Θα αποφύγουμε τα τετριμμένα για τον αγώνα της χρονιάς με αντίπαλο τον Πανθρακικό και θα μπούμε στην ουσία του πράγματος. Το όνομα του αντιπάλου με τον βαθμό δυσκολίας που υπάρχει στο συγκεκριμένο παιχνίδι για τον Άρη κάτω από διαφορετικές συνθήκες δεν θα ήταν τίποτα άλλο παρά ένα ευφάνταστο ανέκδοτο.
Δυστυχώς η αλήθεια σήμερα είναι άλλη. Ο Άρης κατάφερε να παίζει ένα από τα σημαντικότερα παιχνίδια της ιστορίας του κόντρα σε μια ομάδα που είναι σαφώς κατώτερο μέγεθος, δίχως αυτό να αποτελεί μομφή για την ομάδα της Κομοτηνής. Κάθε ομάδα έχει την δική της ιστορία και απαιτεί τον ανάλογο σεβασμό, όμως τα μεγέθη στην προκειμένη περίπτωση είναι εξολοκλήρου διαφορετικά!
Ο φετινός Άρης δοκιμάζεται για ακόμα ένα παιχνίδι. Το βάρος πέφτει στις πλάτες των δικών του ποδοσφαιριστών. Δεν είναι το ίδιο με αυτό των αντιπάλων. Η ιστορία το έχει δείξει πρόσφατα και η ομάδα καλείται να βρει αντίδοτο σ’ αυτό.
Το μεγαλύτερο όπλο απέναντι στο άγχος και τους εξωγενείς παράγοντες είναι η ψυχραιμία. Παίκτες και κόσμος πρέπει να αντιμετωπίσουν με το ίδιο σκεπτικό τον αντίπαλο ή κάθε απρόοπτο που μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Εκτός από την ψυχραιμία οφείλουν όλοι να έχουν υπομονή. Οτιδήποτε άλλο είναι απλά ένας κακός σύμβουλος. Το παιχνίδι θα κερδηθεί με την ώθηση που θα δώσει η εξέδρα, αλλά και με την ευφυΐα όπως και το πείσμα που απαιτείται να δείξουν οι ποδοσφαιριστές.
Το ποδόσφαιρο είναι το απόλυτο άθλημα, απαιτεί τα πάντα. Ταλέντο, φυσική κατάσταση, δύναμη, εμπειρία, μυαλό! Μπορεί η ομάδα φέτος να έχει μπει σε χίλιες περιπέτειες, όμως σύντομα θα σηκώσει και πάλι το ανάστημα της. Ο κύκλος θα κλείσει, ο Άρης θα μείνει ζωντανός, ο σύλλογος θα ανακτήσει την οντότητά του.
