O Γιάννης Γιαννιώτας μίλησε για όλους και για όλα. Ξεκινώντας από το… όνειρο της αλλαγής, φτάνοντας μέχρι τις 20 συμμετοχές στην πρώτη του σεζόν ως επαγγελματίας. Απαντάει στα δημοσιεύματα που τον θέλουν στον Ολυμπιακό, ενώ στέκεται και στις θυσίες της οικογένειάς του, στην οποία όπως μας λέει «χρωστάω τα πάντα!»
Έχοντας την περσινή εμπειρία, παρότι στα 19 του χρόνια, ο Γιαννιώτας δεν φοβάται την φετινή πίεση που θα φορτωθεί στις πλάτες του. Ο Γιαννιώτας μίλησε στην Ιταλία στο “Μetrosport”.
Διαβάστε αναλυτικά:
-Γιάννη, οι πρώτες του εντυπώσεις από την φετινή προετοιμασία έχοντας μπει πλέον στην δεύτερη εβδομάδα επί Ιταλικού εδάφους;
Η προετοιμασία κυλάει πολύ καλά. Η ομάδα μέχρι να αρχίσει το πρωτάθλημα θα είναι πανέτοιμη γιατί διακρίνω κάποια σημάδια ότι αρχίζει και βρίσκει τα πατήματά της. Σίγουρα φαίνεται ότι ο Άρης χρειάζεται ακόμη δουλειά. Το ρόστερ αποτελείται από νέους παίκτες, δεν έχει δέσει ακόμη. Υπάρχουν νέοι παίκτες που ήρθαν από μικρότερες κατηγορίες σε μία μεγάλη ομάδα, νέοι παίκτες που ήρθαν από τα Τμήματα Υποδομής του Άρη και βρίσκονται στην θέση που ήμουνα πέρυσι εγώ και προσπαθούν να μπούνε στο κλίμα. Τους καταλαβαίνω και τους νιώθω απόλυτα. Αν τους δείξει ο προπονητής, η διοίκηση και ο κόσμος την κατάλληλη εμπιστοσύνη τότε πιστεύω ότι θα βγάλουν το καλύτερό τους πρόσωπο και όλα θα πάνε καλά.
-Όπως εσύ την περασμένη σεζόν, έτσι και τα νέα παιδιά φαίνεται ότι μπαίνουν σταδιακά…
Αυτό είναι το μυστικό. Το να μπεις στα βαθιά κατευθείαν είναι δύσκολο. Υπάρχει η πίεση για το αποτέλεσμα. Αν δείξουμε την κατάλληλη υπομονή πιστεύω ότι θα κάτι καλό θα βγει.
-Το φετινό καλοκαίρι για σένα ήταν εντελώς γεμάτο, χωρίς διακοπές, αλλά με συμμετοχή μέχρι τον τελικό του Euro…
Ευχαριστώ τον Θεό που είμαι υγιής. Έπαιξα με την Εθνική μας μέχρι τον τελικό. Οι διακοπές είναι το λιγότερο που μετράει, γιατί αυτή είναι η δουλειά μου πλέον. Σίγουρα υπάρχει η κόπωση. Σκεφτείτε ότι δεν έχω σταματήσει καθόλου. Είμαι σε ένα ξενοδοχείο για 2 μήνες. Οι φίλοι μου, η παρέα μου ήταν στην παραλία και γω στα βουνά. Μακάρι όμως να είμαι κάθε χρόνο με την Εθνική και να συμμετέχω σε παγκόσμια κύπελλα και ευρωπαϊκά. Αυτή είναι η δουλειά που αγαπάω για την οποία θα συνεχίσω να παλεύω. Ο χρόνος θα το δείξει και το γήπεδο…
-Για σένα η πρώτη σου επαγγελματική χρονιά στον Άρη ήταν όπως την περίμενες;
Καταρχήν δεν την περίμενα έτσι. Προσωπικά περίμενα να αγωνιστώ για πέντε-δέκα λεπτά. Ονειρευόμουνα μήπως μπω αλλαγή. Όταν βρέθηκα ξαφνικά βασικός δεν το πίστευα, όπως και την μετέπειτα εξέλιξη. Δεν περίμενα ότι θα κάνω 20 παιχνίδια. Ελπίζω λοιπόν και τα υπόλοιπα παιδιά να πάρουν τις ευκαιρίες που πήρα εγώ για να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους.
