Η τηλεοπτική εικόνα δείχνει στιγμές από το μακρινό ένδοξο παρελθόν, κάνει «άλματα» στο χρόνο και «προσγειώνεται» σε δευτερόλεπτα στους πρόσφατους ευρωπαϊκούς θριάμβους στο Γιουρόπα λιγκ με αποκορύφωμα τις νίκες επί της Ατλέτικο Μαδρίτης. Τότε που «απογειώθηκαν» φίλαθλοι και ομάδα του Άρη στα ουράνια…
Το βιντεάκι «τρέχει» αστραπιαία και ο φακός χάνεται σε ένα «δάσος» από υψωμένα χέρια, τα χέρια των φιλάθλων του Άρη, μέχρι που σαν ένας από αυτούς, ο Ντίνος Κούης, ο Σταύρος Λαμπριάκος, ο βενιαμίν της παρέας, ο Αθανασιάδης από την ομάδα Κ20 παίρνουν τον λόγο.
«Για να ξαναζήσουμε τέτοιες στιγμές πρέπει να είμαστε ενωμένοι. Γίνε και συ μέλος διαρκείας» ακούγονται να λένε με εμφατικό τρόπο.
Κάπως έτσι, το πρώτο τηλεοπτικό σποτάκι για την προώθηση των εισιτηρίων διαρκείας του Άρη βρίσκεται στον αέρα, έτοιμο να προσκαλέσει τον κόσμο της ομάδας να τα αγοράσει και να στηρίξει την προσπάθεια.
Αν τα προηγούμενα χρόνια η αγορά διαρκείας ήταν αγαπημένη συνήθεια, πράξη αγάπης, μια συμφέρουσα κίνηση για να δει κάποιος την ομάδα του με χαμηλότερο κόστος, ενέργεια… επίδειξης στην παρέα του και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί ο καθένας, φέτος τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά.
Η αγορά των εισιτηρίων διαρκείας για τον Άρη είναι κάτι σαν το «φιλί της ζωής». Ο φίλαθλος των κίτρινων αγοράζει εισιτήρια; Ο Άρης έχει έσοδα, άρα έχει ζωή. Ο φίλαθλος του Άρη γυρίζει την πλάτη στην ομάδα; Ο σύλλογος βαδίζει μαθηματικά προς τον «θάνατο».
Πριν μερικές μέρες κυκλοφόρησε ως σλόγκαν η προτροπή «sold out στα εισιτήρια διαρκείας για να υπάρχει ζωή στον Άρη». Πράγματι μια αληθινή, ρεαλιστική και ουσιαστική προσέγγιση της υπόθεσης.
Οι παράγοντες του Άρη που βάζουν σήμερα πλάτη, προσπαθούν να κάνουν συγκεκριμένα πράγματα, μέσα σε μια δίνη προβλημάτων. Για να έχουν αποτέλεσμα οι ενέργειες τους, θεωρείται επιβεβλημένη η στήριξη από τον κόσμο. Και αυτή μεταφράζεται οικονομικά με την αγορά διαρκείας.
Όπως μας έλεγε βετεράνος ποδοσφαιριστής του Άρη από αυτούς που μπήκαν στην πρώτη γραμμή για τη μάχη της επανεκκίνησης των κίτρινων: «Καλή η κριτική, αλλά για να κάνεις κριτική προς την ομάδα, θα πρέπει να υπάρχει ομάδα». Πρώτα στήριξη, λοιπόν. Η κριτική ας περιμένει…
