Σαν σήμερα ο Άρης… ξαναγεννιόταν μέσα από τις στάχτες του σε διοικητικό και οργανωτικό επίπεδο, αφού μία απόφαση σταθμός έβγαζε από το οικονομικό αδιέξοδο την ομάδα. Η υπαγωγή στο… περίφημο άρθρο 44 αποτελεί, δίχως άλλο, από τις μεγαλύτερες εξωαγωνιστικές νίκες του συλλόγου.
Μία νίκη που επέτρεπε στους κίτρινους και τον κόσμο της ομάδας να… αναπνεύσουν ξανά. Εκ τω πρωτεργατών εκείνης της τεράστιας προσπάθειας κι ένας εκ των σημερινών διοικούντων, ήταν ο Χρήστος Γρόλλιος, με τον οποίο επικοινωνήσαμε. Το μέλος του δ.σ. της ΠΑΕ (εκπρόσωπος του ερασιτέχνη) και νομικός σύμβουλος του Α.Σ. μίλησε στο PRESSARIS για τις σκέψεις που του «γεννάει» η σημερινή ημερομηνία.
Αρχικά μας είπε για τις προϋποθέσεις που έπρεπε να υπάρξουν ώστε η ομάδα να διεκδικήσει στις δικαστικές αίθουσες την… επανεκκίνηση της, τονίζοντας: «Είχαμε φτάσει στο σημείο μηδέν. Ουσιαστικά δεν υπήρχε επόμενη μέρα. Χαριστικά μας είχε δοθεί πιστοποιητικό συμμετοχής στο πρωτάθλημα το οποίο ξεκινούσε το Σάββατο που εμείς παίζαμε στην Ξάνθη και την Πέμπτη μας επιτράπηκε να παίξουμε. Ο ίδιος είχα κατέβει στην Αθήνα ώστε να εξασφαλίσω το χαρτί. Κυριολεκτικά όλα κρέμονταν από μία λεπτή κλωστή. Έπρεπε να εξασφαλίσουμε το «OK» του 60% των πιστωτών, ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία. Από αυτούς μεγάλο μερίδιο είχε ο κ. Κοντομηνάς στην εταιρία του οποίου χρωστούσαμε περισσότερα από 8 δις. Εν τέλει τα καταφέραμε κι όλα ήταν τόσο διαφορετικά την επόμενη μέρα για την ομάδα».
Εν συνεχεία μας μίλησε για τις συνθήκες και την αντιμετώπιση την οποία είχε ο ίδιος και όλη η ομάδα στις δικαστικές αίθουσες: «Κυριολεκτικά ήταν πολύ δύσκολο. Ο Άρης είχε ένα βουνό να υπερπηδήσει. Ήταν μία πολύπλοκη κατάσταση. Μετά από εμάς στο εν λόγω άρθρο υπάχθηκαν η ΑΕΚ κι ο ΟΦΗ. Θυμάμαι ωστόσο πως μόνο στην εκδίκαση της δικής μας υπόθεσης είχε παρευρεθεί νομικός εκπρόσωπος του κράτους. Χαρακτηριστικό ότι τίποτα δεν μας χαρίστηκε και ούτε είμαστε μια ευνοημένη ομάδα».
Στο σημείο αυτό ο παράγοντας του Άρη ξεκαθάρισε ότι: «Λάθη προηγούμενων μεγαλομετόχων έφεραν την ΠΑΕ Άρης σε οικονομικό αδιέξοδο. Η μόνη διέξοδος ήταν η προσφυγή στην ελληνική Δικαιοσύνη, προκειμένου να εξυγιανθεί οικονομικά μια προβληματική επιχείρηση. Δεν υπήρχε δυνατότητα ούτε για την πολιτεία να βοηθήσει , αλλά και η περηφάνια του Άρη, όπως αυτή εκφράζεται σε όλη την ιστορία του, δεν επέτρεπε κάτι τέτοιο. Δεν παρακαλέσαμε κανέναν, ήταν απόφαση του δικαστηρίου».
Υπάρχει πάντα, το ζήτημα ότι οι ποδοσφαιριστές εκείνης της ομάδας δεν πληρώθηκαν. Η άποψη του κ. Γρόλλιου: «Είχε γίνει μεγάλη συζήτηση για τα χρήματα που οφείλονταν στους παίκτες. Είναι, βέβαια, γεγονός ότι οι παίκτες θα έχαναν όλα τα χρήματά τους, αν ο Άρης δεν υπαγόταν στο άρθρο 44, γιατί η ομάδα θα διαλυόταν. Βλέπεται σήμερα τι γίνεται σε άλλες ΠΑΕ. Απεναντίας, με την απόφαση εξασφαλίστηκε η καταβολή του 20%. Εκ των υστέρων, βέβαια, η πολιτεία φρόντισε να καταβληθούν στο ακέραιο τα οφειλόμενα στους ποδοσφαιριστές και ήδη έχει καταβληθεί ένα μεγάλο ποσοστό».
Για τη σημασία εκείνης της προσπάθειας ο κ. Γρόλλιος λέει: «Ήταν πράγματι ιστορικές οι στιγμές. Ήταν σαν να μην υπήρχε τότε ο Άρης, ζούσαμε την απόλυτη απαξίωση και καταφέραμε συλλογικά να δώσουμε το πολύτιμο φιλί της ζωής. Ο σύλλογος από τότε πάτησε στα πόδια του και προχώρησε… Απέφυγε περιπέτειες σε μια κατάσταση που μπορεί να ήταν ‘μη αναστρέψιμη’. Σημασία έχει σήμερα ότι ο Άρης άνοιξε μία νέα σελίδα».
