Είναι 18χρονος αλλά παίζει σαν… 28χρονος. Και όχι μόνον αυτό. Έχει και την ωριμότητα μεγάλου άνδρα, όπως φαίνεται από τα λόγια του. Ο Αλέξανδρος Βεζένκοφ μίλησε για τον Άρη, τον εαυτό του, τον τελικό Κυπέλλου, τον Βαγγέλη Αγγέλου, το ΝΒΑ, για τα μεγάλα ταλέντα της Ευρώπης στην ηλικία του και όχι μόνο. Τέρμα οι εισαγωγές, απολαύστε τον.
Αναλυτικά η συνέντευξη του στα “Α.Ν. των Συντακτών”:
«Όλη η ομάδα θα είναι πρωτάρα. Πέρα από τον Πελεκάνο και τον Ασημακόπουλο δεν έχει φτάσει κανείς σε τέτοιο επίπεδο. Υπάρχει αυτή η σύμπτωση με τον Αντώνη, που έπαιξε και στον προηγούμενο τελικό κυπέλλου και πάλι στο Ηράκλειο, ξανά με τον Παναθηναϊκό. Υπάρχει μία κατάρα από τότε και πρέπει την εξαλείψουμε», αναφέρει ο Βεζένκοφ για τον τελικό της 9ης Φεβρουαρίου και συνεχίζει: «Όλοι δούλεψαν πολύ σκληρά να έρθει αυτό το αποτέλεσμα. Μην ξεχνάμε το διπλό στην Πυλαία, που κανείς δε μας πίστευε. Είμαστε όλοι ευλογημένοι που φτάνουμε ως τον τελικό, αλλά το κάναμε κυρίως μέσα από μόχθο, σκληρή δουλειά, αντιπαραθέσεις, τσακωμούς και άσχημες στιγμές. Το δικαιούμασταν και στον τελικό θα είμαστε αντάξιοι της ιστορίας του Άρη».
– Αλέξανδρε, τεράστια νίκη την Κυριακή, το πανηγυρίσατε σαν να πήρατε ήδη το κύπελλο…
«Προηγήθηκαν δύο βδομάδες πολύ ιδιαίτερες. Εγώ μπήκα νοσοκομείο, ο Γκίκας έσπασε το χέρι του, ήταν ο χαμός του πατέρα του προπονητή μετά το ματς με τον Ηλυσιακό, η ήττα στην Ελευσίνα, το θέμα που προέκυψε με την Εφές… Έγιναν πολλά, αλλά πιστεύω ότι δέκα μέρες να παίζαμε αυτό το παιχνίδι, δε μπορούσαμε να το χάσουμε ποτέ. Όταν παίκτες 36 χρονών βγάζουν ενέργεια λες και είναι 18 κι όταν οι νέοι μπαίνει μέσα και δείχνουν ωριμότητα 36αρη όλα τα άλλα περισσεύουν. Αυτή η χημεία βγήκε στο κατάλληλο τάιμινγκ. Το πανηγυρίσαμε σαν μικρά παιδιά γιατί στην ουσία είναι ένα “κρέντιτ” ο τελικός για όλη σου τη ζωή. Αυτό μας έλεγαν και ο Πελεκάνος και ο Ασημακόπουλος, που είχαν τέτοια ευλογία.Ο κόσμος επίσης στάθηκε απίστευτα στο πλευρό μας. Έβγαλε ό,τι είχε μέσα του και τον ευχαριστούμε γι΄αυτό».
– Αυτή την φορά πήρατε όλη την καλή αύρα από τις κερκίδες και η παρουσία του κόσμου δε σας γέμισε με πίεση…
«Και στην προπόνηση υπάρχει πίεση στον Άρη, όταν δε σε βλέπει κανείς. Είναι ο Άρης, είναι οι 21 τίτλοι, είναι ο Νίκος Γκάλης. Πίεση έχεις όταν παίζεις με την Ελευσίνα, πίεση έχεις όταν παίζεις έναν τελικό. Γνωρίζαμε θα έχουμε τον κόσμο στο πλευρό μας. Με τον ΠΑΟΚ μας γύρισε μπούμερανγκ, με τον Πανιώνιο και τον Παναθηναϊκό το ίδιο. Αυτή την φορά, όμως, η ώθηση που πήραμε ήταν εκπληκτική. Ο Πανιώνιος γύρισε ματς 27 πόντων κι ο κόσμος μας υποστήριζε σε κάθε φάση. Ούτε μια στιγμή δεν είπε κανείς “τί κάνει αυτός” ή “γιατί δεν κάνει αλλαγή ο προπονητής”. Ο κόσμος ήταν ένα με μας, πετούσαμε την μπάλα κι έμπαινε απλά έτσι. Για τους φιλάθλους μας ό,τι και να πούμε είναι λίγο. Ήρθαν στην Δράμα, στην Πάτρα, στο Ρέθυμνο, μας ακολουθούν παντού. Τον είχαμε πικράνει σε κάποια ματς, το ποδόσφαιρο περνά δύσκολες ώρες, έπρεπε να τους δώσουμε μία χαρά. Ένα χριστουγεννιάτικο δώρο!».
