Θολό τοπίο, αναμονή, κινήσεις σε επίπεδο αναζήτησης και προθέσεων. Αυτό είναι το σκηνικό στον Άρη τον τελευταίο καιρό. Ακούστηκαν επιθυμίες περισσότερο, ευχολόγια ακόμη πιο πολύ, με την ομάδα βιώνει τον τρίτο υποβιβασμό, αλλά το χειρότερο; Να βρίσκεται στην πιο τραγική κατάσταση της ιστορίας της.
Έχουμε επισημάνει ότι oι εξελίξεις ρυθμίζονται από δυο σημεία:
1. Την αίτηση αντικατάστασης της διοίκησης Σκόρδα. Μέχρι τώρα απόφαση δεν έχει βγει, αν και “διαφημίστηκε” ότι θα έβγαινε το πολύ σε δέκα μέρες, εν τούτοις πέρασαν σχεδόν τρεις βδομάδες. Η όποια απόφαση θα άνοιγε τη μια “πόρτα” των εξελίξεων.
2. Η απόφαση στο άρθρο 99 να αποτελεί ουσιαστικά το πρώτο “πλακίδιο” του… ντόμινο που μπορεί να δρομολογήσει μπαράζ ενεργειών.
Ειδικά στο δεύτερο σημείο θα πρέπει να ξεκαθαρίσει και το σε ποια κατηγορία θα παίζει ο Άρης και φυσικά ποιοι θα βγουν μπροστά και με πόσο γεμάτα “πορτοφόλια” για να σηκώνουν το οικονομικό βάρος της “επόμενης μέρας”.
Το διοικητικό συμβούλιο της Κοινωνίας Μελών Άρη ήδη μιλάει για την ανάγκη της σύγκλισης γενικής συνέλευσης, μιας ακόμη που θα αφορά το μέλλον της ΠΑΕ. Δεκάδες έγιναν τα τελευταία χρόνια, αλλά από όλες έλειπε η ουσία. Ποια είναι αυτή; Σχέδιο που θα προκρίνει λύσεις και να εξασφαλίζει χρήματα. Από ευχολόγια, επιθυμίες σε συνδυασμό με λάδι στη φωτιά της διχόνοιας, έχουν “χορτάσει” στον Άρη.
Ήδη το συγκεκριμένο δ.σ. έχει χρεωθεί στις πλάτες του δυο μεγάλες αποτυχίες:
1. Το βαρύνει σε μεγάλο βαθμό τόσο το ναυάγιο της ΠΑΕ, όσο και γεγονός ότι ως “μεγαλομέτοχος” απέτυχε να βοηθήσει σε όλα τα επίπεδα, φυσικά και στο οικονομικό.
2. Δεν είχε την ικανότητα να δρομολογήσει την αλλαγή σελίδας στην ΠΑΕ, βάσει καταστατικών διαδικασιών, χάνοντας σημαντικά δικαστήρια. Από τον περασμένο Φεβρουάριο, επί δυο μήνες δεν μπορεί να αλλάξει την κατάσταση στην ΠΑΕ, κάνοντας το ένα λάθος μετά το άλλο σε καταστατικό επίπεδο και χωρίς επί της ουσίας να παρουσιάσει μια αξιόπιστη λύση…
Επί της διαδικασίας: εφόσον και όταν αποφασιστεί η νέα γενική συνέλευση, οφείλουν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς να παρουσιάσουν: ρεαλιστικό σχέδιο που να δίνει λύσεις και να περιγράφει ένα οικονομικό πλαίσιο βιωσιμότητας. Είναι το ελάχιστο που οφείλουν να πράξουν τα μέλη του δ.σ. της πάλαι ποτέ Λέσχης. Διαφορετικά (εκτός κι αν αυτό θέλουν τελικά..) θα μιλούν μπροστά σε άδεια καθίσματα!
