Ο Βαγγέλης Βουρτζούμης συμπαίκτης του Νίκου Γκάλη τη «χρυσή» εποχή, μίλησε με αφορμή την μεγάλη βραδιά που διοργανώθηκε προς τιμήν του ζωντανού θρύλου.
Αναλυτικά τα όσα είπε στα “Α.Ν. 98,7”:
Στο αρχικό του σχόλιο σχετικά με τη σπουδαία εκδήλωση, ανέφερε: «Ήταν μια μαγική βραδιά που πιστεύω ότι θα στιγματίζει όλους μας όσο ζούμε. Ήταν πολύ συγκινητικές οι στιγμές που ζήσαμε, ο καθένας με διαφορετικό τρόπο, αλλά για εμάς που ζήσαμε τον Νικ από πάρα πολύ κοντά, ήταν πραγματικά συγκινητικό και ανατριχιαστικό».
Για το αν άξιζε τελικά αυτή η αναμονή σχεδόν 20 χρόνων κι αν η εκδήλωση ήταν αντάξια του θρύλου του Άρη και του ελληνικού μπάσκετ, επεσήμανε: «Ό,τι και να πούμε για το όνομα του Νικ θα είναι λίγο. Αυτό που έχω να πω είναι ότι το κάθε γεγονός πρέπει να έρχεται στην κατάλληλη στιγμή. Τώρα, αν άργησε λίγο, δεν πειράζει. Το θέμα είναι ότι έγινε, τιμήθηκε ο Νικ! Το sports hall που πλέον θα ονομάζεται «Nick Galis» είναι ό,τι καλύτερο έχει συμβεί. Η βραδιά αυτή θα μείνει αξέχαστη σε όλους όσοι παρευρεθήκαμε μέσα στο γήπεδο αλλά και όσοι το παρακολούθησαν τηλεοπτικά».
Για την έκδηλη συγκίνηση του Νίκου Γκάλη μπροστά στις εκδηλώσεις λατρείας του κόσμου, σχολίασε: «Ήταν μεγάλη στιγμή και είναι αλήθεια πως βλέποντας τη συγκίνηση του Νικ, δάκρυσα κι εγώ».
Για τα χαρακτηριστικά του σπουδαίου πρώην συμπαίκτη του, σημείωσε: «Ο Νικ ήταν ένας θρύλος του ελληνικού μπάσκετ, ένας ηγέτης που πάντοτε τραβούσε τους υπόλοιπους μαζί του. Ο χαρακτήρας, ο επαγγελματισμός και η «δίψα» του για διάκριση ήταν τα στοιχεία που τον διέκριναν. Εμείς που τον έχουμε ζήσει από πολύ κοντά, τόσο στις πολύ μεγάλες χαρές όσο και στις λύπες που ήρθαν, ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει το όνομα και ο άνθρωπος, Νίκος Γκάλης».
Για την ύψωση της φανέλας του Γκάλη μεταξύ των 21 λαβάρων, στον ουρανό του «Παλαί ντε Σπορ», τόνισε: «Έστω κι αν άργησε, νομίζω ότι έγινε αυτό που έπρεπε, κι ας ευελπιστούμε ότι στο μέλλον θα υπάρξουν παρόμοιες εκδηλώσεις για διάφορα γεγονότα. Δυστυχώς, σαν ελληνικό κράτος, γενικότερα, δεν τιμούμε καθόλου την ιστορία μας».
Για τη μετονομασία της σάλας του «Αλεξανδρείου» σε «Νίκος Γκάλης», και το αν θα πρέπει να χτιστεί επιτέλους ένα νέο γήπεδο για τον Άρη, που θα πάρει εξ ολοκλήρου το όνομα του κορυφαίου Έλληνα αθλητή όλων των εποχών, δήλωσε: «Το ζήτημα του γηπέδου το συζητάμε εδώ και σχεδόν 25 χρόνια. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν άλλα θέματα που πρέπει να λυθούν στην ομάδα, κι όχι αν μπορούμε να έχουμε μεγαλύτερο γήπεδο. Μακάρι την επόμενη σεζόν να το γεμίζουμε σε κάθε αγωνιστική και να δούμε ότι οι ανάγκες μας είναι για 15.000 κόσμου. Μετέπειτα, πιστεύω ότι μπορεί να δρομολογηθεί κι αυτό το θέμα».
Για όσα βίωσαν οι παίκτες της σημερινής ομάδας του Άρη στην εκδήλωση, επεσήμανε: «Αυτό που έχω να πω είναι πως ήταν μια τεράστια εμπειρία για όλα αυτά τα παιδιά που άκουγαν το όνομα του Γκάλη, τον είχαν δει σε διάφορα στιγμιότυπα στο youtube, αλλά δεν τον είχαν ζήσει ποτέ από κοντά».
Για το αν το «Παλαί ντε Σπορ» θύμισε αυτή τη φορά τις ένδοξες στιγμές του παρελθόντος, ανέφερε: «Ήταν άλλη μια μεγάλη στιγμή που νόμιζα ότι θα παίζαμε στις 21:45 όπως εκείνες τις Πέμπτες του παρελθόντος, όταν όλη η Ελλάδα περίμενε να αγωνιστεί ο Άρης».
Για την θερμότατη αγκαλιά μεταξύ Γκάλη και Γιαννάκη, η οποία σχολιάστηκε πολύ έντονα και προκάλεσε θετικότατη εντύπωση, ο κ. Βουρτζούμης σημείωσε: «Στον αθλητισμό και δη τον πρωταθλητισμό, δε μπορεί να είναι πάντοτε όλα μέλι – γάλα. Θα υπάρξει και η κόντρα μεταξύ συμπαικτών, προπονητών, αλλά η στιγμή του εναγκαλισμού δεν ήταν αυτή όπου ο καθένας θα μπορούσε να σκέφτεται όλα αυτά. Ήταν η βραδιά του Νίκου Γκάλη, στην οποία παρευρεθήκαμε όλοι και τον τιμήσαμε».
Για το θερμό χειροκρότημα που εισέπραξε ο αιώνιος αντίπαλος του Άρη και του Γκάλη, Μπάνε Πρέλεβιτς, από τον κόσμο του Αυτοκράτορα, σχολίασε: «Ένιωσα πολύ ευχάριστα γιατί ο κόσμος του Άρη καταλαβαίνει, έχει ζήσει το μπάσκετ, το ξέρει, όπως μπορεί να το κρίνει και να αναγνωρίζει τις αξίες. Εκείνη τη στιγμή δεν έβγαινε απλώς ένας παίκτης του Π.Α.Ο.Κ., έβγαινε ο αντίπαλος του Νικ μέσα στο γήπεδο, μια αντιπαλότητα, όμως, η οποία έμεινε στους αγωνιστικούς χώρους εκείνης της εποχής».
Τέλος, για τα δικά του συναισθήματα έχοντας τη δυνατότητα να ξανασμίξει με πολλούς παλιούς συμπαίκτες αλλά και μεγάλους αντιπάλους, επεσήμανε: «Δεν έχω λόγια να περιγράψω αυτό που ένιωσα, όταν ξαναβρέθηκα με τους παλιούς μου συμπαίκτες και συζητούσαμε για το παρελθόν, για τα πράγματα που είχαμε περάσει μαζί, αναμνήσεις και καλές στιγμές. Είναι κάτι που θα το φέρουμε για πάντα μαζί μας. Εύχομαι στο μέλλον να ξαναζήσουμε ανάλογες στιγμές».
