Ο Άρης από φανταστικός την μια Κυριακή στο Κλεάνθης Βικελίδης, μεταμορφώθηκε σε… φάντασμα στην Τρίπολη την άλλη και ο Γιώργος Τότσικας καταγράφει τις πληγές της ομάδας, παράλληλα με τις προοπτικές της επόμενης μέρας.
«Αυτός ο Άρης που κρυβόταν»; αναρωτιόμασταν μετά τον θρίαμβο επί του Παναθηναϊκού την περασμένη βδομάδα. Μέσα σε λίγες μέρες το απόλυτο κοντράστ. Μια ομάδα κακή στην Τρίπολη, χωρίς πίστη στις δυνατότητες της, χωρίς πάθος και καθαρό μυαλό. Με νοοτροπία ηττοπάθειας… Από φανταστικός, απλά… φάντασμα!
Μια ομάδα με ακριβώς την αντίθετη εικόνα από εκείνη που έλαμψε εκτυφλωτικά στο Κλεάνθης Βικελίδης, γνώρισε την ήττα από τον Αστέρα του… Σάκη Τσιώλη. Αυτό κι αν είναι ειρωνεία…
Ο πρώην προπονητής του Άρη «νίκησε» εύκολα την ομάδα που έχτισε ο ίδιος (με τόσα λάθη και παθογένειες…) σε ένα παιχνίδι, όπου οι κίτρινοι είχαν την ευκαιρία να ξεκολλήσουν μια και καλή από την αγωνιστική κρίση. Θα μπορούσαν να… αποδράσουν από τη μιζέρια, να δουν με άλλο μάτι τη συνέχεια, να βάλουν στόχους προς τα πάνω και όχι όπως είναι σήμερα, να αισθάνονται άβολα και άσχημα στην 12η θέση της βαθμολογίας.
Ο φετινός Άρης κάνει ένα βήμα μπροστά και δυο πίσω. Ότι χτίζει το γκρεμίζει, ότι δημιουργεί το καταδικάζει σε φθορά. Όχι ότι περίμενε κανείς να παίξει ο Άρης όπως έπαιξε με τον Παναθηναϊκό. Θα ήταν από τη φύση του αδύνατον να συνεχίσει σε τόσο υψηλό ρυθμό και με… σανιδωμένο το «γκάζι».
Περιμέναμε, όμως, ένα σύνολο ποδοσφαιριστών, το οποίο τουλάχιστον θα είχε το στοιχειώδες πάθος και θα δημιουργούσε κάποιες επικίνδυνες καταστάσεις και κυρίως δεν θα παρουσίαζε τις αδυναμίες που παρουσίασε το μεσημέρι της Κυριακής στην Τρίπολη. Διαψευστήκαμε εμείς, διαψεύστηκε κυρίως, ο κόσμος που περίμενε φως στην άκρη του φετινού σκοτεινού τούνελ, το οποίο ακόμη δεν ξέρουμε πού μπορεί να οδηγήσει.
Η διαπίστωση κρύβει μια σκληρή πραγματικότητα. Ο Άρης, αυτός που χτίστηκε το καλοκαίρι από τον Σάκη Τσιώλη σε συνεργασία με τη διοίκηση έχει συγκεκριμένες δυνατότητες, έχει καλούς παίκτες, δεν έχει όμως την ποιότητα και τη δυναμική που είχε τα προηγούμενα χρόνια.
Και εκ του αποτελέσματος, φαίνεται πώς έχει παίκτες που τους… πέφτει βαριά η φανέλα του Άρη και δεν την αντέχουν.
