Ο επικεφαλής της ομάδας των νομικών της ΠΑΕ Άρης, που χειρίστηκε την υπόθεση ένταξής της στο άρθρο 99, Αργύρης Αργυριάδης, κατέθεσε τη δική του πρόταση για το πώς οι «κίτρινοι» πρέπει να διαχειριστούν την επόμενη μέρα και ποιες είναι οι λύσεις που πρέπει να επεξεργαστούν.
Αναλυτικά, τα όσα είπε στο «Αθλητικό Μετρόπολις»:
– Από το Δεκέμβριο του 2013 μέχρι σήμερα αποφύγατε δημόσιες δηλώσεις και τοποθετήσεις αναφορικά με την πορεία του Άρη και τη νέα προσπάθεια υπαγωγής του στο άρθρο 99. Υπήρχε κάποιος λόγος;
«Σαφώς. Πρώτον, γιατί θεωρώ αντιδεοντολογικό να σχολιάζω μια δικαστική προσπάθεια πρώην εντολέα μου όταν αυτή βρίσκεται σε εξέλιξη. Δεύτερον είχα πλήρη επίγνωση ότι οποιοδήποτε σχόλιο θα μπορούσε να υπονομεύσει την προσπάθεια που κάνει ο Άρης. Σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να κάνω σε άλλους όσα ο ίδιος υπέστην επί 1 ½ χρόνο που ασχολήθηκα με την προσπάθεια υπαγωγής του Άρη στο άρθρο 99».
– Δεν έπρεπε, όμως, να υπερασπιστείτε το δικό σας έργο; Ακούσατε πολλά και μάλιστα και σε προσωπικό επίπεδο.
«Η δημόσια αντιπαράθεση γύρω από την προσπάθεια δικαστικής εξυγίανσης του Άρη έκανε τεράστια ζημιά. Είναι παράλογο, αλλά όλο αυτό το διάστημα που ασχολήθηκα με την υπόθεση, τα μόνα όπλα των αντιπάλων και των πολέμιων της σωτηρίας του Άρη προέρχονταν από το εσωτερικό μέτωπο. Από μια κριτική παντελώς έωλη και ψευδής που υπηρετούσε σκοπιμότητες. Κάποιοι ήθελαν ο Άρης να μην εξυγιανθεί οριστικά για να παραμείνει στα δικά τους μέτρα, μικρός και ελεγχόμενος. Τελικά, από την πολύ αγάπη τους προς την ομάδα την έσφιξαν τόσο πολύ στην αγκαλιά τους με αποτέλεσμα να την . πνίξουν. Συνεπώς, προσωπικά δεν είχα κανένα λόγο να ρίξω νερό στο μύλο της εσωστρέφειας».
– Τελικά, υπήρχε άλλη λύση; Υπήρχε κάτι άλλο που μπορούσατε να κάνετε σε δικαστικό επίπεδο για να σωθεί ο Άρης;
«Από την πρώτη στιγμή κινηθήκαμε σε ένα τρίπτυχο: απομείωση οφειλών (κούρεμα), επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής της εναπομείνασας οφειλής και ανακεφαλαιοποίηση (δηλαδή αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρίας). Μέχρι σήμερα δεν άκουσα κανέναν να υποστηρίζει κάτι διαφορετικό. Ουδείς υπέδειξε κάποιο άλλο σχέδιο εξυγίανσης για τον Άρη. Μάλιστα, όσοι ασκούσαν κριτική αρνούμενοι να δημοσιοποιήσουν τη δική τους αντιπρόταση «εδοξάσθισαν κρυπτόμενοι» και καταποντίστηκαν εμφανιζόμενοι» για να παραφράσω τη ρήση του «Γέρου της Δημοκρατίας». Δεν είχαν τίποτα άλλο να προτείνουν».
