Η Λέσχη Φίλων Άρη ετοιμάζεται για τη γενική συνέλευση της 6ης Φεβρουαρίου και ήδη υπάρχουν πολλές σκέψεις, απόψεις, προτάσεις. Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα προσέγγιση του θέματος έχει να κάνει με την ανάγκη «μιας νέας ιδέας που θα δείξει τον δρόμο», «ένα νέο συμβόλαιο με τον λαό»…
Το PRESSARIS αναδημοσιεύει το σχόλιο του Αλέξη Τσαρούχα (όπως δημοσιεύτηκε στο pamesports.gr), το οποίο μπορεί να δώσει τροφή για σκέψη και γόνιμο προβληματισμό:
«Η Λέσχη φίλων Άρη, στην έκτακτη γενική συνέλευση της 6ης Φεβρουαρίου, καλεί τα μέλη της, επί της ουσίας καλεί όλα τα μέλη της Αρειανής οικογένειας να συμμετάσχουν, εντασσόμενοι στο φορέα, στην πιο ενδιαφέρουσα συζήτηση για τον Άρη στο σύνολο του, από την ίδρυση της.
Το σωματείο, με την υλοποίηση του, εφάρμοσε στην πράξη το πολυπόθητο για την πλειοψηφία των ομάδων στην Ελλάδα, μοντέλο λαϊκής βάσης. Και έχει κάθε δίκιο να επαίρεται για την ώθηση που έδωσε στην ομάδα. Οικονομικά και όχι μόνο. Τα πράγματα, όμως, είναι ρευστά, όχι δεδομένα. Σήμερα αυτό το στοιχείο της πρωτοτυπίας, της επαναστατικότητας στο αθλητικό μάνατζμεντ, που έφερε το 2006 η Λέσχη, δεν αρκεί.
Όχι μόνο οικονομικά, γιατί στέρεψαν οι πηγές εσόδων που αναδείκνυαν την οικονομική συνδρομή των μελών σε έξτρα ώθηση, αλλά και σε επίπεδο έμπνευσης του κόσμου, που βλέπει ότι τα πενήντα, εκατό ευρώ που καλείται να βάλει -εκτός από το ότι σε κάποιους ίσως και να μην περισσεύουν- δεν αρκούν για να καλύψουν τα απαιτούμενα κεφάλαια για τη βιωσιμότητα της εταιρίας, με αποτέλεσμα να ξανασκέφτεται αν τα βάλει ξανά. Το σταυροδρόμι είναι κρίσιμο. Και η επιλογή της Λέσχης για γενική συνέλευση ανοίγει την πόρτα σε όλους.
Τι θα αναζητήσει η συνέλευση; Ενεργοποίηση όλων των δυνάμεων για οικονομική συνδρομή; Μπορεί να το πετύχει, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι το αποτέλεσμα θα αρκεί για την οριστική λύση. Στο επόμενο δεκαήμερο, το πραγματικό στοίχημα για τη Λέσχη Φίλων Άρη, είναι να βρει τη «νέα πρωτοτυπία», την «νέα επαναστατικότητα» στην πρόταση της, προσαρμοσμένη στα δεδομένα των καιρών. Έτσι ώστε αυτό που τελικά θα ζητήσει με την πρόταση της από τον κόσμο, να το πάρει εμπνέοντας τον και όχι ποντάροντας μόνο στο συναίσθημα του, μπροστά στις οικονομικές δυσκολίες της εποχής.
Δεν ξέρω αν δουλεύονται προτάσεις για αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας ή κάποιο νέο μοντέλο προσέγγισης στο ιδιοκτησιακό της ΠΑΕ από το μεγαλομέτοχο. Θα φανεί στην πράξη, όπως και το κομμάτι της συζήτησης που αφορά την ΚΑΕ. Δεν μπορεί να περνά απαρατήρητο όμως ότι αν ο μόνος δρόμος για τον Άρη από τη νέα σεζόν είναι η πρόσθεση εσόδων, συνδρομών και όποιων ιδίων κεφαλαίων από μέλη της διοίκησης, το άθροισμα θα είναι μικρό για τις ανάγκες. Η τάση είναι πτωτική σε όλα.
Χρειάζεται να προκύψει και πάλι μια ιδέα, που θα ανοίγει και θα δείχνει το νέο δρόμο. Θυμηθείτε την ιδέα του Μιχάλη Τροχανά με τα εικοσαχίλιαρα και τις ουρές στο Χαριλάου. Η Λέσχη Φίλων Άρη, αξιοποίησε το σπόρο εκείνο. Τόσο πολύ ώστε σήμερα –ο οραματιστής παράγοντας που βοήθησε τον Άρη σε μια δύσκολη στιγμή- την έβαλε σε μισό πακέτο χαρτί Α4 στα μέτρα του προβλήματος της ΑΕΚ και υποδεικνύει και εκεί μια πιθανή οδό διαφυγής από αυτό, μετά την ανεπιτυχή απόπειρα μετοχικής ανάμιξης των supporters.
Είναι ώρα για την επόμενη κίνηση. Υπάρχει μια (σχεδόν) εξαετής πορεία και εμπειρία που αποτελεί θεμέλιο εξέλιξης. Σε όσους από εσάς, λέτε… «ηθικολογείς μεγάλε. Βγάζεις από την εξίσωση τα εσωτερικά ανοιχτά μέτωπα και προσεύχεσαι γραπτώς για αποστειρωμένες διαδικασίες», απαντώ: Η Λέσχη δεν είναι, ούτε τα πρώην γραφεία του Α.Σ. Άρης, ούτε τα πρόσωπα που ενεπλάκησαν – εμπλέκονται στη δημιουργία και λειτουργία της. Είναι η κεκτημένη δυνατότητα όσων αγαπούν τον Άρη, όπως κι αν λέγονται, να συμμετάσχουν στις διαδικασίες, να προσφέρουν στην εξέλιξη αυτής και του συλλόγου. Εν τέλει και να καθορίσουν πώς εξελίσσονται οι διαδικασίες της.
Μέχρι χθες, το οικονομικό περιβάλλον έκανε αρκετό, αυτή η συμμετοχή, ακόμη και να αρκείται στην καταβολή 100 ευρώ ετησίως. Εκτός από αρκετό, ήταν και πρωτότυπο, τα μέλη του φορέα να εκλέγουν ανά διετία τη διοίκηση της εταιρίας που ελέγχουν. Πλέον απαιτείται κάτι πιο δύσκολο. Μια νέα, εφαρμόσιμη, πρόταση. Ένα νέο «συμβόλαιο με το λαό» που (θα ξεπεράσει, σαν ιδέα, τις εντάσεις και τα όποια πρόσωπα και) θα γίνει το νέο σημείο αναφοράς για τα διοικητικά και οικονομικά του Άρη, θα αξιοποιήσει την πορεία του φορέα ως σήμερα και θα οδηγήσει σ’ ένα ασφαλές αύριο”.
