Μεγάλος απών από το φιλικό που έχει προς τιμή του Νίκου Γκάλη , ήταν ο Λευτέρης Σούμποτιτς, καθώς είχε αγωνιστικές υποχρεώσεις στον Λίβανο.
Μιλώντας στον “ARENA FM 89.4” εξήγησε γιατί βούρκωσε, χιλιόμετρα μακριά.
“Δεν μπορεί να φανταστεί κανείς πόσο στεναχωρήθηκα που δεν ήρθα και έβλεπα τον Νίκο να βουρκώνει. Βούρκωσα και εγώ στο σπίτι μου! Συγκινήθηκα που το Αλεξάνδρειο γέμισε, συγκινήθηκα και ένιωσα χαρούμενος που ο Νικ τιμήθηκε και δόθηκε το όνομα του στη σάλα του γηπέδου. Ήταν φοβερή η εκδήλωση, την είδα από την αρχή ως το τέλος. Μίλησα και με τους Ράτζα, Βράνκοβιτς και Λέσιτς, που μου είπαν ότι δεν έχουν πάει σε τέτοια εκδήλωση ποτέ.
Συγκινήθηκα με το βίντεο με τις παλιές μεγάλες στιγμές που κάναμε. Ξέρω πολύ καλά τον Γκάλη και ξέρω πως δάκρυσε αληθινά. Είναι ένας πολύ ευαίσθητος άνθρωπος, που σίγουρα δε θα μπορούσε να μη συγκινηθεί από τα λόγια όλων αυτών που ήρθαν για αυτόν αλλά και τις αντιδράσεις του κόσμου. Ήταν πολύ όμορφη στιγμή η παρουσία και η είσοδος της κόρης του στο γήπεδο, έδειξε πόσο νοιάζεται για την οικογένειά του ο Νίκος.
Ο Νίκος (σ.σ. Φιλίππου) ποτέ δεν ήταν καλός σουτέρ (γέλια). Ήταν όμως πολύ καλός παίκτης και μαζί με τα άλλα παιδιά πετύχαμε σπουδαία πράγματα, με αρχηγό τον Νικ.
Και κανένας από αυτούς που μίλησαν για τον Νίκο με τα καλύτερα λόγια να μην μιλούσε, είναι γνωστό το τι έχει πετύχει. Νομίζω πως για όλους, για την ομάδα του 1987, πρέπει να γίνει μια τέτοια εκδήλωση, ώστε να τιμηθούν όλοι.
Για το χειροκρότημα στον Μπάνε Πρέλεβιτς τόνισε : Χάρηκα πολύ για τον Μπάνε, είναι μια πολύ μεγάλη προσωπικότητα, παρ’ ότι ήταν αντίπαλος. Χάρηκα πολύ που παρέμεινε στο μπάσκετ. Και επί της ευκαιρίας, εγώ θεωρώ πως πρέπει να ασχοληθεί ο Νίκος, όχι με τα παιδικά τμήματα, αλλά με την πρώτη ομάδα. Θα του πρότεινα ίσως να γίνει βοηθός προπονητή.