– Εννοείτε τη νέα αίτηση που κατέθεσε η διοίκηση του κ. Σκόρδα;
«Εννοώ όλους όσοι ισχυρίζονταν ότι υπάρχει κάποια άλλη μαγική λύση που ουδέποτε δημοσιοποίησαν. Για την πρόταση του κ. Σκόρδα οφείλω να πω ότι μολονότι ο συνάδελφος ο κ. Παπαδόπουλος έκανε εξαιρετική δουλειά στο νομικό τομέα, στο διοικητικό δεν υπήρχε τίποτα. Είναι δουλειά της διοίκησης να παραγγείλει τις απαιτούμενες οικονομικολογιστικές μελέτες για το πώς μπορεί να εξυγιανθεί. Στη νέα αίτηση το μόνο σχέδιο που υπήρχε ήταν η μελέτη του ΙΟΒΕ για το Ελληνικό ποδόσφαιρο. Για το θέμα του Άρη δεν υπήρχε τίποτα. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, το αρμόδιο πτωχευτικό δικαστήριο όποτε εξέτασε αυτήν την αίτηση αρνήθηκε να χορηγήσει προσωρινή διαταγή. Δεν υπήρχε περίπτωση να ανοίξει τη διαδικασία με μια τέτοια αίτηση τόσο πτωχή σε οικονομικό σχεδιασμό. Υπενθυμίζω ότι δύο φορές συζητήθηκε η αίτηση αυτή ενώπιον του αρμόδιου πτωχευτικού δικαστηρίου και το αίτημα χορήγησης προσωρινής διαταγής απορρίφθηκε και τις δύο με αποκορύφωμα όσα έγιναν την περασμένη Δευτέρα».
– Εκατό χρόνια μετά την ίδρυσή του ο Άρης κινδυνεύει με αφανισμό αντιμετωπίζοντας τεράστια προβλήματα τόσο στο ποδόσφαιρο (η ΠΑΕ) όσο και στον ερασιτέχνη (ο ΑΣ). Θα μπορούσε να σωθεί εάν τελικά επικυρώνονταν η συμφωνία που είχε κάνει με τους πιστωτές του στο πλαίσιο του άρθρου 99;
«Όχι εάν δεν γίνονταν και όλα όσα προέβλεπε το συγκεκριμένο επιχειρηματικό σχέδιο (business plan) για την εξυγίανση της ΠΑΕ. Επειδή υπήρξαν πολλοί μύθοι και ακούστηκαν πολλές ανοησίες μέχρι σήμερα να ξεκαθαρίσουμε τα θέματα. Όσο χειριζόμασταν την υπόθεση μαζί με τους εκλεκτούς συναδέλφους κ. Σπύρο Χριστοφορίδη, Στάθη Τσομίδη και Χρήστο Γρόλλιο κερδίσαμε τα 3 από τα 4 δικαστήρια που αντιμετωπίσαμε (δύο προσωρινές διαταγές και άνοιγμα της διαδικασίας). Περαιτέρω, υποστηρίξαμε νομικά τη διοίκηση στην κατάρτιση 100 περίπου συμφωνιών εξυγίανσης με αντίστοιχους πιστωτές συμπεριλαμβανομένου του Ελληνικού Δημοσίου και του ΙΚΑ. Επισημαίνω τη δυσκολία να έρθουμε σε συμβιβασμό με το Δημόσιο που ήταν ο βασικότερος πιστωτής της ΠΑΕ Άρης, αλλά και με το ΙΚΑ που είχε ασκήσει και κύρια παρέμβαση κατά της υπαγωγής του Άρη στο άρθρο 99.
Τελικά, όλοι αυτοί οι σκόπελοι ξεπεράστηκαν. Πιάσαμε το απαιτούμενο ποσοστό (το υπερβήκαμε κατά πολύ μάλιστα) και οι συμφωνίες διασφάλιζαν τους δύο από τους τρεις στόχους. Το χρέος σε ποδοσφαιριστές μειώνονταν κατά 50% στους λοιπούς προμηθευτές κατά 90% ενώ και το Ελληνικό Δημόσιο κούρευε προσαυξήσεις εκατομμυρίων και η υπόλοιπη οφειλή ρυθμίζονταν σε 90 άτοκες δόσεις. Αντίστοιχα ρυθμίζονταν η οφειλή του ΙΚΑ σε 60 άτοκες δόσεις. Έχοντας κουρεύσει ήδη περισσότερα από 6.000.000? χρέος απέμενε να υλοποιηθεί και ο τρίτος πυλώνας του επιχειρηματικού σχεδίου: η ανακεφαλαιοποίηση. Ωστόσο, η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου απέβη άκαρπη, ενώ ουδείς έφερε χρήματα μολονότι μας είχαν υποσχεθεί οι εκάστοτε διοικούντες ότι αυτό ήταν θέμα χρόνου να λυθεί.
