Ο Γιούριτσα Βράνιες μετά από 11 χρόνια καριέρας στα γήπεδα της Μπουντεσλίγκα, μίλησε στον SUPER ARIS, ανοίγοντας την καρδιά του.
Αναλυτικά η συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα των οργανωμένων:
– Από μια χώρα που φημίζεται για την οργανωτικότητα και το σύστημά της, σε μια χώρα που ζει στο απόλυτο χάος και την αμφιβολία για το αν θα υπάρξει, για αυτήν, αύριο. Αλήθεια, πώς πήρες τέτοια απόφαση;
«Μετά από 11 χρόνια καριέρας στη Γερμανία, μπορώ να υπερηφανευτώ, πως δεν έθεσα ως πρωταρχικό ζήτημα το οικονομικό, για τη συνέχιση της καριέρας μου. Αν το ‘κανα, σίγουρα, δεν θα ‘μουν εδώ, αλλά θα προτιμούσα να πάω στη Ρωσία, απ’ όπου είχα κάποιες καλές προτάσεις.
Θέλησα να ζήσω μια καινούργια εμπειρία, μια νέα πρόκληση, σ’ ένα περιβάλλον και σε μια χώρα που μοιάζει πάρα πολύ με τη δική μου, τόσο σε επίπεδο ζωής όσο και στα χαρακτηριστικά των ανθρώπων της. Ξέρετε, όλο αυτό το αυτοματοποιημένο σύστημα της Γερμανίας με τα απαρέγκλιτα ωράρια, μετά από τόσα χρόνια, κουράζει κιόλας. Θες λίγο και πιο χαλαρούς ρυθμούς ζωής (γελάει)…».
– Χαλαρούς ρυθμούς ναι, αλλά κι οι απαιτήσεις μιας ομάδας, με τις δικές μας ιδιαιτερότητες και πνεύμα, είναι τεράστιες. Με τι κίνητρα και φιλοδοξίες έρχεσαι στην ομάδα μας;
«Ο ΑΡΗΣ αποτελεί μια απ’ τις μεγαλύτερες και πιο φημισμένες ελληνικές ομάδες, με πολύ ένθερμο και φανατικό κοινό. Κάτι που είχα κατάλαβα και στη Γερμανία, ακόμη, απ’ τις επαφές μου, με πολλούς Έλληνες που ζουν μόνιμα εκεί κι είναι οπαδοί του ΑΡΗ.
Ένας τέτοιος Σύλλογος δεν μπορεί, παρά να αποτελεί για μένα, ένα τεράστιο προσωπικό στοίχημα. Τη μεγάλη μου ευκαιρία, μετά από ένα τόσο μακρύ χρονικό διάστημα απραξίας, να αποδείξω ότι είμαι ακόμη εδώ».
– Σε τι κατάσταση βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή; Ξέρεις, ειδικά από σένα οι απαιτήσεις μας είναι ακόμη μεγαλύτερες…
«Το κατανοώ αυτό και το θεωρώ, μάλιστα, απόλυτα φυσιολογικό. Μπορώ να πω ότι κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, είμαι έτοιμος. Απ’ την πρώτη μέρα που ήρθα, έκανα πολύ μεγάλη προσπάθεια να καλύψω το χαμένο έδαφος και να μπω στους ρυθμούς της υπόλοιπης ομάδας, κάτι που θεωρώ, σήμερα, ότι κατά 80% έχω καταφέρει».
– Άρα, στον αγώνα που ακολουθεί με τον Εργοτέλη, να σε περιμένουμε…
«Από άποψη φυσικής κατάστασης, ναι, θα ’μαι απόλυτα έτοιμος. Πιστεύω, όμως, ότι για να επιστρέψω στη κατάλληλη φόρμα και να βρω τα παλιά μου πατήματα, θα χρειαστώ, ακόμη, ένα-δυο παιχνίδια».
