Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για τον Χερμάν Μπούργος, άλλωστε ο ίδιος είναι από τις πληθωρικές ποδοσφαιρικές και όχι μόνο προσωπικότητες, κάτι σαν… ανοιχτό βιβλίο.
Είναι γεγονός ότι έγινε γνωστός μέσα από την δουλειά του στο πλευρό του Νιτέγκο Σιμεόνε. Ο ίδιος δεν έκρυψε την επιθυμία του να καθιερωθεί ως πρώτος προπονητής. Προτίμησε να ξεκινήσει από την Αργεντινή, την πατρίδα του και την Νιούελς Ολντ Μπόις, μια ομάδα σύμβολο για τον ίδιο, όπως έχει πει, γιατί από κει ξεκίνησε ο Μέσι, τη φανέλα της φόρεσε και ο Μαραντόνα.
Στην πόλη Ροζάριο και στην πέντε φορές πρωταθλήτρια Αργεντινής, έμεινε μόλις τρεις μήνες, κάθισε στον πάγκο σε 15 αγώνες με ρεκόρ 4 νίκες, 6 ισοπαλίες, 5 ήττες, χωρίς να καταφέρει να κάνει τη διαφορά.
Ο Άρης του δίνει μια σημαντική πρόκληση κι ένα κίνητρο να πετύχει και να αποδείξει στην Ευρώπη ότι η μπογιά του περνάει, όχι μόνο στο πλευρό του Σιμεόνε, αλλά και ως ο έχων το γενικό πρόσταγμα.
Από κει και πέρα και κάτι άλλο. Επειδή τόσο το προσωνύμιο του (El Mono, γορίλας), όσο και το παρουσιαστικό του παρέπεμπαν σε έναν σκληρό προπονητή… φόβητρο μέσα στα αποδυτήρια, αλλά κι… εκτός αποδυτηρίων, οι πληροφορίες είναι τελείως διαφορετικές για την πραγματική του εικόνα.
Έχει την φήμη ενός πολύ επικοινωνιακού ανθρώπου και προπονητή που βρίσκεται περισσότερο κοντά στους παίκτες, ισορροπώντας την απόσταση και την αυστηρότητα που μοιραία έχει ο πρώτος προπονητής. Γι αυτό άλλωστε ήταν πάντα ιδιαίτερα αγαπητός στους ποδοσφαιριστές, με τους οποίους συνεργάστηκε. Πλέον στον Άρη θα έχει έναν… κόντρα ρόλο, όμως σε κάθε περίπτωση με την εμπειρία του θα κληθεί να διατηρήσει τις ισορροπίες μέσα στα κιτρινόμαυρα αποδυτήρια.
