Ο Άρης ετοιμάζεται να μπει στις δυο τελευταίες στροφές μιας σεζόν που πέρασε από χίλια κύματα, αν ξεκινήσουμε την καταγραφή από τον περασμένο Αύγουστο, με την (προσωρινή) απαλλαγή από το ban, την ενίσχυση της ομάδας στη συνέχεια και όλα όσα επακολούθησαν σε Ευρώπη και Ελλάδα.
Δυο αγωνιστικές λοιπόν, πριν από την ολοκλήρωση του μαραθώνιου των 36 ματς για το πρωτάθλημα, ο Άρης κατάφερε να εξασφαλίσει για τρίτη συνεχόμενη σεζόν την ευρωπαϊκή του έξοδο, σε μια χρονιά, όπου τα “εισιτήρια” ήταν μειωμένα κατά ένα και ο ανταγωνισμός ασφυκτικός. Και αυτό που κατάφερε έχει την δική του μεγάλη αξία, εάν θεωρήσουμε ότι έπαιξε κόντρα σε “θεούς και δαίμονες”, απέναντι στις τρικλοποδιές της “εξυγίανσης”, έχοντας πολλά εμπόδια από την διαιτησία και τους εξωαγωνιστικούς παράγοντες. Κι όμως όχι μόνο άντεξε, αλλά παρέμεινε στην τροχιά της κορυφής.
Και όχι μόνο αυτό: ο Άρης ήταν στην συντριπτική πλειοψηφία των αγωνιστικών του πρωταθλήματος είτε 1ος, είτε 2ος, λίγες ήταν στην 3η θέση και μόλις σε δυο αγωνιστικές ήταν 4ος! Αυτό καταγράφει ξεκάθαρα την σταθερότητα του, αλλά και την γενική αναγνώριση από τους αντιπάλους, ότι τουλάχιστον στην κανονική περίοδο ήταν μακράν η καλύτερη ομάδα και η πιο σταθερή μετά τον Ολυμπιακό, απέναντι σε ομάδες με πολύ μεγαλύτερα μπάτζετ.
Φυσικά η συγκομιδή στις 26 αγωνιστικές της κανονικής σεζόν και η πολύ καλή εικόνα του Άρη, έχει υποστεί μεγάλη φθορά από τα όσα παρουσίασε η ομάδα στους οκτώ αγώνες των πλέι οφ. Πλην των δυο ημιχρόνων με τον Αστέρα Τρίπολης και τον Παναθηναϊκό στην Λεωφόρο, ο Άρης έδειξε πολλές αδυναμίες, έχασε σημαντικές ευκαιρίες να έχει καθαρίσει την Ευρώπυη πολύ νωρίτερα και είδε βασικά του ατού να μένουν από “καύσιμα”.
Παίκτες ρυθμιστές, όπως οι Γκάμα, Σάσα, Μπερτόγλιο, Τζέγκο (ήρθε και ο τραυματισμός του), έμοιαζαν “σκασμένοι”, οι μεταγραφές του Ιανουαρίου (Μήτρογλου, Ιωάννου, Μπρούνο) δεν βοήθησαν το παραμικρό, η λύση στην θέση του φορ δεν ήρθε, πέρα από την υπέρβαση που έκανε σε όλη τη σεζόν ο Μάνος και μοιραία, ο Άρης έχασε πολύτιμο έδαφος.
Με αυτά τα δεδομένα, η εικόνα των πλέι οφ φωνάζει εκκωφαντικά πια για την τεράστια σημασία που έχει η απαλλαγή της θηλιάς από το ban, που επιβλήθηκε στην υπόθεση Ντουρμισάι, εξαιτίας των εγκληματικών ενεργειών της ΕΠΟ και των στελεχών της, με αποτέλεσμα να μπει η ομάδα σε περιπέτειες.
Η εικόνα στις οκτώ αυτές αγωνιστικές καταγράφει την μεγάλη ανάγκη να ενισχυθεί το καλοκαίρι ο Άρης, με λίγες μεν, αλλά αξιόπιστες και ουσιαστικές λύσεις αποκτώντας ακόμη μεγαλύτερο βάθος, ενόψει μιας νέας σεζόν που θα είναι (λογικά) μακριά σε διάρκεια (Ευρώπη, πρωτάθλημα, κύπελλο) και φυσικά υψηλότερων απαιτήσεων, απέναντι σε ανταγωνιστές που είτε έχουν λυμένο το… οικονομικό τους πρόβλημα, είτε στα δύσκολα έχουν έξωθεν βοήθειες (ΕΠΟ, διαιτησία κτλ).
Μέσα σε λίγες ημέρες αναμένεται να ξεκαθαρίσει το θέμα αυτό. Κι αν τα νέα είναι “καλά” για τον Άρη θα είναι -κατά την ταπεινή μας άποψη- μια από τις μεγαλύτερες ειδήσεις των τελευταίων χρόνων.
H… απελευθέρωση των κιτρινόμαυρων θα δώσει ηρεμία και καθαρό μυαλό, περισσότερες επιλογές, ώστε όχι απλά να διατηρήσει τα κεκτημένα ο Άρης αλλά να κάνει ακόμη ένα βήμα προς τα πάνω, ισχυροποιώντας την θέση του σ’ ένα εξαιρετικά δύσκολο και ανταγωνιστικά άδικο πολλές φορές περιβάλλον.
