Ανήμερα της Παναγίας σήμερα και η οικογένεια του Άρη θα μπορούσε να ευχηθεί το (για πολλούς τετριμμένο): “βοήθα Παναγιά μου και μη χειρότερα…”!
Πέντε μήνες μετά το τέλος του πρωταθλήματος ο Άρης είναι όχι απλά στο σημείο μηδέν, αλλά… υπό το μηδέν! Επαναλαμβάνουμε για όσους δεν το έχουν συνειδητοποιήσει: “Πέντε (5) μήνες”! Πέντε (5) μήνες μετά από ένα μπαράζ συζητήσεων, συσκέψεων, γνωμοδοτήσεων, τριβών με σοφούς ή μη, με υποψήφιους επενδυτές, σωτήρες, διαχειριστές…!
Ο Άρης σήμερα 15 Αυγούστου 2014 είναι σε χειρότερη θέση από ποτέ, στην χειρότερη θέση από ότι όταν ήταν π.χ. επί διοικούσας πριν δυο χρόνια.
Γιατί είναι σε χειρότερη θέση;
1. Τότε ήταν στην Σούπερ λίγκα με εγγυημένα έσοδα 4-5 εκατομμυρίων ευρώ, κάτι που δεν έχει τώρα… Τα εγγυημένα τηλεοπτικά είναι φέτος μόλις 300.000 ευρώ…
2. Είχε ήδη έναν κορμό 12-13 παικτών που ήταν επιπέδου πρώτης εθνικής, κάτι που τώρα δεν έχει… Αρκεί να διαβάσει κανείς το ρόστερ του Άρη. Δεν έχει κανείς τίποτα με τους παίκτες που φορούν τη φανέλα των κίτρινων σήμερα… Αλλά και ποσοτικά και ποιοτικά απέχουν… χιλιόμετρα από αυτό που “απαιτεί” ο κόσμος, η ιστορία και οι υποχρεώσεις του συλλόγου για άμεση επιστροφή στη Σούπερ λίγκα!
3. Μέσα στον Ιούλιο του 2012 έκανε μεταγραφές (και) ξένων παικτών, ενώ τώρα είναι μέσα Αυγούστου και το ρόστερ αριθμεί έναν ξένο, τρείς πορτιέρο και άλλους 11 παίκτες…
4. Υπήρχαν τα χρήματα του ΟΠΑΠ που έδωσαν προσωρινά μεν, αλλά επί της ουσίας σημαντική, ανάσα με την απόκτηση φορολογικής ενημερότητας (την τελευταία που πήρε η ΠΑΕ με την καταβολή χρημάτων, μια και ακολούθησαν οι τεχνικές της προσωρινής διαταγής). Με απλά λόγια εγκρίθηκαν οι όποιες μεταγραφές… Τώρα;
5. Τότε δεν είχε καεί το “χαρτί” του άρθρου 99, που έδωσε μετέπειτα προσωρινή ασπίδα σε πολλές περιπτώσεις, παρά τη μη αδειοδότηση. Τώρα δεν έγινε καμία κίνηση προς το συγκεκριμένο άρθρο ή προς το άρθρο 106ια…
6. Κάτι που μπορεί να είναι ίσως το κυριότερο: δεν είχε εξαφανιστεί η αξιοπιστία των παραγόντων του Άρη, όλοι πίστευαν ότι ο σύλλογος δεν έπιασε πάτο, ότι υπήρχε ελπίδα, μια δεύτερη, τρίτη ευκαιρία. Κανείς δεν πιστεύει κανέναν πια… Τραγικό; Είναι η πραγματικότητα.
Θα μπορούσαμε να γράψουμε κι άλλα, την ώρα που ζητούνται λύσεις, αλλά δεν έρχονται, υπάρχουν ταμπού που δεν σπάνε, υπάρχουν φόβοι που δεν ξεπερνιούνται, απουσιάσουν πρόσωπα και παράγοντες που θα βγουν μπροστά σε μια τη στιγμή που ο Άρης έχει να επιδείξει το μεγαλύτερο… έλλειμα παραγόντων όλων των εποχών.
Δεν υπάρχουν παράγοντες που θα εμπνεύσουν και θα συσπειρώσουν. Το αντίθετο…
Δεν γνωρίζουμε πού θα παίξει ο Άρης, εάν μπορεί να επιβιώσει στη Β΄ χωρίς εφόδια ή αν πρέπει να ακολουθήσει το δύσβατο διέξοδο με τα πολλά εμπόδια στη Γ΄εθνική ή αν τελικά βρεθεί ίσως και στο… ερασιτεχνικό ακόμα. Δεν είμαστε “μάγοι”, όπως διατείνονται ότι μπορεί να είναι κάποιοι από τους “σωτήρες” εντός κι εκτός Άρης.
Γνωρίζουμε όμως το να μπει ταφόπλακα στον σύλλογο κρέμεται από μια κλωστή.
Η Παναγιά ας βάλει το χέρι της… Μπορεί να είναι η τελευταία ελπίδα! Μέρα που είναι σήμερα
