Με το 3-0 ο ΑΡΗΣ ξεκαθάρισε από το πρώτο παιχνίδι την πρόκριση στους «4» του κυπέλλου. Ο αγώνας ήταν μονόλογος της ομάδας, κάτι αναμενόμενο, αλλά χρειάστηκε τις καθυστερήσεις για να πετύχει δύο τέρματα και να διαμορφώσει το σκορ πρόκρισης.
Η Νίκη Βόλου έπαιξε για την ιστορία της και προσπάθησε να μείνει στο παιχνίδι με κάθε τρόπο. Η διαφορά ποιότητας των δύο ομάδων ήταν εμφανής σε όλες τις θέσεις, στην ταχύτητα, στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Παρόλα αυτά κατάφερε να ζορίσει τον ΑΡΗ με την μαζική της άμυνα.
Κανονικά ένα παιχνίδι με τέτοια διαφορά δυναμικότητας δεν θα έπρεπε να είναι άξιο αναφοράς. Μπορεί να είναι τα προημιτελικά του κυπέλλου αλλά όταν παίζει ο ΑΡΗΣ με μία υποδεέστερη ομάδα, θα είχε νόημα η συζήτηση αν από το πρώτο ημίχρονο είχε τελειώσει η πρόκριση. Φτάσαμε στις καθυστερήσεις για να ανασάνουμε. Η ομάδα του Βόλου δεν έδειξε ότι θα μπορούσε να διεκδικήσει στο δεύτερο παιχνίδι κάτι , έστω κι αν έμενε το 1-0, αλλά ο ΑΡΗΣ δεν δικαιολογείται να φτάνει μέχρι το τέλος για να καθαρίσει το ματς.
Στο ποδόσφαιρο, όπως και σε όλα τα αθλήματα, η αντίληψη για τον τρόπο παιχνιδιού είναι κινητήριος δύναμη για την ομάδα. Η σημασία του προπονητή έχει τη μεγαλύτερη βαρύτητα γιατί αυτός βγάζει , μέσα από τους παίκτες, αυτό που πιστεύει για να πετύχει. Δεν ξέρω πόσο δύσκολο έβλεπε το παιχνίδι ο κόουτς , δεν θεωρώ σε καμία περίπτωση ότι σκέφτηκε πως η Νίκη είχε τις δυνατότητες να περάσει ακόμα και το κέντρο του γηπέδου. Κι όμως είχε στην ενδεκάδα τον Ντουκουρέ με τον Νταρίντα λες θα υπήρχε πίεση από τους αντιπάλους. Η επιθετικότητα του ΑΡΗ , στο πρώτο ημίχρονο, ήταν φλύαρη χωρίς ουσία. Το τίμιο 4-4-2 που έπαιξαν οι αντίπαλοι, κλείδωσε όλες τις προσπάθειες από τα πλάγια. Η παρουσία του Μανού δεν βοήθησε στο κάθετο παιχνίδι, πέρα από μία φάση με τον Μορόν. Οι χώροι ήταν γεμάτοι από τις αμυντικές κινήσεις των παικτών της Νίκης, με αποτέλεσμα να αποκαλύψει τις αδυναμίες του ΑΡΗ στο να σπάει άμυνες. Το έχουμε ζήσει και στο πρωτάθλημα και έχει στοιχίσει βαθμούς.
Σε τέτοιο παιχνίδι ένας Νταρίντα , με το Μανού δίπλα του και δίπλα στο Μορόν, το Φετφατζίδη και το Σουλεϊμάνοφ στο άκρο, θα είχε τη Νίκη μέσα στην περιοχή της και περισσότερες φάσεις για γκολ. Όταν στο δεύτερο ημίχρονο μπήκε ο Σαμόρα , που ήταν δίπλα στο φορ, βρήκε τους χώρους ο Νταρίντα , που έμπαινε ως επιπλέον παίκτης στην περιοχή, έγινε σκόρερ δις, και ουσιαστικά άνοιξε η άμυνα με συνοπτικές διαδικασίες. Το τρίτο γκολ είναι απόρροια της ατομικής τεχνικής του σκόρερ και του καλού χτυπήματος κόρνερ.
Ο ΑΡΗΣ δικαιούταν τη νίκη , θα μπορούσε να την πετύχει με λιγότερο άγχος και γρηγορότερα χρονικά. Το σκορ δίνει την πρόκριση από τώρα. Με λίγη σοβαρότητα στη ρεβάνς θα γράψει ακόμα μία νίκη και θα περιμένει τον επόμενο αντίπαλο. Μέχρι τότε υπάρχει το πρωτάθλημα με συνεχείς αγώνες εκτός έδρας. Περιμένουμε να παίξει όλους τους αγώνες για τη νίκη , άσχετα αν πλέον η διαφορά από την τέταρτη θέση είναι 8 βαθμοί. Ούτως ή άλλως ο ΑΡΗΣ θα είναι ρυθμιστής για τον πρωταθλητή συν ότι αν φτάσει τελικό και πάρει το κύπελλο πετάει εκτός Ευρώπης τον τέταρτο του πρωταθλήματος. Είναι σημαντικό να γίνει αυτός ο συνδυασμός γιατί ο κυπελλούχος θα παίξει στο Europa League σε αντίθεση με τον δεύτερο και τρίτο που θα πάνε στο Conference. Ο στόχος είναι συγκεκριμένος με σημαντική επιβράβευση. Ο ΑΡΗΣ έχει μπροστά του παιχνίδια που δεν μπορεί να αδιαφορήσει, για οποιοδήποτε λόγο.
Αφήνω στην άκρη τον πρώτο προημιτελικό, δεν έπρεπε να είναι αγώνας για συμπεράσματα, κοιτάω τα επόμενα γιατί υπάρχει αρκετός δρόμος μέχρι να φτάσει στην διεκδίκηση του τροπαίου. Η δουλειά συνεχίζεται, είμαστε δίπλα στην ομάδα για να καταφέρει να κατακτήσει τον πολυπόθητο τίτλο και να σπάσει την γκίνια που τον συνοδεύει από το 1970.
Πάμε για το τρίποντο στο πρωτάθλημα και την εύκολη πρόκριση στη ρεβάνς του Βόλου.
