Ξημερώνει Κυριακή, ο Άρης πηγαίνει να παίξει στην Τούμπα. Ο αντίπαλος, κλασικός, που διαμορφώνει το λεγόμενο ντέρμπι της πόλης ή ντέρμπι του Βορρά και πολλά άλλα, ανθηρά, που βάζουν οι δημοσιογράφοι. Το δίλημμά μου, κάθε φορά που φτάνει αγωνιστική για τον Άρη με αντίπαλο τον Π.Α.Ο.Κ. (μάθετε να βάζετε τις τελείες ανάμεσα στα γράμματα, δεν είναι όνομα!), είτε εντός είτε εκτός έδρας, είναι αν θα προσεγγίσω συναισθηματικά ή ψυχρά τον αγώνα. Το ίδιο ισχύει και τώρα, γύρω στη 1 το βράδυ, που γράφονται αυτές οι γραμμές…
Η οδός της κακίας
Το πρώτο, η συναισθηματική προσέγγιση, φόρτιση, φόρτωση και όλα τα σχετικά, είναι το εύκολο. Με εμπειρίες άνω των τριών δεκαετιών στις κερκίδες και άλλες, όντας μικρότερος, μπορώ να αρχίσω και να μην τελειώνω. Είναι η οδός της κακίας, κατά την γνωστή πορεία του Ηρακλή. Μιλάω για τον ήρωα της μυθολογίας και όχι την ομάδα. Μπορούμε να μπλέξουμε και τους κυανόλευκους, βέβαια, στην κουβέντα και στα “κατορθώματα” της αυριανής αντιπάλου, της ομάδας που θέλει, οραματίζεται ή σχεδιάζει και υλοποιεί πράγματα, προκειμένου, να είναι μόνη στην πόλη. Δεν ψάχνω, παρόλα αυτά, συμμάχους, με επίκληση στο συναίσθημα. Μεγάλωσα.
Μπορούμε να αναφέρουμε γεγονότα. Καινούργια, παλιά, γνωστά ή άγνωστα. Ονόματα, επίσης, είναι συνδεδεμένα με ομορφιές που έχουν κοσμήσει επιλογές του σωματείου του Ομίλου Κωνσταντινουπολιτών. Γνωστά, θεσμικά ή και λιγότερο γνωστά κι αυτά. Εκτείνονται από Υπουργούς, Βουλευτές, Δημάρχους (καλή ώρα, εν όψει αυτοδιοικητικών εκλογών), έως και διαιτητές, μικρούς ή μεγαλοσφυρίχτρες, εν ενεργεία, παλαίμαχους νυν και αεί και εις τους, ποδοσφαιρικούς, αιώνες, ενώσεις, Ε.Π.Ο. μέπο, ξέπο και τα ρέστα.
Δεν βρίσκω καμιά ουσία στα παραπάνω. Μπορώ να γράφω 1914 μέρες. Κυριολεκτικά και ασταμάτητα. Το ζητούμενο, εδώ αλλά και, αύριο δεν είναι η προσωπική δικαίωση ή εμπάθεια ή αντιπαλότητα. Το ζητούμενο είναι ο Άρης, η επαναφορά του σε δρόμους επιτυχιών. Σε στόχους και το πώς αυτοί θα διεκδικηθούν και θα επιτευχθούν. Πάω, λοιπόν, στην άλλη οδό.
Ο δρόμος της αρετής
Όταν λογίζεσαι ως ισχυρός Σύλλογος, ομάδα που αλλάζει το επίπεδο, το στάτους της, προσεγγίζοντας την νοοτροπία που θα έπρεπε να έχεις, όμως δεν είχες δυστυχώς, για δεκαετίες και διδάσκεσαι πώς είναι αυτή, δεν παύεις να ζητάς παραδείγματα για να ακολουθήσεις. Στην οικογένεια του Άρη, δεν υπάρχει, ίσως, μεγαλύτερο παράδειγμα από την νοοτροπία του Ιωαννίδη. Του Γιάννη. Του ξανθού. Μαθητής, άριστος, ενός άλλου σπουδαίου. Του Ανέστη Πεταλίδη. Μην βιάζεσαι να πεις την εξυπνάδα σου, περί “άλλο το μπάσκετ και άλλη η μπάλα”, το ποδόσφαιρο δηλαδή. Μιλάμε για κουλτούρα, για το πνεύμα των αποδυτηρίων. Βαθύτερες έννοιες που ο μεγάλος κόουτς πότισε το DNA του μπάσκετ , από τα τέλη των 70’s και θα έπρεπε να αποτελεί οδηγό όλου του Συλλόγου.
Μιλάμε για πλάνο, στρατηγική, σκληρή δουλειά, σε επίπεδο καθαρά αγωνιστικό ή πνευματικό, η ψυχικό. Συνδιασμός αυτών. Μιλάμε για επιμονή. Για σχέδιο, στην πιθανή στραβή, φάση ή διαιτητική απόφαση. Παρένθεση. Ήμουν και είμαι ενάντια στην διαιτητοκουβέντα από πριν. Στην δικαιολογία που φυτεύεται στα αποδυτήρια. Ακόμα και στο μετά, δεν θα ψειρίσω την μαϊμού, εκτός αν αυτή θυμίσει κάναν Σταυρίδη πχ
Συνεχίζουμε. Δρόμος της αρετής είναι η στόχευση. Το τρίποντο. Οφείλεις να προετοιμάζεσαι και να εκοαιδεύεσαι, να προσαρμόζεσαι στις συνθήκες, να μυρίζεσαι τις ευκαιρίες. Να επανέλθει η νοοτροπία της γροθιάς, του σφιχτού, ενιαίου συνόλου.
Όταν συμβεί στα πέριξ!
Μην μακρυγορούμε. Η ομάδα παίζει στις 20:30 στην Τούμπα. Γιορτή της Σοφίας, της Πίστεως, της Αγάπης, της Ελπίδας. Θα χρειαστεί την πρακτική εφαρμογή, όχι των ονομάτων αλλά, των εννοιών. Πρώτα η ωριμότητα, η σοφία. Μπορεί να προκαλέσει, με την αγωνιστική της συμπεριφορά, πολλά συναισθήματα. Θα ήθελα πολύ να ξαναδώ εκείνο το τσούρμο να σουλατσάρει στο ταρτάν. Συμβαίνει, όταν παίζουν με εμάς, παρά τους μεγαλεπήβολους στόχους τους. Αν δούνε πως στραβώνουν τα υπολογισμένα έργα, συμβαίνουν πράγματα στα πέριξ του αγωνιστικού χώρου!
Δεν θα γίνω υπερφίαλος, δεν θα υποτιμήσω την αγωνιστική αξία και ποιότητα του αντιπάλου. Θα επισημάνω, απλά, την αδυναμία του. Την ανισορροπία που μπορεί να δημιουργήσει ο ίδιος ο Άρης, με την συγκέντρωση, το πείσμα και φυσικά την αποτελεσματικότητά του, στον αντίπαλο και στον περίγυρο. Και κάπως έτσι, να κάνει την δική του ζωή ευκολότερη και να ορίσει εκ νέου την μοίρα του. Τόσο για το βράδυ της Κυριακής, όσο και στην συνέχεια του πρωταθλήματος.
ΥΓ Εκεί. Ψηλά…
Μόνο Άρης. Όλο Άρης!
Όσες ζωές χρειαστεί!!
Κυριακή, 17 Σεπτεμβρίου 2023
“ο Χιούι”
