Αν το χθεσινό παιχνίδι στο ΣΕΦ ήταν “κρας τεστ” για τον Άρη ενόψει του τελικού Κυπέλλου, τότε το τεστ απέτυχε. Οι κίτρινοι εμφανίστηκαν κατά διαστήματα στο παρκέ και επί της ουσίας αυτοί έδωσαν τον αγώνα στον Ολυμπιακό.
Υπό ποια έννοια; Τα 17 λάθη που έκαναν ήταν ως επί το πλείστον αβίαστα. Εύκολα λάθη, που έδωσαν εύκολους πόντους, 23 συνολικά από του 69 του Ολυμπιακού. Το 1/3 των πόντων του το πέτυχε ο Ολυμπιακός από τα λάθη του Άρη, στοιχείο που μαρτυρά την έλλειψη συγκέντρωσης των παικτών του Δημήτρη Πρίφτη.
Θα πει κανείς ότι ειδικά χθες είναι δικαιολογημένη η έλλειψη συγκέντρωσης, αλλά το θέμα είναι πως ο Άρης παρουσιάζει ίδιο πρόσωπο από το ξεκίνημα της χρονιάς μέχρι τώρα. “Κορώνα-γράμματα” θυμίζει η παρουσία του στο γήπεδο, όχι μόνο από παιχνίδι σε παιχνίδι, αλλά και μέσα στον ίδιο τον αγώνα. Ασταθής, απρόβλεπτος, ικανός για το καλύτερο και για το χειρότερο.
Είναι βέβαιο ότι δεν έχει καμιά τύχη αν παρουσιάσει την εικόνα του πρώτου ημιχρόνου, αλλά φαντάζει και δύσκολο να το κάνει, διότι πρόκειται για έναν αγώνα τίτλου και η συγκέντρωση όλων υποσυνείδητα (θα πρέπει να) είναι στο πιο υψηλό σημείο.
Είναι βέβαιο ότι θα βάλει πολύ δύσκολα στον Παναθηναϊκό αν εμφανίσει σε πιο μεγάλα χρονικά διαστήματα τις άμυνες που έβγαλε όταν έκανε τα σερί του στο ΣΕΦ. Υπήρξαν δίλεπτα, τρίλεπτα που οι κίτρινοι κυριάρχησαν και απέναντι στην καλή πεντάδα του Ολυμπιακού. Δίλεπτα και τρίλεπτα όμως δεν δίνουν το κύπελλο. Η διάρκεια το δίνει.
Ο Άρης αύξησε τις πιθανότητές του να κατακτήσει έναν τίτλο ύστερα από13 χρόνια, διότι αυτός ο τελικός επιστρέφει στο Αλεξάνδρειο μετά από 19 χρόνια. Φαβορί εξακολουθεί να είναι ο Παναθηναϊκός για τον πολύ απλό λόγο ότι είναι και πιο ποιοτική ομάδα και πιο έμπειρη ομάδα. Σαν αουτσάιντερ όμως δεν πήρε τα δύο τελευταία κύπελλά του ο Άρης;
