Ένα άκρως επίκαιρο και εύστοχο σχόλιο αναδημοσιεύει το PRESSARIS από μπλογκ που διαθέτει οπαδός του Άρη. Αξίζει πραγματικά να διαβαστεί.
“Δεν είμαι καλά”
Ναι δεν εξηγείται αλλιώς η σημερινή μας κατάσταση, μια μοναδικά επαναλαμβανόμενη στιγμή, η οποία έχει πάρει τη μορφή όλης μας της ζωής. Ξεκινώντας από τα πεζοδρόμια και τα ραντεβού των διαμαρτυριών, στα πέταλα όλης της γης.
Ο ΑΡΗΣ είναι το ναρκωτικό μας, η ουσία που δίνει οντότητα στην ίδια μας τη ζωή και ορίζει τις τύχες μας, κυριολεκτικά. Αν κερδίζει η ομάδα, τότε η Δευτέρα μας είναι ένα καταπληκτικό ξεκίνημα εβδομάδας. Αν όλα όμως πάνε αντίθετα, τότε μεταμορφώνεται σε ένα άσχημο απόγευμα Κυριακής με τα σύννεφα ολούθε γύρω από τα κεφάλια μας.
Δεν είναι τα προβλήματα μας που μας περιστοιχίζουν και σφίγγουν απειλητικά τη θηλιά γύρω από τα λαρύγγια μας. Είναι που ζούμε ξανά και ξανά την άσχημη τροπή που έχει πάρει αυτό που αγαπάμε να αφιερώνουμε το χρόνο μας, αυτό που έχει ξεχωριστή θέση μέσα στην καρδιά και στην ψυχή μας. Ίσως η μοναδική επιλογή που πράξαμε στη ζωή μας και πραγματικά χαλαλίσαμε τα πιο όμορφα μας χρόνια.
Αρκεί ένα γκολ σαν αυτό του Αγκάνθο και ακόμα ένα του Ουντότζι για να σβηστούν μονομιάς όλα τα άσχημα απογεύματα, όλες οι φρικαλέες βραδιές που περάσαμε σε κάποιο πέταλο, φωνάζοντας και τραγουδώντας για τη μεγάλη μας αγάπη.
Πραγματικά χαλάλι όλα αυτά τα εμετικά συνθήματα που ακούσαμε κατά καιρούς από όλους αυτούς τους λίγους και ανύπαρκτους οπαδούς της βλακείας, που στην προσπάθεια τους να ψηλώσουν το εγώ τους, συρρικνώνουν την όποια αξία τους.
Στόχος μας πάντοτε ήταν τα όνειρα μας να παίρνουν εκδίκηση και στο τέλος, νομοτελειακά, αυτό συντελείται και τα παιδιά με τα κιτρινόμαυρα κασκόλ ζούνε τα χαΐρια και πληρώνουν ακριβώς με το ίδιο νόμισμα που τους έριξαν οι χολεριασμένοι αντίπαλοι.
Συνεχίζουμε ακάθεκτοι, δεν πήραμε τίποτα με μια νίκη. Ο αγώνας είναι ακόμα στην αρχή, ο δρόμος θα είναι πάντα δύσβατος και με πολλά εμπόδια. Γνωρίζουμε και μπορούμε να τον διαβούμε και στο τέλος να βγούμε ακόμα μια φορά αλώβητοι και περήφανοι.
Μέχρι τα όνειρα μας να πάρουν εκδίκηση…