– Τα 100 χρόνια του συλλόγου δεν τον βρίσκουν στην καλύτερη φάση της ιστορίας του. Νοιώθετε ένα βάρος ότι κουβαλάτε τις ελπίδες ενός ολόκληρου λαού;
«Ο κόσμος είναι απαιτητικός. Θέλει νίκες, δεν αρκούν ούτε οι καλές εμφανίσεις. Νοιώθαμε ότι αν χάναμε τον ημιτελικό, θα ήταν η χειρότερη μέρα για τον σύλλογο. Όλα πήγαν, όμως, καλά. Ο κόσμος ήταν εκεί, έμεινε μετά το παιχνίδι και πανηγύρισε μαζί μας. Καθίσαμε μία ώρα μετά την λήξη στον αγωνιστικό χώρο, εκεί φάνηκε πόσο πολύ θέλαμε την διάκριση και εμείς, αλλά και οι φίλαθλοι».
Ο Παναθηναϊκός και ο Ίκαρος
– Πώς βλέπεις τον φετινό Παναθηναϊκό;
«Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε με προβλήματα, είχε αρνητικά αποτελέσματα, τραυματισμούς και πολύ κριτική από τον Τύπο. Δεν έχει δείξει ακόμα το καλύτερό του πρόσωπο. Είναι βέβαια ο περσινός νταμπλούχος και παραμένει μεγάλη ομάδα κορυφαίου επιπέδου της Ευρωλίγκα. Κέρδισε την πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ευρώπης κι αυτό τα λέει όλα. Είναι πλήρης σε όλες τις θέσεις και στον τελικό λογικά θα έχουν επιστρέψει όλοι οι παίκτες του. Το ελπίζω, δηλαδή, γιατί το παν είναι η υγεία στον αθλητισμό.
– Όλοι μιλάμε για τον τελικό, πρώτο θέμα συζήτησης είναι επίσης η προπονητολογία, στην μέση είναι και οι πιο χαλαρές μέρες των Χριστουγέννων. Στον Ίκαρο πρέπει να τρίβουν τα χέρια τους…
«Μετά από τέτοιες χαρές, σημαντικά γεγονότα, πάντα υπάρχει στην γωνία ένας μεγάλος κίνδυνος. Αν δεν είμαστε συγκεντρωμένοι, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να χάσουμε. Πρέπει να προσέξουμε πάρα πολύ. Ωραίο το κύπελλο, περάσαμε, αλλά το ματς του Σαββάτου με τον Ίκαρο είναι ακόμα πιο σημαντικό. Στο πρωτάθλημα είμαστε πίσω από ομάδες που κατά την γνώμη μου θα έπρεπε να είμαστε μπροστά. Έχουμε κάνει ήδη δύο χαζές ήττες στο Παλέ, τρίτη δε χωράει. Χάσαμε και στην Ελευσίνα… Πρέπει να έρθουμε ψυχικά ξανά όλοι κοντά. Δεν θα είναι εύκολο. Τα δώσαμε όλα με τον Πανιώνιος, έχουμε αδειάσει όλοι από ενέργεια. Δεν υπάρχει βενζίνη στο ντεπόζιτο! Ελπίζω μέχρι το Σάββατο να έρθουμε ξανά σε καλή κατάσταση. Ο Ίκαρος έχει Αμερικάνους, έχει έμπειρους Έλληνες, πρέπει να τους σταματήσουμε».
«Καλά έκανε ο Αγγέλου»
Πρόκριση στον τελικό και ταυτόχρονα αλλαγή στην τεχνική ηγεσία. Γίναν πολλά και μαζεμένα. «Αν κάποιος μας έλεγε στην αρχή της σεζόν ότι θα περάσουμε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας και δύο ώρες μετά θα έφευγε ο προπονητής, θα τον λέγαμε τρελό», λέει με το δίκιο του και ο Βεζένκοφ.
