Σαν σήμερα πριν από 40 χρόνια ο Παναγιώτης Γιαννάκης αφήνει την Αθήνα για τη Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα για λογαριασμό του Άρη, υπογράφοντας συμβόλαιο με τους κιτρινόμαυρους.
Ήταν Σάββατο 3 Αυγούστου του 1984, σαν σήμερα πριν από 40 χρόνια όταν έξω από τα γραφεία του Ερασιτέχνη Άρη επί της οδού Παπαναστασίου, περίπου 1.000 οπαδοί των κιτρινόμαυρων, ξεσήκωναν την περιοχή με τις φωνές και τα συνθήματα τους.
Η αγαπημένη τους ομάδα είχε καταφέρει να βγει νικήτρια μετά από ένα σκληρό πολυήμερο «μπραντ ντε φερ» με στόχο την απόκτηση ενός σπουδαίου καλαθοσφαιριστή, του 25 χρονου, Παναγιώτη Γιαννάκη. Ο λόγος της παρουσίας των φιλάθλων έξω από τα γραφεία αφορούσε την υποδοχή του.
Όλοι οι φίλοι του Άρη εκείνη την εποχή διαισθάνονταν ότι η συγκεκριμένη μεταγραφή θα μπορούσε να αλλάξει το ρου της ιστορίας του συλλόγου αλλά και του Ελληνικού μπάσκετ. Και έπεσαν μέσα. Δεν έκαναν λάθος…
Η υπόθεση της μετακίνησης του Παναγιώτη Γιαννάκη από τον Ιωνικό στον Άρη πριν από 40 χρόνια ήταν… μυθιστορηματική. Για την ολοκλήρωση της μεταγραφής του χρειάσθηκε να κινητοποιηθούν δεκάδες παράγοντες από την οικογένεια του συλλόγου.
“Την πρώτη κρούση την έκανα εγώ στον Ιωνικό και τους είπα 12 εκατ. δρχ. Αυτοί πέφτουν από τα σύννεφα, τρελαίνονται, λένε “όχι” και μας ειδοποιούν ότι θα τον κρατήσουν στην ομάδα τους για μία χρονιά ακόμη. Ο Μητρούδης, με τον παρορμητισμό του και με τη βοήθεια του Γιάννη του Μπουτάρη, που είχε μπει στο συμβούλιο, έφθασαν τη μετεγγραφή στα 42 εκατ. δρχ.”, θα δηλώσει πριν από χρόνια στην εφημερίδα “Νέα” ο Πατριάρχης του μπασκετικού Άρη, Ανέστης Πεταλίδης.
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης αποτελούσε δικαιολογημένα το μήλο της έριδος για πολλές ομάδες καθώς έκανε θραύση με τις εμφανίσεις του με την φανέλα του Ιωνικού Νικαίας. Ο Παναθηναϊκός σύμφωνα με όσα αναφέρονται σε ρεπορτάζ εκείνης της εποχής προσέφερε στον Ιωνικό 13 εκ. δρχ. αλλά και τέσσερις ποδοσφαιριστές, ανάμεσα τους και οι Κάβουρας και Καραβίδας.
Ο Άρης μετά και την προτροπή του Γιάννη Ιωαννίδη αποφασίζει να ασχοληθεί από ένα σημείο και έπειτα πολύ… ζεστά κάτι που αποδεικνύεται από την απόφαση μετακόμισης πλήθους παραγόντων του στην Αθήνα για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα. Ο τότε πρόεδρος του Άρη Άκης Μιχαηλίδης παραδέχεται και σήμερα πως στην μεταγραφή δεν υπήρχε… πλαφόν. “Είχαμε πειστεί πως έπρεπε με κάθε τρόπο να τον φέρουμε στον Άρη ,αυτό βρίσκονταν στο μυαλό μας. Επειδή όμως τα νούμερα άρχισαν να ξεφεύγουν δεν θα ήταν δυνατόν να επωμίζονταν ένας όλο το βάρος. Υπήρξε μεγάλη συσπείρωση ανθρώπων που βοήθησαν στο αίσιο τέλος της μεταγραφής”, λέει ο Μιχαηλίδης.
