Η τοποθέτηση του Θωμά Νίκου όταν κλήθηκε να απαντήσει σε ερώτηση για την παρουσία του Σλάβεν Τσούπκοβιτς στην ομάδα είναι αυτή που θα πρέπει να έχει ο κάθε ένας που ασχολείται, είτε λίγο, είτε πολύ, είτε ως φίλαθλος, είτε ως μέσο ενημέρωσης, για τον μπασκετικό Άρη.
Ρωτήθηκε στη συνέντευξή του στο Yellow Radio για τον Τσούπκοβιτς και απάντησε: “Για εμάς, αν και φαίνεται περίεργο, δεν παίζει πρώτιστη σημασία η απόδοση αν και ήμασταν τυχεροί που δεν είχαμε κάποιο μεγάλο τραυματισμό μεσούσης της σεζόν, ώστε να επιβάλλεται μια αλλαγή. Η χημεία μιας ομάδας επιβάλλει παίκτες εργάτες, όπως ο Σλάβεν, που δούλευε σκληρά για να παίξει αυτά τα 5-10 λεπτά. Επομένως με την προσθήκη ενός παίκτη μπορεί να χάναμε αυτήν την χημεία. Δεν θέλαμε να αλλάξουμε, να χαλάσουμε ίσως το κλίμα στα αποδυτήρια. Είναι ταλαντούχος παίκτης, αφού μπορεί να παίξει μέσα και έξω από το καλάθι. Δεν σταμάτησε να δουλεύει και δεν έβγαζε αρνητισμό παρά τη φημολογία, όπως κάνουν άλλοι παίκτες σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Για μένα ήταν από τους αγαπημένους μου. Γενικά, ένας παίκτης με αρνητισμό, αν διχάζει τα αποδυτήρια, δεν έχει θέση στην ομάδα. Απορρίψαμε και καλούς παίκτες που ωστόσο δεν είχαν τα χαρακτηριστικά που θέλαμε. Είδατε τι έγινε σε ομάδες που πήραν καλούς παίκτες, αλλά όχι χαρακτήρες και τους απομάκρυναν”.
Αυτό είναι το μυστικό της φετινής πορείας του Άρη. Ο κάθε παίκτης επιλέχθηκε για έναν συγκεκριμένο λόγο και για να έχει ένα συγκεκριμένο ρόλο, τον οποίο θα μπορούσε να υποστηρίξει. Ήταν όλα ξεκαθαρισμένα από το καλοκαίρι, η ομάδα φτιάχτηκε στα αποδυτήρια και έτσι πορεύτηκε σε όλη τη χρονιά. Δεν είναι εύκολο να βρεις παίκτες εργάτες, παίκτες που να αποδεχθούν τέτοιους ρόλους, χρειάζεται καλούς χαρακτήρες ο προπονητής.
Αυτό άλλωστε είχε επισημάνει και ο τεχνικός των Σπερς, Γκρεγκ Πόποβιτς στην περσινή ομιλία του στο Βερολίνο: “Ο χαρακτήρας της ομάδας είναι η αρχή των πάντων. Θέλουμε παίκτες που δεν έχουν το μυαλό πάνω από το κεφάλι τους. Αν έχεις το μυαλό στο κεφάλι σου, τότε ξέρεις ότι δεν περιστρέφονται όλα γύρω σου, αλλά έχουν σχέση και με τον δίπλα σου ή τον παραδίπλα σου. Είναι η δουλειά μας να επιλέγουμε αυτόν τον χαρακτήρα. Όταν εξετάζουμε κάποιον παίκτη δεν κοιτάμε το μπάσκετ. Αυτό είναι εύκολο. Φαίνεται αν κάποιος μπορεί να σουτάρει καλά, να πάρει ριμπάουντ, ή να παίξει άμυνα. Κοιτάμε άλλα πράγματα: πως αντιδρά απέναντι στους συμπαίκτες του στα τάιμ-άουτ; Αν χάνουν κρύβονται; Αν κερδίζουν χτυπάνε το στήθος τους και να πανηγυρίζουν σαν να ανακάλυψαν το φάρμακο κατά του καρκίνου, ένα παιχνίδι μπάσκετ είναι μην γελιόμαστε. Μπορείς να το δεις αυτό για κάποιον. Πως αντιδρούν στην προπόνηση, πως συνεργάζονται με τον προπονητή, αν δείχνουν σεβασμό στους άλλους. Αυτά θα σου πουν περισσότερα για κάποιον, από το αν είναι καλός παίκτης”.