-Αισθάνεσαι ότι φέτος οι απαιτήσεις είναι περισσότερες, γιατί πλέον δεν είσαι ο… μικρός Γιάννης, λογίζεσαι στους έμπειρους της ομάδας…
Σίγουρα, αλλά αυτό δεν με φοβίζει κιόλας. Υπάρχουν απαιτήσεις και αυτό θα με βοηθήσει στο να δουλέψω περισσότερο και να γίνω ακόμη καλύτερος. Είναι διαφορετικά γιατί φέτος δεν θα με βλέπουν σαν ένα παιδί που μπαίνει σιγά σιγά. Φέτος θα με γνωρίζουν ποιος είμαι και τι δυνατότητες έχω.
-Πρέπει να περιμένεις και πιο προσαρμοσμένες άμυνες απέναντί σου…
Η ομάδα δεν νομίζω να στηριχθεί όλη πάνω μου. Υπάρχουν πολλά παιδιά που αξίζουν στο ρόστερ. Από την πλευρά μου και από την θέση που θα παίζω θα προσπαθήσω να βοηθήσω την ομάδα μου δίνοντας τον καλύτερό μου εαυτό.
“Φοβήθηκα ότι θα γίνω ρεζίλι!”
-Γιάννη, πως θυμάσαι το ντεμπούτο σου με την φανέλα του Άρη;
Σαν χθες. Φανταστείτε μπαίνω στην φυσούνα και όλα τα παιδάκια τρέχουν να πιάσουν παίκτες. Μένω μόνος ξαφνικά γιατί κανένα δεν ήρθε σε εμένα. Την ώρα που βγαίνω από την φυσούνα λέω ΄΄θα με βγάλει αλλαγή στο 10 και θα γίνω ρεζίλι σε όλη την Ελλάδα (γέλια…). Από την πρώτη επαφή μου με την μπάλα όμως μου έφυγε και όλο το άγχος. Έβλεπα τον Γιάννη τον Γιώρη και τον Πρόμπιερζ να με χειροκροτούν και όλο το γήπεδο παράλληλα και λέω “εδώ είμαστε”.
-Το πρώτο σου γκολ με την φανέλα του Άρη, στην Κρήτη;
Εκείνο κι αν ήταν μεγάλη αίσθηση. Όποιος παίκτης, ειδικά της ηλικίας μου, βάλει το πρώτο του γκολ στην Super League θα έχει να το θυμάται για πάντα. Θα το θυμάμαι για μια ζωή.
“Άρης με τη νοοτροπία του νικητή”
-Από τον Γιαννιώτα τι ζητάει ο Μάκης Κατσαβάκης στο γήπεδο;
Μου ζητάει να είμαι ήρεμος. Θέλει να βγάζω τον εαυτό μου στο γήπεδο, να μην αγχώνομαι επειδή οι ευθύνες είναι μεγαλύτερες.
-Θα σε δούμε αριστερά ή δεξιά;
Όπου με βάλει ο κόουτς. Εμένα μ’ αρέσει να παίζω στα άκρα, μου αρέσει να παίζω και σαν δεκάρι ή σαν φορ. Για να με βάζει όμως ο προπονητής στα άκρα σημαίνει ότι εκει με χρειάζεται. Εγώ θα κάνω το καλύτερο.
-Από την ομάδα τι ζητάει; Τι να περιμένουμε;
Ο φετινός Άρης θα είναι μια ομάδα που θα τρέχει επί 90 λεπτά. Προσπαθεί να περάσει την νοοτροπία του νικητή. Πλέον, δεν υπάρχουν ατάκες του στυλ πρέπει να κερδίζω εντός έδρας και εκτός ότι γίνει. Πρέπει να κυνηγάμε τους τρεις βαθμούς και εντός και εκτός.