– Η εικόνα που σχημάτισες για την ομάδα, έτσι όπως την παρακολουθείς, όλο αυτό το διάστημα κι έτσι όπως την είδες στους τελευταίους αγώνες της, ποια είναι;
«Πραγματικά, πιστεύω και το τονίζω αυτό, ιδιαίτερα τώρα που τα αποτελέσματα δεν είναι θετικά, ότι οι δυνατότητες της ομάδας είναι πάρα πολύ υψηλές. Έχει πάρα πολύ καλούς παίκτες και πραγματικά, παρά τις αδυναμίες που φάνηκαν, πιστεύω ότι έχει τις δυνατότητες να παίξει πολύ καλό ποδόσφαιρο.
Το ότι δεν ξεκίνησε καλά, είναι, σίγουρα, κάτι άσχημο και πρέπει να μας προβληματίσει. Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι ήταν μόλις το τρίτο παιχνίδι που δώσαμε, οπότε καλό είναι να μη μας κυριεύει από τώρα ο πανικός.
Έχουμε, σχεδόν, ένα ολόκληρο Πρωτάθλημα μπροστά μας να βελτιώσουμε την άσχημη εικόνα μας και να καλύψουμε το, όποιο, χαμένο έδαφος. Υπομονή, στήριξη και πίστη στην προσπάθεια, απ’ όλους, χρειάζεται κι όλα θα πάρουν τον δρόμο τους. Τόσα χρόνια στην Μπουντεσλίγκα έχω βιώσει πολλές παρόμοιες καταστάσεις και ξέρω ότι μονάχα έτσι μπορεί να ξεπεραστεί μια κρίση».
– Δεν μας προβληματίζουν τόσο τα αποτελέσματα της ομάδας, όσο η γενικότερη εικόνα που πηγάζει από μια αρρωστημένη νοοτροπία που πρέπει να αλλάξει, άμεσα. Αρχής γενομένης με τον Εργοτέλη. Ένα παιχνίδι, πολύ καθοριστικής σημασίας…
«Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, ναι. Είναι καθοριστικό, απ’ την άποψη ότι χρειαζόμαστε, όσο τίποτε άλλο, τη νίκη, ώστε να επανακτήσουμε τη χαμένη μας αυτοπεποίθηση, κάτι που θα μας δώσει μεγαλύτερη ώθηση για τη συνέχεια.
Γιατί, πιστεύω, ότι αυτό είναι, αυτή τη στιγμή, το μεγαλύτερό μας πρόβλημα. Μια νίκη να ‘στε σίγουροι ότι θα λειτουργήσει καταλυτικά στην ψυχολογία ολόκληρης της ομάδας και θα τη βοηθήσει να πιστέψει στις δυνατότητές της».
– Πολλά πολλά λόγια δεν χρειάζονται… Πλέον, μόνο οι πράξεις μετράνε. Απλά, να ξέρετε ότι ο κόσμος θα ‘ναι για μια ακόμη φορά εκεί, κοντά σας. Αγιάρικος κι αγέρωχος. Όπως πάντα…
«Ένας απ’ τους λόγους που κάθε ποδοσφαιριστής θέλει να ‘ρθει στον ΑΡΗ, αναμφίβολα, είναι ο κόσμος του. Εντάσσεται στα πλαίσια της νέας εμπειρίας που έλεγα προηγουμένως, αφού είναι η πρώτη φορά στην καριέρα μου, που μου δίνεται η ευκαιρία να αγωνιστώ μπροστά σ’ ένα τέτοιο κοινό.
Ένα κοινό που μαζί του μπορεί να κάνεις τα πάντα και μεγαλύτερη απόδειξη απ’ την περυσινή παρουσία του ΑΡΗ στην Ευρώπη, εκεί που κατάφερε να κοντράρει στα ίσια ομάδες με πολλαπλάσιο μπάτζετ από αυτόν, δεν υπάρχει.
Καταλαβαίνω τον προβληματισμό του κόσμου μας μετά από αυτά τα αρνητικά αποτελέσματα. Δεν πρέπει, όμως, να πάψει τη στήριξή του στην ομάδα. Κι ειδικά τη στιγμή αυτήν, που ο ΑΡΗΣ την έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ…».
