Αν κάποιος ερχόταν στην Ελλάδα , άσχετος με το ποδοσφαιρικό περιβάλλον της χώρας και διάβαζε ή άκουγε για τα όσα κατηγορήθηκε ο ΑΡΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ τα τελευταία χρόνια , με πιο πρόσφατο την αδειοδότηση για την Ευρώπη, θα πίστευε ότι πρόκειται για ομάδα – κίνδυνο για το ελληνικό πρωτάθλημα.
Αυτή είναι η εικόνα που θέλησαν μερικοί να παρουσιάσουν, ξεχνώντας τόσα και τόσα που αφορούν άλλους με πολύ χειρότερες συμπεριφορές ή «εξυπηρετήσεις». Ε ναι, ο ΑΡΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ είναι ομάδα- κίνδυνος αλλά όχι για το ποδόσφαιρο. Είναι για αυτούς που θέλουν να μας μάθουν καινούργια «κόλπα», καλυμμένοι πίσω από αυτοδιοίκητα και ανεξέλεγκτα συμβούλια και επιτροπές. Κάθε απόφαση εις βάρος τους αποτελεί μία δικαίωση για όσους αγαπούν και γουστάρουν το ποδόσφαιρο και θέλουν να πάει μπροστά. Περισσότερο βέβαια για όλους εμάς που ζούμε στο πετσί μας την μόνιμη στοχοποίηση από κάθε είδους πικραμένο που είτε η ομάδα του είτε το «συμφέρον» του, απέτυχε στους αγωνιστικούς χώρους.
– Η αλήθεια είναι ότι μερίδιο ευθύνης για την κακόγουστη αυτή εικόνα έχει η ίδια η UEFA. Αυτή έχει το μαχαίρι, αυτή και το καρπούζι στα θέματα των ομοσπονδιών ποδοσφαίρου σε κάθε χώρα. Η ανοχή της σε κάθε είδους «περίεργους» που σπιλώνουν ομάδες, αμαυρώνουν ιστορίες, προσπαθούν να κλέψουν τον ιδρώτα των παικτών , είναι εξ ορισμού αντιφατική σε σχέση μ’ αυτό που θέλει να παρουσιάσει ως σκοπό. Ποδόσφαιρο χωρίς κανόνες ίδιους για όλους, ισονομία, καθαρές αποφάσεις δεν υπάρχει. Είναι κάτι άλλο. Γι’ αυτό η παρέμβασή της , άμεσα, στην ελληνική ομοσπονδία με σκοπό την κάθαρσή της είναι επιτακτική. Αρκετά με τον κάθε κατεργάρη που πιστεύει ότι μπορεί να δημιουργεί προβλήματα και ζητήματα εκεί που δεν υπάρχουν.
– Για τον ΑΡΗ η περίοδος που ακολουθεί θα μας απασχολήσει πρωτίστως με την απόφαση του CAS. Οποιαδήποτε αναβολή, λύνει το θέμα μεταγραφές για το καλοκαίρι και το μεταθέτει για αργότερα. Νομίζω ότι μας συμφέρει. Οποιαδήποτε απόφαση που θα έχει χρηματική ποινή , ζορίζει τα οικονομικά της ομάδας αλλά λύνει δια παντός το πρόβλημα . Αυτό το 4-2 θα ήταν αξέχαστο , το CAS το έκανε παντοτινό. Α ρε Φέτφα τι τους έκανες!!! Η περίπτωση να αποφασιστεί απαγόρευση μεταγραφών είναι ένα σενάριο που δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι. Η ομάδα δείχνει ότι μπορεί να κάνει βήματα προς τα επάνω, ο κόσμος είναι ζεστός και περιμένει κινήσεις, μια τέτοια απόφαση θα βάλει φρένο στις επιδιώξεις μας.
– Κορμός υπάρχει αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι αρκετός για μια χρονιά που θέλουμε να πιστεύουμε ότι μπορεί να δώσει το κάτι παραπάνω. Οι ανάγκες είναι γνωστές , χιλιοειπωμένες. Σίγουρα η ενίσχυση της ομάδας σε θέσεις που υπάρχει ανάγκη , συν ότι πρέπει να υπάρχει αξιόλογο back-up είναι βασική προϋπόθεση για να ξεκινήσουμε με όνειρα και φιλοδοξίες. Το τελείωμα της φετινής χρονιάς ανέδειξε τις μεταγραφές του χειμώνα. Τώρα μένει να βρεθούν κι οι καλοκαιρινές μεταγραφές για να γίνει το ρόστερ αντάξιο των απαιτήσεων μας. Ο ΑΡΗΣ δεν γυρίζει πίσω. Είναι φανερό από τα αποτελέσματά του. Μπαίνει εκεί που μέχρι τώρα δεν ήθελε κανένας να τον βάλει. Καταρρίπτει μύθους, κερδίζει δύσκολους αγώνες, δικαιώνεται και προχωρά, βγάζει με λίγα λόγια υγεία. Ποδοσφαιρική υγεία. Αυτόν τον ΑΡΗ θέλουμε και αυτόν τον ΑΡΗ περιμένουμε να δούμε. Ένα CAS έμεινε και φύγαμε για τα ουράνια.
– Όποιος είδε τον τελικό του Europa Conference League θα κατάλαβε ότι όσο χαμηλό επίπεδο έχουν οι όμιλοι, τόσο ο τελικός είναι ένας τελικός Ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Η αγαπημένη μου Ρόμα πήρε το τρόπαιο και σκεφτόμουν πόσο αφελείς είναι όλοι αυτοί που περιγελούν μια διοργάνωση που παίζουν παίκτες που εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν πρόκειται να τους δούμε ούτε σε προπόνηση. Άντε το πολύ- πολύ σε καμιά Μύκονο για διακοπές και φωτογραφίες από τους παπαράτσι. Όσο για τον Μουρίνιο; Ναι πήρε κι αυτό το «ποταπό» κύπελλο και το χάρηκε σαν μικρό παιδί. Γιατί ένας τελικός είναι η καλύτερη ευκαιρία να χτίσεις νοοτροπία.
Μια ομάδα σαν την Ρόμα, που αντίκριζε φέτος τις φανέλες της Γιουβέντους, της Μίλαν, της Ίντερ, έχανε από τα αποδυτήρια. Νικώντας σε έναν τελικό και αναδεικνύοντας κάποιους από τους παίκτες της , έχει την ευκαιρία να ξαναμπεί στο παιχνίδι της Ιταλίας. Δεν είναι μακριά η χρονιά που απέκλεισε την Μπαρτσελόνα του Μέσι και έφτασε στους «4» του Champions League. Ο τελικός χτίζει χαρακτήρες και φτιάχνει ομάδες.
ΥΓ: Ο χρόνος μετράει υπέρ του ΑΡΗ και θα ‘ρθει η ώρα που θα χαρούμε νικώντας σε ένα τελικό. Μπορεί να είναι αγώνας πρωταθλήματος , μπορεί τελικός κυπέλλου. Δεν ξέρω. Σίγουρα όμως έρχεται και η δική μας σειρά.
