και η αλήθεια είναι πως η φυσιογνωμία του «έφτιαχνε» όλους τους Αρειανούς. Στο χόρτο; Γρήγορες εναλλαγές, πάσες με τη μία και πολλές φάσεις, για έναν Άρη που με το… καλημέρα μπήκε στην καρδιά του κόσμου. Όλα τα είχε ο Άρης, μόνο το αποτέλεσμα δεν είχε. Αρχή δευτέρου γύρου κι Άρης θα φέρει τη δέκατη (!) ισοπαλία του στο πρωτάθλημα με τη Λάρισα (1-1). Δύο μέρες μετά ο Όγιος θα αποχωρήσει, έχοντας απολογισμό: 3 νίκες, 10 ισοπαλίες και 3 ήττες, όπως και τον αποκλεισμό στο Κύπελλο από τη Νίκη Βόλου.
Κίκε Ερνάντεθ (13 Ιανουαρίου 2007 – 25 Μαΐου 2007): Άμεση ήταν η αντικατάσταση του Όγιος στον Άρη. Ο Ισπανός Κίκε Ερνάντεθ ήρθε για να βγάλει τον Άρη από τη βαθμολογική… ξηρασία. Στο ντεμπούτο του έφερε ισοπαλία στην Κέρκυρα (1-1), αλλά στη συνέχεια ο Άρης συνέχισε με ένα ντεμαράζ νικών και πήρε εύκολα την τέταρτη θέση του πρωταθλήματος. Οι «κίτρινοι» δεν έθελξαν με την απόδοσή τους, όπως επί Όγιος, αλλά είχαν το αποτέλεσμα. Κάτι το οποίο ωστόσο δε στάθηκε ικανό για να δώσει στον Ερνάντεθ το εισιτήριο για την επόμενη χρονιά. Η διοίκηση λίγο πριν βγει ο Μάιος του γνωστοποίησε πως τα πλάνα της θα στηριχθούν δίχως αυτόν κι ο καλός στρατιώτης Κίκε αποτέλεσε παρελθόν, έχοντας για παράσημο τον εντυπωσιακό απολογισμό: 8 νίκες, 3 ισοπαλίες και 3 ήττες εκ των οποίων η μία στο αδιάφορο τελευταίο παιχνίδι της σεζόν με τον Ατρόμητο στο Χαριλάου (1-2).
Χουάν Κάρλος Ολίβα (2 Ιουνίου 2007 – 4 Σεπτεμβρίου 2007): Τον Χουάν Κάρλος Ολίβα επέλεξαν οι ιθύνοντες της ΠΑΕ, ώστε να οδηγήσει την ομάδα σε Ελλάδα και Ευρώπη, μετά την προηγούμενη επιτυχημένη σεζόν. Ο Ισπανός παίρνει τον τίτλο της πιο… αδιάφορης παρουσίας που υπήρξε ποτέ στον πάγκο της ομάδας. Μόλις ένα παιχνίδι έκατσε στον πάγκο -εντός έδρας ισοπαλία 0-0 στην πρεμιέρα με τον Πανιώνιο- κι αποχώρησε, αφήνοντας σαφείς αιχμές προς τη διοίκηση. Για το μόνο που θα τον θυμάται ο κόσμος είναι μάλλον το γλειφιτζούρι, που αρεσκόταν να έχει στο στόμα του κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού!
Ντούσαν Μπάγεβιτς: (7 Σεπτεμβρίου 2007 – 1 Ιουλίου 2008): Η διοίκηση έδειξε άμεσα αντανακλαστικά στο θέμα προπονητή και δίχως να αφήσει ακέφαλη την ομάδα έκανε το… «μπαμ». Έφερε τον Ντούσαν Μπάγεβιτς στον πάγκο της ομάδας, σε μία κίνηση ουσίας και εντυπωσιασμού. Ο Σερβοέλληνας υπέγραψε τριετές συμβόλαιο και άμεσα ανέλαβε δουλειά. Η ζωή του στο Ρύσιο πέρασε από σαράντα κύματα, όμως η δυναμική παρουσία του στα αποδυτήρια συνήθως έδινε τέλος σε ότι πήγαινε να δημιουργηθεί. Στο τέλος της χρονιάς ο Ντούσκο είχε να επιδείξει ως έργο μία πολύ καλή ομάδα και σοβαρή στον αγωνιστικό χώρο, τη μεγαλειώδη πρόκριση στους ομίλους του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ και την είσοδο στα πλέι οφ (κάτι το οποίο θεωρούνταν δεδομένο). Αντιθέτως του πιστώθηκε η απώλεια του Κυπέλλου στον τελικό του Καυταντζογλείου (0-2 από τον Ολυμπιακό) και η κόντρα του με τον Μάρσιο Αμορόζο, τον οποίο οι «κίτρινοι» δεν εκμεταλλεύτηκαν αγωνιστικά. Το κύκνειο άσμα του Σερβοέλληνα τεχνικού έπεσε μία μέρα μετά την επίσημη πρώτη της ομάδας, όταν ο ίδιος επικαλέστηκε ως πρόφαση την κόντρα της ομάδας με τον Αβραάμ Παπαδόπουλο κι αποχώρησε. Άπαντες βέβαια γνώριζαν το διαφαινόμενο «φλερτ» του με τον Παναθηναϊκό και πως αυτό ευθυνόταν για την αλλαγή στη στάση του. Εν τέλει ο Μπάγεβιτς έφυγε κι άφησε παρακαταθήκη στον Άρη: 22 νίκες, 12 ισοπαλίες και 14 ήττες σε όλες τις διοργανώσεις.
