Κύλησε ακριβώς μία εβδομάδα από τη μέρα που η αποστολή του Άρη, έφτασε στα Τρία-Πέντε Πηγάδια της Νάουσας για να ξεκινήσει το βασικό στάδιο της προετοιμασίας. Επί της ουσίας, αυτές είναι και οι πρώτες επτά μέρες, ενεργής παρουσίας του Πάκο Ερέρα, ως προπονητής των «κιτρινόμαυρων». Ικανοποιητικό διάστημα, για να εξάγει κανείς τα πρώτα του συμπεράσματα, για τον προπονητή, αλλά και… άνθρωπο, Πάκο Ερέρα.
Μία συμπαθής φυσιογνωμία, αλλά και τόσο επιβλητική, όταν οι περιστάσεις το απαιτούν. Ο Ισπανός, αποτελεί ένα γνήσιο «τέκνο» της προπονητικής σχολής που εκπροσωπεί. Και παρότι… ξεχειλίζει από εμπειρία -διανύοντας αισίως το 64ο έτος της ηλικίας του- συμβαδίζει με την εποχή, καθώς αποδεικνύει με τον τρόπο που προετοιμάζει την ομάδα πως δεν μένει προσκολλημένος σε πρακτικές του παρελθόντος.
Αρχικά, έχει μεγάλη σημασία, ο τρόπος που συμπεριφέρεται στους ποδοσφαιριστές του. Εντός αλλά κι εκτός γηπέδου. Πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος της προπόνησης. Τα πρόσωπό του «πηγάζει» μία ηρεμία, την οποία και θέλει να μεταφέρει στους παίκτες του.
Γνωρίζει, άλλωστε, πως στη φετινή σεζόν ο Άρης θα παίξει ποδόσφαιρο κατοχής και δημιουργίας, επομένως απαιτείται η ανάλογη ηρεμία-ψυχραιμία, όταν θα παρατηρηθούν δυσκολίες σε μία όχι και τόσο καλή μέρα της ομάδας. Διότι θα υπάρξουν και τέτοιες.
Αυτός είναι και ο λόγος που αρκετές φορές, στέκεται εκτός… γραμμών και παρακολουθεί τους παίκτες του, δίχως να τους δώσει περαιτέρω οδηγίες από αυτές που τους ανέλυσε νωρίτερα. Περιμένει την δική τους αντίδραση και πρωτοβουλία. Να είναι μεν «στρατιώτες» στις εντολές του, αλλά και να μην εξαρτώνται μονίμως από τον ίδιο. Αναγνωρίζει με βάση την εμπειρία του, πως πολλές φορές η ένταση του αγώνα και η πίεση δεν θα τους δίνει τη δυνατότητα να εκτελούν τις οδηγίες του, όπως ο ίδιος θέλει. Οπότε τους δημιουργεί το αίσθημα της αυτοεπιβίωσης και της προσαρμογής στις συνθήκες του αγώνα.
Περί σεβασμού…
Κατάφερε κάτι που δύσκολα γίνεται και φυσικά ακόμα πιο δύσκολα παραμένει μέχρι το τέλος. Το πρώτο «στοίχημα» για τον Πάκο Ερέρα, ήταν μέσω της δουλειάς του, να «κερδίσει» τους παίκτες του. Σε αυτή την πρώτη εβδομάδα, το έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό, καθώς παρά τις εξαντλητικές προπονήσεις, σε όλους αρέσει το πρόγραμμα που ακολουθούν. Ειδικά το γεγονός, πως σε όλες τις ασκήσεις, πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η… μπάλα!
Τι καλύτερο για έναν ποδοσφαιριστή, από να τρέχει γύρω από ένα γήπεδο, λες και προετοιμάζεται για… μαραθώνιο. Κι επειδή οι ποδοσφαιριστές είναι άνθρωποι, ακόμα κι η «γκρίνια» είναι με χαμόγελο. «Μας τεντώνει, αλλά το ευχαριστιόμαστε», ακούγεται από τα χείλη του κάθε ποδοσφαιριστή.
Είναι επίσης ιδιαίτερα σημαντικά το γεγονός, πως κανείς παίκτης μέχρι στιγμής ή ο ίδιος ο κόουτς, δεν έχουν περάσει τη λεπτή κόκκινη γραμμή, που τους χωρίζει. Ο Ισπανός έχει κερδίσει τον σεβασμό των παικτών του, όμως το πιο δύσκολο απ΄όλα είναι να τον διατηρήσει μέχρι το τέλος της συνεργασίας τους. Η εικόνα της ομάδας στο γήπεδο, θα επιβεβαιώσει όλα όσα προαναφέραμε. Διότι είναι θετικό που οι πρώτες εντυπώσεις είναι καλές, όμως δεν αρκούν. Δεν φτάνουν, για να οδηγηθεί η ομάδα στο δρόμο που οφείλει. Δίχως τα αποτελέσματα, τίποτα απ΄όλα αυτά δεν θα έχει σημασία.
Κρατάει τις αποστάσεις…
Ως προπονητική και όχι μόνο προσωπικότητα, ο Πάκο Ερέρα, είναι ο πλέον κατάλληλος άνθρωπος για συνεργασία, σύμφωνα με τους βοηθούς του. Κατά την διάρκεια της προπόνησης είναι σε εγρήγορση, ζητάει, απαιτεί και περιμένει από ποδοσφαιριστές και τεχνικό τιμ το… τέλειο.
Μετά το τέλος της… δράσης είναι πάντα με το χαμόγελο, ενώ δεν θα διστάσει να αστειευτεί και να επιστρατεύσει το χιούμορ του, για να πει κάτι, ειδικά όταν απευθύνεται στους συνεργάτες του. Διότι με τους παίκτες θέλει πάντα να κρατάει τις αποστάσεις. Ούτε απόμακρος, αλλά ούτε και… φίλος. Για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις…