Το ερώτημα είναι εύλογο: αυτοί οι παίκτες δεν ήταν που έκαναν… φύλλο και φτερό τον Παναθηναϊκό; Ήταν οι ίδιοι, αλλά από τα αποτελέσματα και την εικόνα τους στα υπόλοιπα… 8,5 παιχνίδια (από ένα ημίχρονο με ΠΑΣ, ΟΦΗ, Εργοτέλη) δύσκολα μπορούν να πείσουν αγωνιστικά. Παρουσιάζει έλλειμμα…
Ο Άρης δεν έκανε τίποτα ή σχεδόν τίποτα που να μπορεί να δικαιούται κάτι περισσότερο στο παιχνίδι της Τρίπολης. Είχε μεν ένα καλό 15λεπτο, πέτυχε ένα γκολ με τον Ουμπίντες, το οποίο κακώς ακυρώθηκε από τον Θάνο, αλλά η συνολική… σούμα δεν τον κολακεύει.
Ήδη στη συζήτηση ρίχνεται το θέμα της ενίσχυσης της ομάδας. Η αλήθεια είναι ότι κάποιες θέσεις «φωνάζουν» γι αυτό. Όπως π.χ. η θέση του αριστερού μπακ ή της επιθετικής γραμμής, την ώρα που η πληθώρα ποδοσφαιριστών στην μεσαία γραμμή δεν δικαιολογεί κάποιες αποφάσεις όπως π.χ. την εμμονή στον Τόχα και τον παραγκωνισμό του Πρίττα.
Ο Γενάρης είναι κοντά, σε ότι αφορά τον τομέα της ενίσχυσης, αλλά ας μην ξεχνάμε το γενικότερο οικονομικό περιβάλλον που επικρατεί, όπως και τα προβλήματα των κίτρινων.
Εδώ λογικά δυο γεγονότα θα αποτελέσουν τον ρυθμιστή των εξελίξεων:
1. Οι διοικητικές επαφές στην Ισπανία, αλλά και στην Κεντρική Ευρώπη, για την προσέλευση χορηγών ή ακόμη και επενδυτή. Εφόσον κερδηθεί το οικονομικό στοίχημα, θα μιλάμε σε άλλη βάση.
2. Μια ενδεχόμενη παραχώρηση του Νέρι Καστίγιο, με όρους που θα δώσουν ανάσα στον Άρη και θα ανοίξουν ένα σημαντικό οικονομικό παράθυρο στον σύλλογο.
Μέχρι τότε, ο Πρόμπιερζ θα πρέπει να βρει τις λύσεις που θα δώσουν διάρκεια στην απόδοση και αποτελεσματικότητα και η ομάδα τους βαθμούς που θα την ξεκολλήσουν από το δυσάρεστο… περιβάλλον των τελευταίων θέσεων, ανανεώνοντας τον αυτονόητο στόχο της εισόδου στα πλέι οφ.
ΥΓ1: Ο Τσιώλης κατάφερε να κερδίσει την «παλιά του ομάδα», καθώς περιόρισε τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα και «χτύπησε» τις αδυναμίες της. Πράγματι, έχοντας σαφή γνώση της αγωνιστικής συμπεριφοράς των κιτρινόμαυρων, «έπραξε τα αυτονόητα» φορτώνοντας τον κεντρικό άξονα της ομάδας του και επιχειρώντας να «ξεκλειδώσει» την αντίπαλη άμυνα από την αριστερή της πτέρυγα.
Μια από τις σωστές κριτικές προσεγγίσεις που διαβάσαμε, οπότε εύλογη η απορία: όταν ήταν στον Άρη ήξερε ότι η αριστερή πλευρά της άμυνας έχει αδυναμίες, αλλά τι έκανε για να τις καλύψει;
ΥΓ2: Ο Σολτάνι πήρε την ευκαιρία, αλλά χάθηκε στα ρηχά νερά… Κι όταν μια από τις βασικές σου μεταγραφικές επιλογές-στηρίγματα (όπως και αυτή του Καστίγιο) εξαφανίζονται στο γήπεδο, τότε πράγματι μια ομάδα πάσχει αγωνιστικά και έχει χτυπητές αδυναμίες.
Ξεκίνα τώρα με Bonus 125 € από την expekt.com!
