Ο Αργύρης Πεδουλάκης αποθέωσε το Νίκο Γκάλη για όσα προσέφερε στο ελληνικό μπάσκετ, σε Άρη και Εθνική, χρησιμοποιώντας φοβερές ατάκες!
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο contra.gr και τον Γιάννη Φιλέρη είπε μεταξύ άλλων:
Οι πιο δύσκολοι (αντίπαλοι);
“Ο Γκάλης και ο Ντράζεν”.
Ο Γκάλης, όμως, στη θεωρία πήγαινε πάντα προς τα δεξιά…
“Όχι, ακριβώς. Είχε μια τριπλή κίνηση, την οποία τελειοποίησε. Με πολύ δυνατά πόδια, που του έδιναν την ευκαιρία να έχει τρομερό άλμα, σπουδαίο πρώτο βήμα, απίστευτη αίσθηση του γηπέδου. Ξέρεις, τότε είχα πει κάτι που προκάλεσε εντύπωση, όπως το περίφημο ‘υπάρχουν δυο θέσεις στο μπάσκετ, με πρόσωπο και πλάτη’. Για τον Γκάλη είχα δηλώσει ότι είναι ο τέλειος… σέντερ-φορ”.
Με την έννοια;
“Ότι ήταν πρώτος σε κερδισμένα φάουλ, με τους περισσότερους πόντους του να μπαίνουν στο ζωγραφιστό. Απλά έμπαινε στη μέση ο διαχωρισμός ψηλός-κοντός. Τότε δεν υπήρχε η αίσθηση του μις-ματς. Αυτά ήρθαν αργότερα, με την εξέλιξη της προπονητικής”.
Βοήθησε η μεταγραφή του Γιαννάκη στον Άρη, λόγω της συνύπαρξης του με τον Γκάλη;
“Οπωσδήποτε. Υπήρχε ήδη η ομοιογένεια μεταξύ τους κι οι ρόλοι, τι θα έκανε ο καθένας. Διαφορετικά, μπορεί να υπήρχε και σύγκρουση μεταξύ τους, γιατί και ο Παναγιώτης ήταν ένας φουλ επιθετικός παίκτης, ειδικά πριν πάθει τον χιαστό. Στον Άρη συνήθισαν ο ένας τον άλλον, τα μπακ-ντορ, όλα αυτά ήταν μέρος της καθημερινότητάς τους κι όχι ενός ή δυο μηνών προετοιμασίας με την Εθνική ομάδα. Έγιναν συνοδοιπόροι και κατάλαβαν ότι η επιτυχία ήταν κοινή υπόθεση και των δυο”.
Αληθεύει ότι σε ένα ματς που έπαιζες άμυνα τον Γκάλη και σκόραρε ο Γιαννάκης, ο Γκάλης σου έκανε παράπονα;
“Ήμουν στον Παναθηναϊκό και παίζαμε με τον Άρη. Προπονητής ο Κώστας Μουρούζης. Συζητάμε πριν από το ματς και αποφασίζουμε να παίξουμε ένας μαν του μαν και 4 ζώνη, με τη λογική ότι ο Γκάλης έπαιρνε την πρώτη πάσα του Παναγιώτη και άνοιγε το γήπεδο. Αρχίζει το ματς και πέφτω πάνω στον Νικο. Πρέπει να ξέρετε ότι ο Γκάλης βοηθούσε με τον τρόπο του τα νέα παιδιά, άσχετα αν έδινε την εικόνα του απόμακρου. Δεν ζήταγε ποτέ την μπάλα, σου ‘λεγε απλά ‘τον έχω’. Και τις περισσότερες φορές τον είχε. Εν πάση περιπτώσει, ξεκινάει το ματς, εγώ κυνηγάω τον Γκάλη, οι άλλοι παίζουν ζώνη και αρχίζει να βάζει τρίποντα ο Λευτέρης Σούμποτιτς. Σε μια στιγμή, όπως προσπαθώ να μην πάρει την μπάλα, μου λέει ‘ρε συ, ο άλλος τα βάζει, εμένα κυνηγάς’. Γυρνάω κι εγώ και του απαντάω: ‘Τι να κάνω, ρε Νίκο; Υπάλληλος είμαι, εντολές εκτελώ’. Σκάσαμε στα γέλια κι οι δυο”.
