Οι φωτογραφίες του σπάνιες. Ποτέ δεν ήταν ο άνθρωπος της δημοσιότητας. Το αντίθετο μάλιστα. Γι αυτό άλλωστε και χαρακτηρίστηκε “αφανής ήρωας”. Ήταν πάντα των πράξεων και όχι των “θα”.
Στην γιορτή των 100 χρόνων, την 25η Μαρτίου, μπορεί να ξέχασαν τον Σόλωνα Υψηλάντη, αλλά στη γιορτή των τμημάτων υποδομής του μπάσκετ και του γυναικείου βόλεϊ του ΑΣ, του αποδόθηκε μέρος από την τιμή που την δικαιούται και την αξίζει και με το παραπάνω. Ο ίδιος δεν ήταν παρών από σεμνότητα, αλλά ήταν “εκεί” η βαριά σκιά του. Συγκλονιστική η στιγμή, όταν όλοι όσοι βρέθηκαν στην γιορτή σηκώθηκαν όρθιοι και χειροκροτούσαν για τον Σόλωνα, όταν έγινε η αναφορά στην προσφορά του!
Έχει αφιερώσει τη ζωή του στον σύλλογο και συνεχίζει να προσφέρει σε ό,τι και αν χρειαστεί. Είναι καθημερινά από νωρίς το πρωί στο «Κλεάνθης Βικελίδης» και ασχολείται με την συντήρηση του γηπέδου. Επίσης, στους αγώνες θα τον συναντήσει κανείς να τσεκάρει τα εισιτήρια στη θύρα 7, ενώ τα τελευταία χρόνια είναι παρών και στα εντός έδρας παιχνίδια της ομάδας βόλεϊ.
Ο ίδιος αποφεύγει τα πολλά-πολλά, ενώ μία από τις ελάχιστες φορές που τον έχουμε δει σε φωτογραφίες από εκδηλώσεις του συλλόγου ήταν στα εγκαίνια του παγοδρομίου τον περασμένο Δεκέμβριο.
Ο Σόλων και ως αθλητής που ήταν πρόσφερε πολλά κύπελλα μετάλλια και δόξα τον Άρη και έχει συνδέσει άρρηκτα το όνομά του με τον αγαπημένο του σύλλογο.
Τελικά, με τα… χίλια ζόρια ο υπεύθυνος ακαδημιών ποδοσφαίρου Γιάννης Κουζούνιας τον έπεισε σήμερα να φωτογραφηθεί με τα μετάλλια και τα κύπελλα που έχει χαρίσει στο σύλλογο…
Ο ίδιος δάκρυσε. Για το χθες, το σήμερα και το άγνωστο αύριο που ξημερώνει για τον σύλλογο. Το ίδιο του το σπίτι, την οικογένεια του.