Σήμερα είναι Σάββατο, 25 Μαΐου 2024.
Σήμερα, δεν έχει πρόλογο, αλλά τελικό.
Έχει κατάθεση κάθε ψυχικής και σωματικής δύναμης. Έχει νου και πνευματική ετοιμότητα.
Υπάρχει μία ιστορία. Σύντομη.
Αυτή θα διηγηθώ…
—————–
Ο Χόρχε Μπουκάι, με αφορμή ένα κείμενο ενός Θιβετιανόύ μοναχού, την επανέφερε στο προσκήνιο. Είναι μία συνειδητοποίηση!
Ειδικότερα, αυτή αναφέρει πως ένα πρωί ένας άνθρωπος, περπατώντας στο πεζοδρόμιο πέφτει –χωρίς να τη δει– μέσα σε μία τρύπα.
Την επόμενη μέρα, ξεχνώντας ότι υπάρχει η τρύπα, ξανά πέφτει μέσα.
Την τρίτη μέρα, προσπαθώντας να θυμηθεί ότι υπάρχει η τρύπα, δεν το κάνει και ξανά πέφτει μέσα.
Την τέταρτη μέρα, στην προσπάθεια να θυμηθεί την τρύπα, τη θυμάται, αλλά δεν τη βλέπει και ξανά πέφτει μέσα.
Την πέμπτη μέρα, θυμάται ότι πρέπει να έχει στο νου του την τρύπα και παρόλο που περπατώντας τη βλέπει, ξανά πέφτει μέσα.
Την έκτη μέρα, προσπαθώντας να πηδήσει από πάνω, πέφτει ξανά μέσα.
Την έβδομη μέρα, πηδάει πάνω από την τρύπα, αλλά όχι τόσο μακριά και έτσι έπεσε πάλι μέσα.
Την όγδοη μέρα, πηδάει με επιτυχία την τρύπα, περνάει απέναντι, και έτσι όπως χοροπηδούσε, από τη χαρά του, ξανά πέφτει μέσα.
Την ένατη μέρα, βλέπει την τρύπα, παίρνει φόρα, πηδάει από πάνω και συνεχίζει τον δρόμο του.
Τη δέκατη μέρα, συνειδητοποίησε ότι είναι καλύτερο να περπατάει στο απέναντι πεζοδρόμιο!
————–
Σήμερα, είναι Σάββατο 25 Μαΐου.
Ο Άρης παίζει τον δέκατο τελικό κυπέλλου της ιστορίας του.
Με μυαλό και ψυχή, “περνάει στο απέναντι πεζοδρόμιο” και αλλάζει την μοίρα και την πραγματικότητά του.
Φέρτε (μας) το κύπελλο στον Πύργο τον Λευκό!
“ο Χιούι”