Ο 18χρονος είναι το «πουλέν» του Αγγέλου και θα ήταν λογικό να είναι ο πρώτος που επηρεάζεται. Απεναντίας, είναι ο πρώτος που σπεύδει να υπενθυμίζει ότι δεν ήρθε και η καταστροφή… «Οι βάσεις, όμως, είναι εδώ και υπάρχει από πίσω η διοίκηση να της στηρίζει. Πιστεύω ότι όποιος προπονητής έρθει, θα μιλήσει και με τον Αγγέλου, για να συνεχίσει την δουλειά που ξεκίνησε εδώ. Από τον πρώτο παίκτη μέχρι τον τελευταία, μαζί με τον Αγγέλου, έχουμε βελτιωθεί πάρα πολύ. Πίστεψε στα νέα παιδιά, έβαλε τις βάσεις και θεωρώ ότι θα υπάρξει συνέχεια. Όπως είπε και ο πρόεδρος, ο Άρης δεν μπορεί να μένει σε πρόσωπα, είτε πρόκειται για παίκτες, είτε προπονητές. Μία ομάδα σαν τον Άρη πρέπει να λειτουργεί αντάξια με την ιστορία της. Όποιος και να έρθει, θα είναι δύσκολο το έργο του. Το ίδιο και για μας. Έχει δημιουργηθεί μία πίεση. Ο κόουτς μας αποχαιρέτησε με ένα δώρο, την πρόκριση στον τελικό. Του εύχομαι ό,τι καλύτερο στην καινούρια του δουλειά, εμείς συνεχίζουμε».
– Φαντάζομαι ότι και μετά από αρκετά χρόνια θα μνημονεύεις τον Αγγέλου. Ήταν ο άνθρωπος που στα 17 σου έριξε στα βαθιά νερά της Α1…
«Σε εκείνο το ματς της Δράμας με είχε πετάξει μέσα από το πουθενά. Ήταν αυτός που με πίστεψε, που μου έδωσε φέτος έναν πρωταγωνιστικό ρόλο, που έκανε 600 χιλιόμετρα για να με πείσει να παραμείνεω στην Ελλάδα. Ήρθε και με βρήκε μαζί με τον πρόεδρο στην Βουλγαρία ουσιαστικά για ένα τελειωμένο θέμα. Εγώ είχα αποφασίσει να πάω στην Αμερική! Κατάφεραν, όμως, και με έπεισαν να μείνω. Με βοήθησε, έμαθα πολλά, μου έμαθε το μπάσκετ. Με πίεζε μέσα από τις αποτυχίες και τα λάθη να συνεχίζω να δουλεύω. Η συνεργασίας μας ήταν πολύ ευχάριστη, τον ευχαριστώ για όλα».
– Το καλοκαίρι ο κόουτς σε έπεισε να αρνηθείς μία πρόταση και να μείνεις στον Άρη. Τώρα αποδέχεται μία πρόταση αυτός και αποχωρεί. Νιώθεις ενοχλημένος;
«Δεν μπορώ να το πω αυτό. Το καλοκαίρι και αυτός απέρριψε πρόταση για να παραμείνει στον Άρη! Έκανα, λοιπόν, κι εγώ το ίδιο. Όταν είσαι 52 χρονών, σου έρχεται μία πρόταση με 300 χιλιάρικα για μισό χρόνο, πολλά λεφτά και σίγουρα, θα ήταν κρίμα και άδικο να μην πάει. Έπρεπε να το κάνει. Ο Άρης είναι Άρης, αλλά μην λέμε και ψέματα. Η Εφές παίζει στο Τοπ 16 της Ευρωλίγκα, πρωταγωνιστεί παντού, είναι πολύ καλή δουλειά. Και σε παίκτη να ερχόταν μία τέτοια πρόταση, δε θα μπορούσε να αρνηθεί. Έκανε καλά κατά την άποψή μου, ο καθένας κοιτάει το μέλλον του. Βοήθησε τον Άρη, βοηθήθηκε και από εμάς για να του έρθει αυτή η πρόταση. Χαιρόμαστε που ένας δικός μας άνθρωπος πάει κάπου να διαπρέψει. Μακάρι να ανοιχτούν και δρόμοι συνεργασίας των δύο ομάδων».
«Ποιο ΝΒΑ; Να δεθώ με το νέο κόουτς»!
Παρακολουθώντας τον ημιτελικό με τον Πανιώνιο και βλέποντας μόνο τις φανέλες, θα έλεγε κανείς ότι ο τύπος με το «Νο14» έχει φάει με το κουτάλι τέτοια παιχνίδια. Κι όμως επρόκειτο για έναν 18χρονο, που τώρα κάνει το ξεπέταγμα του στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ο Αλέξανδρος Βεζένκοφ κρατούσε το καλύτερό του παιχνίδι για τον πιο κρίσιμο – μέχρι τον επόμενο – αγώνα της σεζόν.
