Το γιατί ο Άρης δεν τελειώνει και θα συνεχίσει να υπάρχει ακόμα πιο δυνατός, ανεξάρτητα αν θα απουσιάσει για κάποιο διάστημα από την πρώτη ποδοσφαιρική κατηγορία, μπορεί να το διαβάσει στο εξαιρετικό σχόλιο ενός οπαδού του Άρη. Άλλο ένα κείμενο που αξίζει να διαβαστεί!
Από Θεσσαλονίκη στα πέρατα της γης, για πάρτη του θεού μας όλα τα δρομολόγια ένα τσιγάρο δρόμος. Χωρίς δεύτερη σκέψη, μόνο με χαρά και ανυπομονησία για κάθε ταξίδι που θα ξεκινούσε και θα τελείωνε, όπως και αν τελείωνε. Ταξίδι που ποτέ δε σταμάτησε και δε πρόκειται ποτέ να κάνει στάση.
Σε ένα πούλμαν, έτσι ξεκίνησαν όλα. Φαντάσου αμέτρητα χιλιόμετρα σε πούλμαν και αυτοκίνητα, με κάθε λογής κομπλεξικό ένστολο κρατικό υπάλληλο να σε καθυβρίζει και να προσπαθεί να σου σπάσει το ηθικό. Σερίφηδες με ανεβασμένο τοπικό άκρως συμπλεγματικό συναίσθημα να προσπαθούν να αποδείξουν πόση βλακεία μπορεί να χωρέσει σε μια κάνη όπλου που σημαδεύει τα χαμογελαστά πρόσωπα παιδιών.
Για μερικούς μπορεί να έπεσαν οι τίτλοι τέλους, για τους περισσότερους από εμάς όμως, τώρα ξεκινά το παραμύθι. Τώρα βγάζουμε τα πραγματικά αποθέματα ψυχής που μαζεύαμε μέσα μας τόσο καιρό. Κάθε αντιξοότητα, κάθε εμπόδιο που ξεφύτρωνε μπροστά μας και εμπόδιζε το χαμόγελο και τις όμορφες σκέψεις να συνεχίσουν στην καθημερινότητα μας, ήρθε η ώρα να αποδώσει ακριβώς όπως το περιμέναμε. Αντίστροφα και ανάστροφα από όλα αυτά που περίμεναν όλοι αυτοί οι λίγοι, οι μικροί που πίστεψαν ότι μπορεί ο νους να φυλακιστεί και να περιοριστεί το συναίσθημα το αληθινό.
Γιατί είπαμε, τα δικά μας συνθήματα είναι βγαλμένα από καρδιάς, από τα βάθη της ψυχής του κάθε αδερφού που μεγάλωσε στα κιτρινόμαυρα χρώματα της ελπίδας και της αναγέννησης. Τώρα είναι η ώρα που θα ακουστούν οι φωνές μας, όχι οι φωνές και τα τραγούδια από την κερκίδα αλλά η φωνή της αλήθειας, του φανταστικού ρεαλισμού που διακατέχει κάθε μόριο από τις αμέτρητες ζωές μας.
Μόνο όποιος έχει κουράγιο μπορεί να μείνει και εμείς το βγάζουμε από μέσα μας σε κάθε έκφανση της ζωής μας. Τα κιτρινόμαυρα κασκόλ που είναι παντού σηκωμένα ψηλά και αναγκάζει τα αδέρφια από όλες τις κερκίδες του πλανήτη να αναγνωρίζουν ότι κάπως έτσι συναντιόνται οι ζωές μας.
Οπαδοί όλου του κόσμου βρίσκουν ολοένα και περισσότερα κοινά στοιχεία ανάμεσα μας. Τα σταυροδρόμια μας συναντιούνται, φωνές αλληλεγγύης και πράξεις στήριξης εμφανίζονται ολοένα και πιο συχνά, αποδεικνύοντας το αυτονόητο. Όσο υπάρχει η ιδέα και οι αξίες ενός αθλητικού συλλόγου καλά ριζωμένες στις ψυχές της κοινωνίας, τότε αυτά δε θα πεθάνουν και δε θα εξαφανιστούν ποτέ.
Και ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους, που δεν έχουν, όλα αυτά τα συμπλεγματικά παιδιά που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο γιατί ζούνε από αυτό, ότι η ζωή ρόδα είναι και γυρίζει. Πότε είσαι πάνω, πότε κάτω. Για αυτό πρέπει να είσαι σεμνός και αληθινός. Εξάλλου αν είσαι τόσο γνήσιος στα συναισθήματα, δε περιμένεις να κρυφτείς πίσω από φουσκωτούς και διμοιρίες ΜΑΤ για να βγάλεις αυτό που κρύβεις μέσα σου.
Δε θα ασχοληθώ ακόμα με όλους αυτούς, δυστυχώς η ευτυχώς έχουν εκτεθεί αρκετά όλα αυτά τα χρόνια και όσο και αν προσπαθούν τα προπαγανδιστικά τους φερέφωνα να τα αλλάξουν όλα, πάντα στο τέλος η μηδαμινή τους αξία και οι ανύπαρκτες προσωπικότητες τους θα βγουν στην επιφάνεια και θα επικρατήσουν.
Το νου σας όλοι… Τώρα ξεκινάει…
