Η σημερινή επέτειος της ιστορικής νίκης του Άρη κόντρα στην Ίπσουιτς φέρνει στη μνήμη όλων τον τρόπο με τον οποίο οι «κίτρινοι» είχαν αγγίξει μια επική ανατροπή. Ένας εκ των πρωταγωνιστών του παιχνιδιού, ο Κώστας Δράμπης, γυρνάει για λογαριασμό του PRESSARIS το χρόνο πίσω και θυμάται μαζί μας εκείνη τη μεγάλη μέρα.
Ο παλαίμαχος άσος και νυν καθηγητής Φυσικής Αγωγής, μιλάει με διάθεση νοσταλγίας για εκείνο το παιχνίδι: «Ήταν ένα από τα σπουδαιότερα παιχνίδια του Άρη και σίγουρα μια χρυσή σελίδα στην ιστορία του συλλόγου .Δεν ξέρω αν γινόταν σήμερα αυτό, τι αντίκρισμα θα είχε, αν σκεφτούμε πως αντιμετωπίσαμε μια από τις καλύτερες ομάδες της Αγγλίας που είχε στις τάξεις της 7-8 διεθνείς και που τελικά έφτασε στον τελικό και κατέκτησε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ».
Πότε πίστεψαν ο ίδιος και οι συμπαίκτες του ότι βρίσκονταν ένα βήμα πριν την πρόκριση; «Δυστυχώς το εις βάρος μας 5-1 του πρώτου αγώνα, όπου ο διαιτητής είχε εξαντλήσει όλη του την αυστηρότητα, δεν μας άφηνε πολλά περιθώρια. Μετά το 3-0 όμως, το πιστέψαμε. Είχαμε μισή ώρα μπροστά μας για να πετύχουμε ένα ακόμη γκολ και πάρουμε αυτό που θέλουμε. Τους είχαμε κλείσει στο μισό γήπεδο και δεν σταματούσαμε να τους βομβαρδίζουμε. Σε μια αντεπίθεση όμως, μας πιάσανε στον ύπνο, πέτυχαν ένα ‘κρύο’ γκολ και κάπου εκεί τελείωσαν όλα».
Παράλληλα, μας μεταφέρει τη ατμόσφαιρα που επικρατούσε και μοιράζεται μαζί μας τα λόγια του προπονητή του πριν τον αγώνα: «Το παιχνίδι έγινε στο Καυτανζόγλειο γιατί στο Χαριλάου γίνονταν έργα. Ο κόσμος γέμισε το γήπεδο και είμαι χαρούμενος γιατί στο τέλος τον κάναμε υπερήφανο. Όσο για τον προπονητή μας, μας είπε πως δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Φουλ επίθεση και ας είχαμε απέναντι μας τη μισή Εθνική Αγγλίας».
Ο Κώστας Δράμπης φρόντισε την ημέρα εκείνη να βάλει και την προσωπική του υπογραφή, σημειώνοντας το δεύτερο τέρμα για την ομάδα του. Ένα γκολ, το οποίο δεν πέρασε απαρατήρητο και από τον προπονητή της Ίπσουιτς, τον σπουδαίο Μπόμπι Ρόμπσον. «Ήταν ένα υπέροχο γκολ, που όντως εντυπωσίασε. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις λειτουργείς ενστικτωδώς, ξέρεις πού περίπου βρίσκεται το τέρμα και απλά σουτάρεις», υπογραμμίζει.
Όσο για τη γεύση που τους έμεινε στο τέλος; «Παρά το γεγονός ότι δεν ήρθε εν τέλει η πρόκριση, εμείς ήμασταν χαρούμενοι για την προσπάθεια που κάναμε και για το ότι ικανοποιήσαμε τους φιλάθλους μας».