Για καθέναν από τους επτά τίτλους που έχει χάσει στο νήμα -ανάμεσά τους και ο χαμένος τελικός Κυπέλλου του Άρη με τον Παναθηναϊκό- μίλησε ο Έκτορ Κούπερ, σε συνέντευξη που έδωσε στην ιταλική εφημερίδα «Gazzetta Dello Sport». Και παρότι βρέθηκε ξανά σε θέση απολογούμενου για τις… σαμπάνιες που δεν άνοιξε στην καριέρα του, δήλωσε ευτυχής για όσα έχει πετύχει…
«Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα του Κούπερ: Είναι ‘ηττημένος, αλλά ευτυχής’», ήταν ο τίτλος της συνέντευξης, που δημοσιεύτηκε την περασμένη Τρίτη στο ένθετο περιοδικό «Extra Time» της φημισμένης ιταλικής εφημερίδας.
Σ’ αυτήν, ο Αργεντινός τεχνικός ανέλυσε τους επτά χαμένους «τελικούς» της καριέρας του, τελευταίος εκ των οποίων ήταν αυτός του ΟΑΚΑ, πριν από ενάμιση χρόνο. «Το παιχνίδι γίνεται στην έδρα των αντιπάλων, στην Αθήνα, πράγμα συνηθισμένο σ’ εκείνα τα μέρη. Εκείνοι είναι το μεγάλο φαβορί και ήδη πρωταθλητές. Γίνεται μοιρασμένο παιχνίδι, ένα σουτ έξω από την περιοχή και έρχεται η ήττα 1-0», ήταν η σύντομη περιγραφή του τελικού Παναθηναϊκός – Άρης, διά στόματος Κούπερ.
Όταν πάντως ρωτήθηκε για τον απολογισμό της καριέρας του, ο «Έκτορας» δήλωσε ευγνώμων για ό,τι έχει πετύχει: «Ο απολογισμός είναι θετικός. Το ποδόσφαιρο μου έχει φερθεί καλά. Ναι, θα μπορούσα και θα ήθελα να είχα κερδίσει περισσότερα και κυρίως σκέφτομαι το πρωτάθλημα με την Ίντερ, το 2002. Κατέκτησα όμως πολλά, με ομάδες που δεν ήταν μεγάλες. Και για να χάσεις στους τελικούς, χρειάζεται προηγουμένως να φτάσεις σ’ αυτούς».
Ακόμα και ο συντάκτης της συνέντευξης, άλλωστε, αναγνώρισε ότι σχεδόν όλοι οι τίτλοι που άγγιξε ο Κούπερ, ήταν με ομάδες – αουτσάιντερ. Μοναδική εξαίρεση, το απίστευτο χαμένο πρωτάθλημα Ιταλίας το 2002 με την Ίντερ, για το οποίο πάντως ο ίδιος o Αργεντινός υπονόησε ότι κρίθηκε στο παρασκήνιο υπέρ της Γιουβέντους: «Υπήρχαν αρκετά ανεξήγητα πράγματα τότε. Ίσως κάποια εξηγήθηκαν αργότερα, με το Calciopoli. Όπως εκείνο το τεράστιο πέναλτι που δεν είχε δοθεί στον Ρονάλντο, στο ματς με την Κιέβο, δύο εβδομάδες πριν από την τελευταία αγωνιστική».
Ο Αργεντινός προπονητής έσπευσε, τέλος, να υπερασπιστεί το ιταλικό ποδόσφαιρο, δηλώνοντας ότι κακώς θεωρείται «αμυντικής φιλοσοφίας» και ότι το θεωρεί ανώτερο από το αγγλικό: «Η ουσία βρίσκεται στη δυσκολία του να δημιουργήσεις καταστάσεις μέσα σε περιορισμένους χώρους. Είναι πολύ πιο δύσκολο να δημιουργήσεις θέαμα μέσα σε χώρο 40 μέτρων, απέναντι σε ομάδες πολύ καλά προετοιμασμένες στην τακτική, παρά να το κάνεις σε χώρο 80 μέτρων, με αντιπάλους που είναι ανοιχτοί».
