Ο Δημήτρης Μ., ένας 51χρονος φίλος του Άρη, που βρέθηκε χθες το βράδυ στη Λαμία και πανηγύρισε μαζί με τους παίκτες της ομάδας το εμφατικό διπλό, έστειλε στο PRESSARIS μια επιστολή που αγγίζει και εκφράζει κάθε Αρειανό.
Διαβάστε την επιστολή του Δημήτρη Μ.: «Με τον πανηγυρισμό του Νικολά Ντιγκινί, τον πανηγυρισμό του καθήμενου θεού μας, εξόρκισα τέσσερα μαύρα χρόνια. Μέσα σε ένα λεπτό εξόρκισα εσωστρέφεια, γκρίνια, μουρμούρα και ότι άλλο έκανε τον ΑΡΗ μας να βρίσκεται σε μια θέση που δεν του άξιζε ποτέ διότι ο ΑΡΗΣ δεν μας πρόδωσε ποτέ.
Το διπλό στη Λαμία δεν είναι εξιλέωση. Είναι μόνο η αρχή για ότι πρόκειται να ακολουθήσει. Αυτό το γνωρίζουν όσοι είδαν χθες το παιχνίδι και όσοι άκουσαν, διάβασαν, έμαθαν για την σπουδαία, μεστή και πολύ ώριμη με Fair play εμφάνιση.
Η χθεσινή απρόσμενη πιστεύω για τους περισσότερους από εμάς εμφάνιση, δεν μας γέμισε απλώς με αισιοδοξία. Ήταν το έναυσμα ποικίλων σκέψεων στο μπερδεμένο εδώ και χρόνια μυαλό μας. Σκέψεων με μια συγκεκριμένη κατάληξη. Ναι, μετά τη χθεσινή εμφάνιση, τολμώ να πω ότι η ομάδα δεν είναι απλώς για μεγάλα πράγματα, είναι ίσως και για τρόπαιο, ασχέτως αν ακόμα είναι πολύ νωρίς.
Η ομάδα μας συστήθηκε με τον καλύτερο τρόπο που θα μπορούσε να κάνει. Εξόφλησε ένα γραμμάτιο και να θυμίσω ότι έχουμε γραμμάτια με όλες τις ομάδες. Από εδώ και πέρα λοιπόν, είναι η δική μας η σειρά. Πρέπει τους παίκτες που έβγαλαν ‘’λογική τρέλα’’ και παράλογο ορθολογισμό στο παιχνίδι, που πανηγύριζαν σαν μικρά παιδιά μπροστά στην κερκίδα, που έκαναν κερκίδα μαζί μας , που το γλέντησαν όσο και εμείς να μην τα αφήσουμε ποτέ, σε όποιο γήπεδο και αν παίζουν. Είναι τα παιδιά του δικού μας θεού όπως ακριβώς τα θέλουμε. Είναι τα δικά μας παιδιά. Αυτά που θα κάνουν τρελά Αρειανάκια.
Κάθε βδομάδα λοιπόν όπου παίζει ο θεός δεν θα είναι μοναχός. Αυτή είναι η δική μας δουλειά. Χθες επανασυστηθήκαμε με τον καλύτερο τρόπο, Δευτεριάτικα 9.30 το βράδυ υπό βροχή, εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, να βλέπουμε τους οπαδούς της άλλης ομάδας απλώς να μας παρακολουθούν και σχεδόν να σιγοτραγουδούν τα συνθήματά μας…
Ήμουν από τους τυχερούς και βρέθηκα στη Λαμία… Ευχαριστώ το θεό, τον δικό μου θεό, που από τα 51 με έκανε να νιώσω 18άρης φωνάζοντας μαζί με άλλα 500 ακούραστα λαρύγγια. Είχα δώσει το λόγο μου άλλωστε στον SUPER 3 Κύπρου ότι θα τους εκπροσωπήσω επάξια.
Η ομάδα μας έδωσε τη σπίθα που θέλαμε, εμείς πρέπει να την κάνουμε πυρκαγιά».