Τελικά, ούτε 1,4 εκατομμύρια ευρώ ήρθαν από χορηγίες ούτε η αύξηση καλύφθηκε. Σας υπενθυμίζω ότι το δικαστήριο ζήτησε έγγραφα που θα πιστοποιούσαν ότι έστω μέρος της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου θα καλυφθεί και έταξε προθεσμία μιας εβδομάδας μετά τη συζήτηση της υπόθεσης. Κανένα σχετικό έγγραφο δεν μας χορηγήθηκε και η αίτηση επικύρωσης ευλόγως απορρίφθηκε διότι δίχως ανακεφαλαιοποίηση ο Άρης δεν ήταν οικονομικά βιώσιμος ακόμη και μετά το κούρεμα των οφειλών του. Να σας το θέσω αλλιώς. Ακόμη και εάν επικυρώνονταν η συμφωνία εξυγίανσης ο Άρης ταμειακά θα κέρδιζε επιπλέον 4 εκατομμύρια ευρώ (σύνολο δηλαδή 10.000.000 εάν αθροίσουμε όσα ήδη κέρδισε μολονότι η συμφωνία δεν επικυρώθηκε). Τα υπόλοιπα χρέη πώς θα πληρώνονταν δίχως ανακεφαλαιοποίηση; Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι μέσα σε ένα χρόνο τα χρέη προς το Δημόσιο αντί να μειωθούν αυξήθηκαν κατά 1 εκατομμύριο ευρώ γιατί προφανώς οι διοικούντες έπρεπε να καλύψουν άλλες ανάγκες. Δίχως νέο, φρέσκο χρήμα η κατάσταση στον Άρη δεν μπορούσε να αλλάξει. Είναι σαν την Λερναία Ύδρα. Κόβεις ένα κεφάλι και ξεφυτρώνουν άλλα δύο».
– Που αποδίδετε αυτήν την στάση των διοικούντων; Τελικά υπήρχε σχέδιο να πέσει ο Άρης;
«Δε νομίζω. Όσο χειριζόμουν την υπόθεση γνώρισα τέσσερις διοικήσεις (Αθανασιάδη – Ζαμπέτα, Ψηφίδη, Ηλιάδη και Σκόρδα). Το διάστημα που βρέθηκα κοντά στις διοικήσεις διέκρινα από όλους μια πραγματική αγωνία να σωθεί ο Άρης οικονομικά και αγωνιστικά. Απλά δεν μπορούσαν. Ίσως το μεγαλύτερο λάθος τους ήταν ότι άλλοι υπόσχονταν ότι θα φέρουν τα λεφτά και «δεν έπρεπε να ανησυχεί κανείς για μερικά εκατομμύρια», όπως χαρακτηριστικά έλεγαν και άλλοι τάιζαν παραμύθι στον κόσμο λέγοντας ότι ο Άρης είναι αυτοχρηματοδοτούμενος και δεν έχει ανάγκη από κανέναν επενδυτή. Ωστόσο, δεν έχει νόημα να κλαίμε πάνω από το χυμένο γάλα. Έστω και τώρα πρέπει να βρεθεί λύση».