Το μεγάλο δίλημμα και η απάντηση στον Πειραιά
-Σε επηρεάζουν καθόλου αυτά που γράφονται για εσένα; Γιατί καθημερινά σχεδόν είσαι πρώτο θέμα σε εφημερίδα, στο διαδίκτυο…
Να πω την αλήθεια δεν διαβάζω καν τι γράφεται. Ο πατέρας μου τα τραβάει όλα. Τους παραπέμπω όλους στον πατέρα μου. Προσωπικά με κρατάει σε φυσιολογικά επίπεδα, δεν μου λέει τι γίνεται, τι γράφεται. Χαίρομαι που έχω τέτοιους ανθρώπους δίπλα μου, οι οποίοι με αφήνουν να σκεφτώ και να αποφασίσω μόνος μου, δεν μου επιβάλουν να κάνω κάτι. Αυτό που μου λένε είναι να έχω το μυαλό μου στην δουλειά μου. Και αυτό κάνω.
-Ο πατέρας σου είναι ο συμβουλάτοράς σου εν ολίγοις;
Εννοείται, όπως και ο μάνατζέρ μου. Έχω δύο ανθρώπους που με συμβουλεύουν για όλα και με κρατάνε σε λογικά επίπεδα. Δεν έχω να φοβηθώ κάτι.
-Εάν ερχόταν στα γραφεία της ΠΑΕ Άρης μία πολύ καλή πρόταση για εσένα, είτε από το εξωτερικό είτε από την Ελλάδα, τι θα επέλεγες;
Όταν είναι από το εξωτερικό σίγουρα είναι ένα παραπάνω κίνητρο γιατί αποδεικνύεις ότι μπορείς να αγωνιστείς σε ένα μεγαλύτερο πρωτάθλημα, χωρίς να λέω τώρα ότι θέλω να φύγω. Απλά σίγουρα είναι μια μεγάλη πρόκληση.
-Εάν ερχόταν ο Άρης και σου έλεγε να ανανεώσεις το συμβόλαιό σου, τι θα έλεγες;
Αυτή την στιγμή εγώ δεν σκέφτομαι τίποτα τέτοιο. Περιμένω να τελειώσει η προετοιμασία, να είμαι απόλυτα υγιής και γυρνώντας στη Θεσσαλονίκη υπάρχει άπλετος χρόνος για να λύσω όλα τα θέματα.
-Τι απαντάει ο Γιάννης Γιαννιώτας στα δημοσιεύματα περί μεταγραφής του στον Ολυμπιακό;
Δεν έχω να απαντήσω κάτι. Δεν δίνω σημασία σε τέτοια. Στην ουσία δεν υπάρχει τίποτα.
-Όλη αυτή η δημοσιότητα είναι ένας κίνδυνος να ξεφύγεις σε τέτοια ηλικία;
Είναι πολύ επίφοβο. Όταν βγαίνεις έξω και ξαφνικά σε σταματάνε όλοι και σου λένε παικταρά μου κτλπ, μετά από κάποιο σημείο αρχίζεις και… ψηλώνεσαι. Σίγουρα θα πρέπει να υπάρχει και η επιβράβευση, αλλά η αποθέωση δεν κάνει καλό.
