O Άρης επέλεξε τον δρόμο της “αυτοτιμωρίας” του, με τον εκούσιο υποβιβασμό και την λύση της ΠΑΕ, ώστε να απαλλαγεί από τα χρέη εκατομμυρίων ευρώ, τις δεκάδες ανοιχτές πληγές και την απαξίωση, με στόχο να κάνει μια νέα αρχή.
Το “πικρό” ποτήρι της συμμετοχής στη Γ΄ εθνικής μόνο εύκολο δεν είναι, ούτε η απόφαση-διέξοδος, από τη στιγμή που η βιωσιμότητα στη Football League, με τον Πάνο Στεφανίδη στο τιμόνι εξελίχθηκε σε έκθεση ιδεών, χωρίς αρχή, τέλος και ουσία.
Η “αυτοτιμωρία” αυτή επιβάλλει στον Άρη κάτι… αδιαπραγμάτευτο: δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να κάνει, να επαναλάβει, λάθη που έγιναν όλα αυτά τα χρόνια. Τόσο διοικητικά και οικονομικά, όσο και αγωνιστικά, προπονητικά.
Ο Άρης πρέπει να οργανωθεί σε όλα τα επίπεδα, να έχει τις άμυνες και τα αντανακλαστικά εκείνα που θα τον αποτρέψουν από τα ίδια λάθη. Για να γίνει αυτό χρειάζεται γενναίες αποφάσεις, διορατικότητα και ανθρώπους τεχνοκράτες και ικανούς.
Παράλληλα, μαζί με τα λάθη του παρελθόντος, θα πρέπει να αποβάλλει και όλα τα… κατάλοιπα εκείνα (πρόσωπα, ενέργειες, φιλοσοφίες) που μίκρυναν τον σύλλογο και τον ανάγκασαν να ξεκινάει από τον “Γολγοθά” της Γ’ εθνικής.
Αυτήν τη στιγμή η διοικητική ευθύνη πέφτει στις πλάτες του Γιώργου Γαλανού και των συνεργατών του. Διοικητικά είναι η “κεφαλή” και θα πρέπει με τις πράξεις τους να το αποδείξουν, έχοντας το μεγαλύτερο κομμάτι στον τομέα των ευθυνών και υποχρεώσεων, πέρα από τα όποια ελαφρυντικά (π.χ. απώλεια τεσσάρων μηνών σε… παλινδρομήσεις και πισωγυρίσματα).
Αγωνιστικά-μεταγραφικά, η ευθύνη είναι ξεκάθαρα στις πλάτες του Δημήτρη Καλαϊτζίδη, ο οποίος επέλεξε να παίξει από τις 5 Ιουνίου, τέσσερις μήνες πριν, τον διπλό ρόλο του μάνατζερ-προπονητή, κατά δήλωση (και συμπεριφορά στη συνέχεια) του ίδιου.
Και οι δυο άνθρωποι που βρίσκονται σε καίριες θέσεις στον Άρη του σήμερα, γνωρίζουν ότι τα λάθη πια απαγορεύονται… Ήδη έγιναν πολλά. Η άνοδος στη Football League είναι ο αυτονόητος στόχος. Και ο μοναδικός.