– Πιστεύετε δηλαδή ότι έστω και τώρα ο Άρης μπορεί να σωθεί; Τι εννοείτε; Μπορεί να σωθεί αγωνιστικά και οικονομικά; Ή μήπως προτείνετε λύση Γ΄ εθνικής ή αλλαγής ΑΦΜ μέσω συγχώνευσης με άλλη ομάδα, δηλαδή σενάρια που συζητούνται έντονα τις τελευταίες ημέρες;
«Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι νομικά, η ομάδα υποβιβαζόμενη στη Γ’ εθνική αλλάζει ΑΦΜ. Η λύση της Γ΄ εθνικής ή της συγχώνευσης με άλλη ομάδα, κατά τη γνώμη μου δεν ενδείκνυνται στην περίπτωση του Άρη και θα εξηγήσω τους λόγους. Πρώτον δεν υπάρχει ένας πανίσχυρος επενδυτής που να διασφαλίζει αδιάλειπτη χρηματοδότηση επί 2 – 3 χρόνια, όπως για παράδειγμα υπάρχει στην περίπτωση της ΑΕΚ. Δεύτερον γιατί το πρόβλημα του Άρη είναι πλέον συστημικό. Αφορά και την ΠΑΕ και τον ΑΣ και την ΚΑΕ. Ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο στα μαρμαρένια αλώνια της Γ΄ εθνικής με ένα χρεοκοπημένο ΑΣ είναι αυτοκτονία. Κατά τη γνώμη μου ούτε ένας μεσαίου μεγέθους επενδυτής θα μπορούσε να υποστηρίξει αυτήν την ιστορία γιατί κανείς δεν μπορεί να του εγγυηθεί ότι όταν ανεβάσει την ομάδα στη Β΄ εθνική θα πάρει πίσω τα λεφτά του ή έστω την πλειοψηφία των μετοχών της νέας ΠΑΕ. Δείτε τι γίνεται αυτή τη στιγμή στη Λάρισα με την κόντρα μεταξύ του Πλεξίδα και του Πηλαδάκη. Με αυτό το προηγούμενο δεν θα βρεθούν «Πλεξίδες» για τον Άρη».
– Και τι προτείνετε;
«Κατά τη γνώμη μου απαιτείται ένας συνολικός σχεδιασμός που θα πρέπει να τηρηθεί με ευλάβεια. Αναγκαστικά αυτός ο σχεδιασμός θα περάσει μέσα από τις αίθουσες των δικαστηρίων σε πολλά επίπεδα. Πρώτα θα πρέπει να γίνει αγώνας να μείνει ο Άρης στην Α΄Εθνική ακόμη και «στα χαρτιά». Άλλωστε, δεν βρέθηκε στην τελευταία θέση μόνον λόγω της ανεπάρκειας των διοικούντων. Βρέθηκε και λόγω περίεργων αποτελεσμάτων ομάδων με ασθενή οικονομική θέση και περιέργων αποφάσεων των διαιτητών. Συνεπώς έχει κάθε ηθικό και νομικό δικαίωμα να αντιδράσει.
Εξηγούμαι: τόσο από τους κανονισμούς της ΕΠΟ όσο πρωτίστως από την εμπορική νομοθεσία υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις που πρέπει κάθε ΠΑΕ να τηρεί. Υπάρχουν ομάδες στην Α΄ κατηγορία που όχι μόνον δεν δημοσιεύουν οικονομικές καταστάσεις, αλλά έχουν ήδη αρνητικά ίδια κεφάλαια. Τέτοιες ομάδες είναι ο Εργοτέλης, ο ΟΦΗ και ο Πανιώνος. Αυτό σύμφωνα με το άρθρο 48 του Ν 2190/1920 συνιστά λόγο λύσης μιας ΠΑΕ. Την αίτηση οφείλει να υποβάλει στο δικαστήριο όποιος έχει έννομο συμφέρον. Συνεπώς, ο Άρης πρέπει άμεσα να κινηθεί κατά των ομάδων εκείνων που έχουν ήδη αρνητικά ίδια κεφάλαια και να ζητήσει τη λύση τους. Ακόμη και για το Λεβαδειακό, προσωπικά, δεν γνωρίζω εάν ελήφθησαν υπόψη οι παρατηρήσεις των νόμιμων ελεγκτών και εάν βρέθηκε λύση στο δικό του πρόβλημα, καθώς τα ίδια κεφάλαιά του, πέρυσι, είχαν πέσει κάτω από το ½ και έπρεπε η διοίκηση να λάβει μέτρα σύμφωνα με το άρθρο 47 του Ν. 2190/1920.