-Αισθάνεσαι έτοιμος για το μεγάλο βήμα ή προτιμάς να αγωνιστείς ακόμη έναν χρόνο τουλάχιστον στον Άρη;
Αυτό είναι και το δίλημμα που αντιμετωπίζω. Όταν έρχεται πρόταση από ομάδα του εξωτερικού λες θα πάω εκεί για να αγωνιστώ σε ένα καλύτερο πρωτάθλημα, με καλύτερες συνθήκες και θα βελτιωθώ πάρα πολύ. Στον Άρη σαφώς και θα βελτιωθείς αλλά υπάρχει και το… τρυπάκι του ελληνικού ποδοσφαίρου και η φιλοσοφία και η κακή νοοτροπία που υπάρχει εδώ. Για παράδειγμα εμένα το όνειρό μου ήταν φέτος να παίζω Ευρώπη με τον Άρη. Ωστόσο… κάποιος μας είπε «stop» στο παιχνίδι με την Τρίπολη. Σαν να σου λένε, όπα μέχρι εδώ είσαι…
“Ο ιδιόρρυθμος Κατίδης και το πέναλτι του Διούδη”
-Την συνεργασία που βγάλατε στο Euro ως διεθνείς με τον Κατίδη, θα την βγάλετε και στον Άρη;
Με τον Γιώργο είμαστε από 13 χρονών μαζί. Ξέρω επειδή είναι και ο χαρακτήρας του λίγο ιδιόρρυθμος τι θέλει μέσα στο γήπεδο. Πώς το θέλει και τι θέλει. Πως θα του μιλήσεις και πώς θα σου απαντήσει. Εάν του ανεβάσεις την ψυχολογία θα σου κάνει απίστευτα πράγματα. Είδα έναν Κατίδη στην Εθνική 10 χρόνια μεγαλύτερο όσο αφορά την συμπεριφορά. Βλέπετε και τον Διούδη. Ο Σωκράτης, στο ματς με την Αγγλία, ντύνεται βάζει τα γάντια και πάω στην γραμμή του λέω ‘Σωκράτη το έπιασες…’. Δεν μου απαντάει και μόλις τον είδα να κάθεται κάτω από την εστία, ήμουν σίγουρος ότι το έχει πιάσει το πέναλτι.
-Σκέφτεσαι καθόλου το γεγονός ότι έχεις πέσει σε δύσκολες εποχές και οι αμοιβές δεν είναι τόσο μεγάλες;
Τα χρήματα είναι το τελευταίο. Βλέπεις παιδιά που να μην έχουν χρήματα καθόλου. Ευτυχώς όμως τώρα μπήκαν στην διοίκηση κάποια άτομα που τα λόγια τους γίνονται πράξη. Δεν σου λένε ‘έλα’ και όταν πηγαίνεις στα γραφεία σου λένε ‘φυγε’. Αυτή η διοίκηση μας εξηγήθηκε από την πρώτη στιγμή και αυτό το εισπράξαμε πολύ θετικά και πλέον υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ διοίκησης και ομάδας.
-Για τον κόσμο του Άρη έχεις μιλήσει πολλές φορές. Φέτος όμως θα είναι μια διαφορετική χρονιά, πιο δύσκολη…
Για τον κόσμο του Άρη δεν έχω να πω κάτι, όπως δεν μπορεί να πει κάτι και κανείς στην Ελλάδα. Το μόνο που θέλω να τους πω είναι στήριξη.
“Πατέρα σου χρωστάω τα πάντα…”
-Περίμενες Γιάννη ότι όλο το χωριό στην Χαλκιδική θα στήνεται μπροστά στην τηλεόραση για να σε δει;
Με τίποτα. Ο πατέρας μου να φανταστείτε δεν έβλεπε ποτέ στο σπίτι μπάλα. Πήγαινε στην καφετέρια του χωριού. Τώρα ξαφνικά δεν θέλει να έχει κανέναν. Θέλει να είναι μόνος του. Είναι σαν να παίζει αυτός, έτσι μου λέει.
-Όλο αυτό που βιώνεις δηλαδή το οφείλεις στην οικογένειά σου;
Τα πάντα. Δεν είναι και λίγο 5-6 χρόνια να πηγαινοέρχεσαι κάθε μέρα Χαλκιδική-Θεσσαλονίκη. Να λείπεις από το σπίτι από τις πέντε το πρωί και να γυρνάς στις εννιά το βράδυ. Έτσι έκανε ο πατέρας μου για μένα. Ποτέ δεν είπε δεν το αντέχω. Του τα χρωστάω όλα. Όπως και στην μητέρα μου, η οποία ήταν αυτή που τα… άκουγε όλα μέσα στο σπίτι. Τι νεύρα, τι χαρές (γέλια).
