Τη χαρά της για την πρόσφατη κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο πανελλήνιο πρωτάθλημα πυγμαχίας, στα 60 κιλά, μοιράστηκε με τους ακροατές του «ΑΡΗΣ FM 92,8» η πρωταθλήτρια του συλλόγου, Γεωργία Βαχανίδου, που βρέθηκε στο στούντιο του σταθμού μαζί με τον προπονητή της, Γιώργο Γκαβέζο.
Στην αρχική της τοποθέτηση, η πυγμάχος του Άρη μίλησε για τους λόγους που την ώθησαν να ασχοληθεί με το άθλημα: «Η πυγμαχία είναι ένα μαχητικό άθλημα, σκληρό ως προς την προπόνηση και τις απαιτήσεις, αλλά όχι επικίνδυνο γιατί λαμβάνουμε όλα τα απαραίτητα προστατευτικά μέτρα. Ο κόσμος γενικά νομίζω πως αγαπάει την πυγμαχία. Οι γυναίκες θεωρώ πως αγαπούν τα μαχητικά αθλήματα. Ξεκίνησα την ενασχόληση μου με το άθλημα στα 15. Πριν ασχολούμουν με άλλα σπορ. Αυτό που με ώθησε στο να ασχοληθώ με την πυγμαχία είναι το ότι ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό. Να κάνω κάτι που δεν είναι συνηθισμένο για μια κοπέλα εκείνης της ηλικίας. Με κέρδισε και το άθλημα αλλά και ο σύλλογος, το ζεστό κλίμα που υπάρχει. Η προπόνηση μας είναι ποιοτική. Γίνεται πολύ καλή δουλειά».
Σχετικά με το πώς αισθάνεται έχοντας γευτεί χαρές και δυνατές συγκινήσεις με τη φανέλα του Άρη, είπε: «Η πυγμαχία αλλά και ο Άρης μου έχουν προσφέρει πάρα πολλά πράγματα. Χαρές που δεν μπορείς να τις ζήσεις από κάπου αλλού, μόνο μέσα από τους αγώνες και τις νίκες, που είναι και η ανταμοιβή της προσπάθειας».
Για την προβολή που έχει το άθλημα στην Ελλάδα και το επίπεδο που υπάρχει σε σχέση με τις χώρες του εξωτερικού, σημείωσε: «Θα έλεγα γενικά πως δεν υπάρχει η κατάλληλη ενημέρωση σχετικά με την πυγμαχία. Δεν προβάλλεται το άθλημα όπως πρέπει. Υπάρχει στην Ελλάδα μια λανθασμένη εντύπωση, που έχει δημιουργηθεί και από την τηλεόραση και τις σχετικές ταινίες. Υπάρχουν όμως σημαντικές διαφορές μεταξύ της επαγγελματικής πυγμαχίας και της ερασιτεχνικής, με την οποία ασχολούμαστε εμείς. Σ’ εμάς υπάρχουν άλλοι κανόνες, μεγαλύτερη ασφάλεια, και κατ’ επέκταση λιγότεροι τραυματισμοί. Το επίπεδο είναι καλό αλλά θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο, αν βοηθούσε περισσότερο η Ομοσπονδία, ακόμη και οι σύλλογοι οι ίδιοι βοηθούσαν λίγο παραπάνω. Σε σχέση με άλλες χώρες, είμαστε λίγο πιο πίσω».
Για τον ρόλο που παίζει η καλή ψυχολογία αλλά και η κατάλληλη καθοδήγηση από τον προπονητή, στη διάρκεια ενός αγώνα, σημείωσε: «Το μυαλό παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο και βέβαια η ψυχολογία. Επάνω στο ρινγκ σημαντικό ρόλο παίζει ο χαρακτήρας του αθλητή, το πώς αντιδρά, το πώς έχει μάθει να σκέφτεται. Ο προπονητής παίζει καίριο ρόλο στην απόδοση του αθλητή. Εκείνη τη στιγμή είναι σαν να βρίσκεται μαζί του επάνω στο ρινγκ. Είναι σημαντικό να υπάρχει καλή χημεία. Όπως συμβαίνει με τον προπονητή μου και μένα».
Τέλος, αναφορικά με τους στόχους της, η Γεωργία Βαχανίδου δήλωσε: «Άμεσος στόχος είναι η συμμετοχή με την Εθνική ομάδα σε διεθνείς αγώνες. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι ένας απώτερος στόχος. Είναι το ανώτερο σκαλί».
Γιώργος Γκαβέζος: «Βουλώσαμε στόματα»
Από την πλευρά του, ο προπονητής πυγμαχίας του Άρη, Γιώργος Γκαβέζος, επισήμανε: «Με τη βοήθεια του Θεού μπορέσαμε και ανταπεξήλθαμε στις ανάγκες του πανελλήνιου πρωταθλήματος και η Γεωργία κατάφερε για άλλη μια φορά να φέρει το χρυσό μετάλλιο στον Άρη. Βουλώσαμε πολλά στόματα. Δεν περίμεναν αυτό το ξέσπασμα από τη Γεωργία. Είχαμε τους φιλάθλους μας που ήρθαν από το SUPER 3 Καβάλας στο γήπεδο, στην Ελευθερούπολη, και δημιούργησαν μία πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Η Γεωργία όχι μόνο κέρδισε τους αντιπάλους της αλλά οι τρεις από τους τέσσερις αγώνες ήταν με διακοπή και επίσης οι τρεις από τους τέσσερις αγώνες ήταν με πρώην πρωταθλήτριες».
Αναφορικά με τη νεαρή Χαρά Γιάντση, τη δεύτερη αθλήτρια που εκπροσώπησε τον σύλλογο στην ίδια διοργάνωση, ο κ. Γκαβέζος είπε: «Η Χαρά κατέβηκε πρώτη φορά σε πανελλήνιο πρωτάθλημα. Απέκτησε τις εμπειρίες της και πιστεύω ότι του χρόνου με την κατάλληλη προετοιμασία θα έχουμε και δεύτερο μετάλλιο».
Τέλος, για την υποστήριξη που χρειάζονται οι αθλητές, από πλευράς Ομοσπονδίας και κράτους, σημείωσε: «Δεν υπάρχουν πλέον κίνητρα, εκτός της ηθικής ικανοποίησης, για να ασχοληθεί κάποιος με την πυγμαχία. Δεν υπάρχουν πλέον τα μόρια που δίνονταν σε πρωταθλητές, ενώ δεν υπάρχει και οικονομικό όφελος. Αντιθέτως, κάποιος που είναι άνω των 18 και δουλεύει θα πρέπει να αφήσει τη δουλειά του για πέντε μέρες προκειμένου να πάρει μέρος σε ένα πανελλήνιο πρωτάθλημα. Απαιτούνται μεγάλες θυσίες. Πρέπει το κράτος να μεριμνήσει για του αθλητές και δη τους πρωταθλητές. Προκειμένου να μπορούμε να συμμετέχουμε ευκολότερα σε διεθνείς αγώνες, δυναμώνοντας το όνομα της χώρας μας».