Μετριοπαθής ο ίδιος, βέβαια, εξηγεί ότι τα πάντα πηγάζουν από την ομαδική προσπάθεια: «Μου είπε ο κόουτς ότι αν ένας παίκτης δεν είχε κάνει το ντράιβ ή δε μου είχε δώσει την πάσα να σουτάρω, πολύ απλά δε θα σκόραρα ούτε ένα πόντο. Όλα βγαίνουν από την συνεργασία. Εγώ προσπαθώ να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό για να πετυυχαίνει η ομάδα τους στόχους της και να δίνουμε χαρά στον κόσμο. Με τον Πανιώνιο ήμουν εγώ ένας από τους πρωταγωνιστές, σε άλλα παιχνίδια δε φάνηκε και βγήκε μπροστά κάποιος άλλος. Η ομάδα δε μπορεί να στέκεται σε πρόσωπα, αλλά στην φανέλα. Ο Πανιώνιος είναι μία ομάδα που συνεχίζει στους 32 του Εurocupκι έχανε στο 13′ με 30 πόντους. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει ένας παίκτης».
– Θεωρείσαι από πολλούς ανά την Ευρώπη ο κορυφαίος 95αρης. Αρκετοί υποστηρίζουν πως αποτελείς ένα σπουδαίο «πρότζεκτ» για το ΝΒΑ. Φτάνει ως εκεί η φιλοδοξία σου;
«Ο κάθε αθλητής νομίζω όταν ξεκινά την καριέρα του έχει όνειρο να φτάσει όσο πιο ψηλά γίνεται, είτε λέγεται αυτό ΝΒΑ, είτε Ευρωλίγκα. Εμένα να πω την αλήθεια σήμερα με νοιάζει πως θα δεθώ με τον καινούριο προπονητή! Θέλω να σκέφτομαι το τώρα. Εδώ δεν μπορώ να κάνω όνειρα για το κύπελλο που είναι σε δύο μήνες, πόσο μάλλον να σκεφτώ κάτι τόσο μακρινό. Τώρα με νοιάζει μόνο ο Άρης και πως θα διαχειριστούμε την καινούρια κατάσταση μετά την φυγή του προπονητή».
– Με τις μικρές εθνικές της Βουλγαρίας έχεις κοντραριστεί με πολλά ταλέντα. Ποιους ξεχωρίζεις;
«Ο Τούρκος που αγωνίζεται στην Φενέρ/Ούλκερ, ο Κέναν Σιπάχι, είναι ένα πολύ καλό “prospect”. Ψηλός πλέι μέικερ με τρομερά προσόντα. Υπάρχει ένας Λετονός που δεν τον ξέρει πολύ η Ευρώπη, ο Κρίσταπς Πορζίνγκις. Είναι ένα τεσσάρι με ύψος 2.16, εκπληκτικός με απίστευτες κινήσεις. Φυσικά και ο Μάριο Χεζόνια, που παίρνει ευκαιρίες να παίξει στην Μπαρτσελόνα. Υπάρχουν πολλά παιδιά ακόμη, τα οποία παίζουν στις ομάδες του και όχι μόνο λόγω της κρίσης. Ακόμα και στην Τουρκία που το χρήμα ρέει άφθονο παίζουν παίκτες γεννημένοι το ’94-’96. Έχει και η Εφές ορισμένους, δε θα εκπλαγώ αν στηριχτεί πάνω τους ο Αγγέλου!».
– Η θέση σου είναι στο «4», αλλά είσαι καλός χειριστής της μπάλας, έχεις κινήσεις στην περιφέρεια και πολύ αξιόπιστο μακρινό σουτ. Βλέπεις να εξελίσσεσαι σε «pointforward», που είναι και η νέα μόδα κυρίως στο ΝΒΑ;
«Κόντρα στον Πανιώνιο, που μας έλειπε ο Γκίκας και οι περιφερειακοί μας δέχονταν μεγάλη πίεση καθώς έπεφτε πολύ ξύλο στο παρκέ, έπρεπε με κάποιο τρόπο να τους αποφορτίσουμε. Κατέβαζα πολλές φορές, λοιπόν, την μπάλα στην επίθεση, γιατί μπορώ να το κάνω και κυρίως βοηθούσα τον Αθηναίου, τον Μούρτο να είναι πιο χαλαροί. Θέλω να αγωνίζομαι και πιο έξω, σαν “3”. Δεν έχω πρόβλημα, πάντως, μπορώ να παίξω ό,τι μου ζητήσει ο κάθε προπονητής».
