Σ’ έναν αγώνα που είχε τον χαρακτήρα “τελικού”, καθώς έκρινε την 7η θέση και την απευθείας συμμετοχή στα Playoffs, ο Άρης παρουσιάστηκε νωθρός, χωρίς σκληράδα και με έλλειψη ενέργειας.
Θύμισε, δηλαδή την ομάδα των περισσοτέρων παιχνιδιών της φετινής σεζόν σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Ο Νίκος Βετούλας ήταν αυτός που έδωσε άλλη πνοή με την έλευσή του στον Άρη. Έδωσε ηρεμία, καθαρό μυαλό και ουσία. Χθες μοιραία έχει κι αυτός σημαντικό μερίδιο ευθύνης γιατί δεν μπόρεσε να δώσει στους παίκτες να καταλάβουν τη σημασία της αναμέτρησης, χαρακτήρισε την ομάδα του…soft και όντως ήταν…μαλακή σαν βούτυρο απέναντι στον Πανιώνιο, ο οποίος εμφανίστηκε πιο αποφασιστικός, με μεγαλύτερο κίνητρο και με συναίσθηση της κατάστασης και του διακυβεύματος του παιχνιδιού.
Τιμώρησε τα λάθη των κιτρινόμαυρων κι έδειξε ότι το ήθελε πιο πολύ. Ο Άρης του πρώτου ημιχρόνου ήταν απελπιστικά κακός, σε άμυνα κι επίθεση.
Σημείωσε μόλις 29 πόντους (με παθητικό 43 πόντων), με 8/25 σουτ εντός πεδιάς (32%), εκ των οποίων 2/13 τρίποντα (13%) και με τους παίκτες του να υποπίπτουν σε 12 λάθη.
Η εικόνα του δεν άλλαξε πολύ στο δεύτερο μέρος, αφού στην επίθεση τα περίμενε όλα από τον Βασίλη Τολιόπουλο και αμυντικά δέχθηκε 49 πόντους, μετά τους 43 του πρώτου εικοσάλεπτου, μην μπορώντας να περιορίσει την παραγωγικότητα των γηπεδούχων.
Το μόνο που κατάφερε ήταν να μειώσει στους 12 πόντους στην τελευταία περίοδο, χωρίς όμως να γίνει απειλητικός καμία από τις δύο φορές. Και με τέτοια εμφάνιση ήταν αδύνατο να εγείρει αξιώσεις για κάτι καλύτερο.