Κίκε Ερνάντεθ (2 Ιουλίου 2008 – 21 Ιανουαρίου 2009): Ένας παλιός γνώριμος επέστρεψε άμεσα ώστε να βοηθήσει την ομάδα να συνεχίσει την πορεία της στη μετά – Μπάγεβιτς εποχή. Ο Κίκε Ερνάντεθ μόλις ώρες μετά την αποχώρηση του Μπάγεβιτς πήρε το αεροπλάνο και ήρθε να υπογράψει για να αναλάβει τα ηνία της ομάδας ξανά. Το δεύτερο πέρασμα του Ερνάντεθ από τον πάγκο του Άρη διήρκησε όσο το πρώτο, ωστόσο δεν είχε την ίδια επιτυχία. Η ομάδα υπέστη αποκλεισμό – σοκ στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, από κάποια Σλάβεν Κοπρίβνιτσα κι αυτό την κυνηγούσε καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Μιας σεζόν που για τον Κίκε, έληξε άδοξα πριν τα τρία παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ (για Κύπελλο και πρωτάθλημα). Ο Ισπανός αποχώρησε με απολογισμό: 6 νίκες, 5 ισοπαλίες και 7 ήττες.
Ιομάρ Μαζίνιο (22 Ιανουαρίου 2009 – 2 Νοεμβρίου 2009): Η κίνηση της διοίκησης ήταν άμεση κι ο Άρης αντικατέστησε στον πάγκο τον Ερνάντεθ, με μία εξέχουσα προσωπικότητα του παγκόσμιου ποδοσφαιρικού στερεώματος, τον Ιομάρ Μαζίνιο. Ο Βραζιλιάνος ανέλαβε πριν από το ντέρμπι πρωταθλήματος με τον ΠΑΟΚ. Η παρουσία του δεν ήταν τελικά αυτή που άπαντες περίμεναν. Η ομάδα ποτέ δεν έπαιξε εντυπωσιακά και στο τέλος της χρονιάς έχασε και την έξοδο στην Ευρώπη. Ο Μαζίνιο παρέμεινε στο τιμόνι και την επόμενη σεζόν, όμως παρά το καλό ξεκίνημα ο Άρης άρχισε ξανά να προβληματίζει κι εν τέλει ο Βραζιλιάνος αποχώρησε μαζί με τον Ντονάτο (στενό συνεργάτη του), μετά το 2-2 στη Λάρισα, για την 9η αγωνιστική. Απολογισμός τους στον πάγκο του Άρη: 11 νίκες, 7 ισοπαλίες και 5 ήττες.
Έκτορ Ραούλ Κούπερ (3 Νοεμβρίου 2009 – 18 Ιανουαρίου 2011): Ο προβληματισμός που γεννά η απομάκρυνση ενός προπονητή έσβησε με την είδηση που έκανε το γύρο του κόσμου, το πρωί της 3ης Νοέμβρη. Οι συζητήσεις και οι πληροφορίες είχαν ακουστεί, ωστόσο ήταν δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι τελικά οι διοικούντες την ΠΑΕ Άρης, θα έκαναν το κόλπο γκρόσο και θα έφερναν μία παγκόσμια ποδοσφαιρική φυσιογνωμία στον πάγκο της ομάδας. Ο Έκτορ Ραούλ Κούπερ ήταν ο νέος προπονητής του Άρη κι ο ενθουσιασμός στις τάξεις του κόσμου της ομάδας ήταν διάχυτος. Ο Αργεντινός βέβαια δεν τα βρήκε όλα ρόδινα. Το ντεμπούτο του ήταν εφιαλτικό (συντριβή με 4-1 στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ), όμως η εν γένει παρουσία του απέδειξε περίτρανα πως ήταν ο πιο πετυχημένος τεχνικός που έκατσε στον πάγκο του Άρη. Σπουδαία παιχνίδια στο πρωτάθλημα, πορεία μέχρι τον τελικό στο Κύπελλο και βέβαια η μέθη από τα όσα έζησαν άπαντες στην Ευρώπη είναι ακόμα νωπή. Στον Κούπερ πιστώνεται το γεγονός πως ποδοσφαιριστές δίχως σπουδαία προσόντα έκαναν πάντα το κάτι παραπάνω. Ο Αργεντινός άλλωστε κατάφερε να πείσει τους πάντες πως με σωστό προγραμματισμό η ομάδα ήταν ικανή για όλα. Μέσα σε όλα αυτά βέβαια έκανε και λάθη, τα οποία κι ίδιος παραδέχτηκε ου ολίγες φορές. Εν τέλει πριν η ομάδα δώσει τους πολύ σημαντικούς αγώνες με τη Μάντσεστερ Σίτι για το Γιουρόπα Λιγκ και για καλό του Άρη όπως τόνισε έφυγε, δίνοντας μία υπόσχεση: «εις το επανιδείν». Ο απολογισμός του στον πάγκο του Άρη: 24 νίκες, 12 ισοπαλίες και 21 ήττες.