Η ΑΕΚ, έδειχνε να έχει το προβάδισμα στις διαπραγματεύσεις με τον Ιωνικό, στην διοίκηση του οποίου μετείχαν ο Μιχάλης Σπανός(πατέρας του Γιώργου Σπανού, μεγαλομετόχου του Ατρομήτου) αλλά και ο Γιάννης Μελισσανίδης (σημερινός ισχυρός άντρας της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ). Ο Άρης εκτός από τις διαπραγματεύσεις με τον Ιωνικό επεδίωξε με μεγάλη επιμονή και την προσωπική επαφή με τον παίκτη.
Ο Θεόφιλος Μητρούδης, σύμβουλος του Άρη και μετέπειτα πρόεδρος του συλλόγου που έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε εκείνες τις διαπραγματεύσεις λέει: ” Τέλη Ιουλίου οι συζητήσεις με τον Ιωνικό συνεχίζονταν με αμείωτους ρυθμούς. Βρισκόμουν στην Αθήνα, ήμουν εγώ αυτός που εντόπισα τον Γιαννάκη και τον οδήγησα στο σπίτι του Μπουτάρη στο Κολωνάκι. Εκεί έγιναν οι κρίσιμες διαπραγματεύσεις, εκεί αποσπάσαμε περασμένα μεσάνυκτα την υπογραφή του. Ήμουν αυτός που πρόσφερε στον Γιαννάκη ως πριμ ένα αυτοκίνητό. Αν δεν είχα τα χρήματα για να προχωρούσε η υπόθεση δεν θα γίνονταν ποτέ αυτή η μεταγραφή. Μπουτάρης και Μιχαηλίδης φυσικά συμμετείχαν στην προσπάθεια, η προτροπή τους προς εμένα ήταν βάλε τα λεφτά και θα βρούμε. Και το έκανα”.
Το ίδια στιγμή που ο Γιαννάκης έδινε τα χέρια με τους παράγοντες του Άρη, δημοσιεύματα της εποχής ανέφεραν πως οι τότε παράγοντες της ΑΕΚ , οι κ.κ. Παναγίδης, Πασχαλίδης διαβουλεύονταν με τον σύμβουλο Ιωνικού κ. Μελισσανίδη στο κέντρο «Νέα Αθηναία», λεπτομέρειες της επικείμενης συμφωνίας τους. Η ΑΕΚ είχε ανέβει στα 25 εκ. δρχ. συν τον Βασίλη Γκούμα όμως ο Άρης είχε κάνει την κίνηση ματ, ο Γιαννάκης πίεσε τον Ιωνικό να αποδεχθεί την πρόταση των Θεσσαλονικέων και στις 3 Αυγούστου θα τον υποδέχονταν ως … μεσσία στην συμπρωτεύουσα.
Ουδέποτε επιβεβαιώθηκε η φήμη που κυκλοφόρησε αργότερα και η οποία ήθελε τον τότε Γενικό Γραμματέα Αθλητισμού Κίμωνα Κουλούρη να παίζει κάποιον ρόλο (υποστηρικτικό προς τον Άρη) για την αίσια έκβαση της υπόθεσης.
Σύμφωνα με όσους μετείχαν σε εκείνες τις διαπραγματεύσεις, ο Ιωνικος έλαβε περίπου 25 εκ. δρχ. κάποια εκ των οποίων (περίπου 18 εκ. δρχ. πήρε σε μετρητά). Επίσης του δόθηκαν και εισπράξεις από αγώνες μεταξύ τους φιλικών. Ο Γιαννάκης πήρε 8 εκ. δρχ. Η αρχική συμφωνία ανέφερε πως ο Άρης θα του άνοιγε και ένα κατάστημα αθλητικών ειδών στην Τσιμισκή και επιπροσθέτως θα του αγόραζε και μια BMW. Ο Γιαννάκης θα αποζημίωνε γρήγορα με τις αγωνιστικές του επιδόσεις όσους μόχθησαν για εκείνη την μεταγραφή κι όσους πίστεψαν στο ταλέντο και την αξία του.
