Η (αγωνιστικά) χαριστική βολή για τον Άρη δόθηκε στο γήπεδο της Κομοτηνής, με μια εμφάνιση-προδοσία. Ο Άρης απώλεσε και τις τελευταίες ελπίδες για την ανατροπή, με μια αγωνιστική ανατροπή!
Για κάποιους ο σύλλογος “έπεσε” τη βραδιά που οι “μάγοι με τα δώρα” υποσχέθηκαν την έλευση του Ισπανού επενδυτή (;) Πλα, τότε που κάποιοι προσπάθησαν να βάλουν “χέρι” στο “μαγαζί-γωνία”!
Για άλλους, ο Άρης “τελείωσε” πέρσι τον Μάιο, όταν δόθηκε με συντριπτική εκλογική πλειοψηφία η προεδρία στον Δημήτρη Ηλιάδη. Λάθος αγωνιστικός σχεδιασμός, χορηγίες που δεν ήρθαν ποτέ, αμφισβήτηση, αναταραχή. Οι κίτρινοι σε 15 αγώνες πρόλαβαν να μαζέψουν 11 βαθμούς, ενώ στη συνέχεια… εξαφανίστηκαν ως “δια μαγείας” οι ξένοι παίκτες μετά την παραίτηση του Ηλιάδη, με τα ερωτηματικά να υπάρχουν ακόμη πάνω από το συννεφιασμένο ουρανό του Χαριλάου.
Η διοίκηση του τελευταίου έσπρωξε τον Άρη ακόμη πιο βαθιά στην κρίση και στην καταστροφή. Τον περασμένο Δεκέμβριο και ενώ κανείς από την οικογένεια του Άρη δεν βγήκε “μπροστά”, παρουσιάζοντας χρήματα, σχέδιο και ιδέες (ακόμη μαζεύουν… εικοσάευρα σε ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης), ο Άρης επέστρεψε στα χέρια του Λάμπρου Σκόρδα, ο οποίος -πέρα από το αυτονόητο γεγονός ότι είναι εκ των παραγόντων που συμμετείχαν στη διοικητική διάλυση του συλλόγου-, δεν κατάφερε να αναστρέψει την κατάσταση.
Σε 15 αγώνες μόλις 9 βαθμοί, με μια σειρά από αδιάφορες ομάδες (ΟΦΗ, Πανθρακικό, Αστέρα, Ατρόμητο) και αποτυχία σε αγώνες “έξι πόντων”: με Απόλλωνα, Πλατανιά, Βέροια χωρίς κανείς να ξεχνάει ότι από το ξεκίνημα της χρονιάς (για μια ακόμη φορά) τη διαιτησία να αφαιρεί από τον περασμένο Αύγουστο 7-8 βαθμούς!
Η διοίκηση Σκόρδα απέτυχε παταγωδώς, έχοντας το τιμόνι στα χέρια της και την μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου απέναντι της… Σίγουρα δέχθηκε εμπόδια εντός κι εκτός των τειχών, αλλά το ήξερε, δεν ήρθε με… αλεξίπτωτο στον Άρη, τη στιγμή που και ο ίδιος ο πρόεδρος της ΠΑΕ τόσα χρόνια καλλιέργησε έναν γενικότερο μηχανισμό που αποδείχθηκε τελικά μπούμερανγκ.
Απέτυχε μαζί με την επιλογή του Σούλη Παπαδόπουλου, που κάποιοι από το καλοκαίρι τον αναγόρευσαν σε… Μουρίνιο, ξεκινώντας να δίνουν τροφή σε μια προπονητολογία (σε επίπεδο… νοσταλγίας) από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε η αγωνιστική χρονιά.
Όσο η οργή και η πίκρα του κόσμου φουντώνει, θα μπορούσαμε να βρούμε δεκάδες επιχειρήματα και καταστάσεις για να περιγράψουμε τα αίτια της καταστροφής. Αυτά όμως αφορούν το χθες.
Το “αύριο” “πονάει” και “καίει” αυτήν τη στιγμή. Το τονίσαμε και χθες. Το επαναλαμβάνουμε και σήμερα με μεγαλύτερη έμφαση:
O Άρης πρέπει να κάνει μια ΓΕΝΝΑΙΑ ΑΥΤΟΚΑΘΑΡΣΗ, να αποβάλλει ό,τι του προκάλεσε τη βαθιά κρίση, χωρίς συναισθηματισμούς, να δει τη σκληρή πραγματικότητα και να δρομολογήσει τις διαδικασίες για να ξαναγεννηθεί από την τέφρα του! Χωρίς τα βαρίδια του παρελθόντος και τις ενοχές του!
Αρκεί αυτοί που θα βγουν μπροστά να έχουν και τις ικανότητες και την διάθεση να “γεννήσουν” έναν νέο Άρη από τα ερείπια του και όχι να αποτελέσουν απλά τους συνεχιστές της καταστροφικής πορείας…
