Ο Γιώργος Σφυρής, νομικός με ειδικότητα στο αθλητικό δίκαιο και με καθαρά επικουρικό-συμβουλευτικό ρόλο στο θέμα της εκκαθάρισης της ΠΑΕ Άρης χτύπησε δυνατά το καμπανάκι του κινδύνου.
Στην Αλκμήνης, νομικοί, οικονομικοί συντελεστές της διαδικασίας και παράγοντες, ξεκαθαρίζουν ότι “η εκκαθάριση είναι σε καλό δρόμο και προχωράει”.
Μπορεί να υπερβάλλει ο Σφυρής για να αφυπνίσει όλον τον μηχανισμό, τώρα όσο υπάρχει (;) χρόνος. Μπορεί με την άνεση που του δίνει η απόσταση (ζει και εργάζεται στην Αθήνα) να λέει τα πράγματα με το όνομά του, χωρίς το ασφυκτικό πλαίσιο που μπορεί να δημιουργεί η οικογένεια του Άρη και την εσωτερική “κατανάλωση”.
Η ουσία είναι ότι χάθηκε χρόνος από το περασμένο καλοκαίρι, όταν όλος ο Άρης κυνηγούσε την… ουρά του, θέλοντας να κρυφτεί από το δάχτυλό του. Όταν οι παράγοντες του πετούσαν την μπάλα στην… κερκίδα, κερδίζοντας χρόνο για προσωπικό όφελος. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα.
Η… αυτοτιμωρία του Άρη ήταν μια σκληρή απόφαση. Πρωτόγνωρη για τον πιο υπερήφανο σύλλογο της Ελλάδας, όπως είναι ο Άρης, στα 100 χρόνια μάλιστα της ιστορίας του. Θα μπορούσε να είχε αποφασιστεί με μεγαλύτερη οξυδέρκεια, θάρρος και αποφασιστικότητα, πολύ πριν.
Αυτά είναι γνωστά. Δεν αλλάζουν. Ο Άρης πρέπει να αφυπνιστεί έστω και τώρα. Να λειτουργήσει τους μηχανισμούς και τις δυνάμεις για να προχωρήσει στα δυο αυτά στοιχήματα: εκκαθάριση και άνοδο.
Αρκεί βέβαια να πετάξει από πάνω του την μόνιμη αυτοκαταστροφικη ασθένεια που χαρακτηρίζει γενεές τώρα τον Άρη: την λογική του “δεν φταίω εγώ, φταίνε οι άλλοι”. Είναι οι ώρες, η εποχή όπου οι κίτρινοι πρέπει να περάσουν από το “δεν φταίω εγώ” στο “πρέπει να γίνει”. Και να γίνει…
