Και πώς να το εξηγήσεις; Τι να πεις και τι να λες. Στο ίδιο έργο θεατές. Ακόμα μια γροθιά στο στομάχι, μέσα από την οποία όλος ο κιτρινόμαυρος οργανισμός πρέπει να αντιδράσει και να προχωρήσει μπροστά. Όπως έκανε πάντα.
Τα χτυπήματα είναι πολλά τα τελευταία χρόνια. Ημιτελικός Κυπέλλου με την ΑΕΚ το 2020, προημιτελικός Κυπέλλου την περασμένη σεζόν με τον Ολυμπιακό, Μόλντε, Κοβαλίβκα και χθες η Αστάνα. Προκρίσεις χαμένες για τον Άρη που ήταν στο χέρι του να τις πάρει, κι όμως για λεπτομέρειες, για τον έναν ή τον άλλο λόγο τις πέταξε.
Ο Άρης απέναντι στην Αστάνα φέρθηκε εν συνόλω επιπόλαια στον εαυτό. Στο Καζακστάν ήταν απών, στο Χαριλάου παρών, όμως και πάλι δεν ήταν αυτό αρκετό. Για το χθεσινό ματς μπορείς να γράψεις χίλια-δυο πράγματα: Για τη διαιτησία, για τις πολλές χαμένες τελικές, για την… ατυχία του.
«Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση» όμως κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν στον Άρη βρίσκει εφαρμογή η γνωστή ελληνική ρήση. Με σιγουριά, ωστόσο, μπορεί να πει κανείς πως ο Άρης θα βρει και πάλι τον δρόμο του μετά από ακόμα ένα στραβοπάτημα. Πρέπει να κοιτάξει μπροστά του, χωρίς να ξεχνάει φυσικά το τι έχει συμβεί, και με την ίδια σταθερή ανοδική πορεία των τελευταίων ετών να κάνει ακόμα ένα βήμα προόδου τη φετινή σεζόν.
Το Κύπελλο. Μπορεί να ακούγεται/διαβάζεται/γράφεται ως εμμονικό, αλλά ο Άρης το χρειάζεται. Η ιστορία του το χρειάζεται και το απαιτεί. Το ίδιο και ο κόσμος του, που και χθες έδωσε βροντερό παρών και χειροκρότησε την ομάδα παρά την πίκρα όλων. Και είναι η ώρα του να το κατακτήσει και να χτίσει πάνω (και) σε αυτό τη συνέχειά του, που προδιαγράφεται με πολύ καλούς οιωνούς.
Εν κατακλείδι, ο Άρης θα παλέψει να φτάσει ακόμα πιο ψηλά φέτος, θα το ξεπεράσει και θα αντέξει σε ακόμα μία αναποδιά. Αγωνιστική αυτή τη φορά γιατί υπάρχουν πλέον και οι (πολλές) εξωαγωνιστικές. Οι παίκτες, οι προπονητές, οι διοικούντες, θα δώσουν και οφείλουν να δώσουν τα πάντα και μέχρι τέλους σε πρωτάθλημα και Κύπελλο για να κάνουν περήφανους τους εαυτούς τους και τον κόσμο της ομάδας, που πάντα βρίσκεται στο πλευρό της ομάδας, ό,τι και αν συμβεί…
