Ο Άρης αδικήθηκε από την διαιτησία των Αναστόπουλου, Πηλοϊδη και Μαγκλογιάννη. Είναι ξεκάθαρο αυτό, όπως όμως είναι ξεκάθαρο πλέον ότι δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για τον Δημήτρη Πρίφτη και τους παίκτες του η κακή διαιτησία. Δεν γίνεται πλέον να είναι η μόνιμη δικαιολογία.
Ο Άρης θα έπρεπε να είχε προηγηθεί με 12-15 πόντους από το πρώτο ημίχρονο, θα έπρεπε να έχει τελειώσει το παιχνίδι όταν ξέφυγε με 53-46 στο 34’, ακόμα κι αν ήταν κακός, αλλά δυστυχώς αυτή η ομάδα δεν βγάζει μέταλλο, δεν βγάζει χαρακτήρα, δεν βγάζει εικόνα ομάδας που ξέρει πώς να κερδίζει.
Είναι η πικρή αλήθεια και δυστυχώς αυτή η αλήθεια καλύπτει και τα διαιτητικά εγκλήματα που έγιναν σήμερα στην Πυλαία, κυρίως από τον Αναστόπουλο και τον Μαγκλογιάννη.
Δεν μπορεί ο Άρης με αυτό το ρόστερ, με 12 παίκτες, να έχει τον αντίπαλό του με 0/20 τρίποντα και 17 λάθη και να μην μπορεί να βάλει 63 πόντους για να κερδίσει, ενώ έχει σκοράρει 36 στο πρώτο ημίχρονο. Είναι αδικαιολόγητο, είναι ανεπίτρεπτο και δεν αφορά μόνο τον Δημήτρη Πρίφτη. Αφορά τους πάντες.
Πρωτίστως τον τεχνικό του Άρη, σαφώς, αλλά όχι μόνο αυτόν. Δεν είναι δυνατόν να μην μπορεί ο Άρης να επιβληθεί σήμερα του αντιπάλου του, όταν για ένα 20λεπτο κάνει εξαιρετική δουλειά και ξαφνικά να εμφανίζεται χωρίς plan B στο παρκέ. Δεν γίνεται να παίρνει την τελευταία επίθεση ο παίκτης που ήρθε 48 ώρες πριν.
Ναι, ήταν φάουλ στα 40’’ πάνω στον Κάμινγκς και θα ήταν διαφορετική η εικόνα του αγώνα, όμως δεν γίνεται να κρύβονται όλοι πίσω από άλλοθι για την διαιτησία.
Ο Άρης πρέπει να κερδίζει και την διαιτησία. Τέλος.