Γιάννης Μιχαλήτσος (18 Ιανουαρίου 2011 – 8 Μαρτίου 2011): Ο κόσμος του Άρη ήταν ουσιαστικά μουδιασμένος από τη φυγή του Κούπερ και την ομάδα ανέλαβε ένας στρατιώτης της ομάδας, ο Γιάννης Μιχαλήτσος. Συνεργάτης του Κούπερ για όσο έμεινε στον Άρη ο Αργεντινός, έκατσε στον πάγκο και δεν το έκανε για πρώτη φορά. Τα αποτελέσματα δεν τον δικαίωσαν ωστόσο κι απήλθε, μετά την εντός έδρας ήττα από τον Ηρακλή (0-1). Ο Σύντομος απολογισμός του: 1 νίκη, 5 ισοπαλίες και 3 ήττες.
Σάκης Τσιώλης (9 Μαρτίου 2011 – 31 Οκτωβρίου 2011): Έχοντας ως παρακαταθήκη τις εξαιρετικές εμφανίσεις του Ολυμπιακού Βόλου, η διοίκηση του Άρη τον επέλεξε ώστε να καθίσει στον πάγκο της ομάδας. Ο λόγος για τον Σάκη Τσιώλη, ο οποίος έκανε ένα εκπληκτικό ντεμαράζ νικών στον πάγκο του Άρη και σε πέντε ματς την περυσινή σεζόν μέτρησε πέντε νίκες, χωρίς ωστόσο η ομάδα να βγει στα πλέι οφ, λόγω άλλων παραγόντων. Φέτος όμως τα πράγματα δεν εξελίχθησαν καλά. Ο Καρδιτσιώτης τεχνικός το έχασε κάπου το παιχνίδι και τελικά ο Άρης σε έξι παιχνίδια δεν κέρδισε ούτε μία φορά! Η πολύ κακή εικόνα της ομάδας σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα αποτέλεσαν το κύκνειο άσμα στην παρουσία του Θεσσαλού στον πάγκο των «κίτρινων». Ο απολογισμός του φορώντας την κίτρινη φόρμα: 5 Νίκες, 4 ισοπαλίες και 2 ήττες.
Μίχαλ Πρόμπιερζ (4 Νοεμβρίου – 5 Ιανουαρίου): Δύο μήνες και μία ημέρα κράτησε το… άκρως επεισοδιακό πέρασμα του Πρόμπιερζ, από τον πάγκο του Άρη. Ο Πολωνός ήρθε Παρασκευή βράδυ στη Θεσσαλονίκη και δείχνοντας γεμάτος όνειρα, φιλοδοξίες και κυρίως όρεξη για δουλειά, δεν άφησε λεπτό να πάει χαμένο. Φόρεσε την κιτρινόμαυρη φόρμα λίγη ώρα μετά την προσγείωσή του και ανέλαβε να κοουτσάρει τους «κίτρινους» κόντρα στον Ολυμπιακό, μην έχοντας κλείσει ούτε ένα 24ωρο στην Ελλάδα. Για αδιαφορία δεν μπορεί κανείς να τον κατηγορήσει, όμως η αλήθεια είναι ότι το πείσμα και ίσως ο εγωισμός του τον έκαναν να… χάσει την μπάλα. Ανέλαβε την ομάδα και τα δεδομένα ήταν μη ενθαρρυντικά. Οι αποφάσεις του και το «δε βάζω ούτε σταγόνα νερό στο κρασί μου», έφεραν τον Άρη σε άσχημο σημείο, μιας και αποδεδειγμένα παίκτες που μπορούσαν να βοηθήσουν έμεναν σε απραξία και έπαιζαν άλλοι οι οποίοι απλά δεν μπορούσαν. Εν τέλει η διοίκηση το αδιέξοδο, αποφάσισε να «τελειώσει» τον 39χρονο τεχνικό, ο οποίος σε αυτό το δίμηνο μέτρησε με τον Άρη 4 νίκες, 4 ισοπαλίες και 4 ήττες.