Επειδή, όμως, και ο ίδιος ο Άρης θα βρεθεί στην ίδια οικονομική θέση μολονότι το κούρεμα των 6.000.0000 ευρώ που πετύχαμε στο πλαίσιο του άρθρου 99 ΠτΚ αποτελεί ήδη αφορολόγητο αποθεματικό που αυξάνει τα ίδια κεφάλαια της επιχείρησης πρέπει να ξεκινήσει νέα προσπάθεια εξυγίανσης. Αυτή τη φορά, όμως, όχι στο πλαίσιο του άρθρου 99, αλλά στο πλαίσιο του άρθρου 106ια του Πτωχευτικού Κώδικα, δηλαδή της ειδικής εκκαθάρισης εν λειτουργία της ΠΑΕ, δίχως αυτή να υποβιβαστεί. Την ίδια ώρα ο ΑΣ για να εξυγιανθεί και ο ίδιος πρέπει να προσπαθήσει να ενταχθεί στο άρθρο 99, ώστε να ρυθμίσει τις οφειλές του στο Δημόσιο σε πολλές δόσεις. Επισημαίνω ότι και ο ΑΣ μπορεί να ενταχθεί στο άρθρο 99, καθώς μολονότι είναι σωματείο επιδιώκει οικονομικό σκοπό».
– Τι προβλέπει η διαδικασία ειδικής εκκαθάρισης; Πώς μπορεί να γίνει αυτό;
«Η διαδικασία, περιληπτικά, μπορούμε να πούμε προβλέπει ότι μεταβιβάζεται το σύνολο του ενεργητικού μιας εταιρίας μέσω δημόσιου πλειοδοτικού διαγωνισμού. Προϋπόθεση όλων αυτών είναι να βρεθεί ένας αξιόχρεος επενδυτής που μαζί με την ΠΑΕ Άρης θα ζητήσει να κινηθεί η σχετική διαδικασία υποβάλλοντας τη σχετική αίτηση στο Πτωχευτικό Δικαστήριο. Το αξιόχρεο του επενδυτή θα πρέπει να βεβαιώνεται από Τράπεζα ή ΕΠΕΥ. Με αυτή τη διαδικασία, αφού καταβληθεί το πλειστηρίασμα από τον αγοραστή, ο Άρης θα παίζει στην Α΄ Εθνική απαλλαγμένος από το σύνολο των χρεών του».
– Πρέπει, λοιπόν, να βρεθεί ο αξιόχρεος επενδυτής;
«Προφανώς. Όχι, όμως, ένας επενδυτής των 30 εκατομμυρίων ευρώ. Αρκεί και το 5% του ποσού αυτού. Άλλωστε χρειάζονται χρήματα εάν θέλουμε έναν Άρη βιώσιμο και ανταγωνιστικό. Ένας τέτοιος επενδυτής μπορεί να βρεθεί εφόσον οι παράγοντες του Άρη : α) σταματήσουν το αδιάκοπο κύκλο εσωστρέφειας και διχόνοιας β) διευκρινίσουν ότι ο νέος ιδιοκτήτης αγοράζει την ομάδα ελεύθερη χρεών και γ) προβάλλουν σε συνεργασία με τον ΑΣ τις κρυμμένες υπεραξίες που κατά τη γνώμη μου έχει το «Κλεάνθης Βικελίδης». Ένα ανακαινισμένο γήπεδο εντός εμπορικού κέντρου στον ίδιο χώρο μπορεί να προκαλέσει επενδυτικό ενδιαφέρον. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούν να πληρώνονται και οι δόσεις της ρύθμισης του ΑΣ στο άρθρο 99, ώστε να ξεχρεώσει με το δημόσιο. Υπάρχει, άλλωστε, και το διπλανό πάρκο που κάλλιστα μπορεί να παραχωρηθεί από την τοπική αυτοδιοίκηση στο όλο project που προφανώς θα περιλαμβάνει θέσεις υπόγειου parking προς ανακούφιση και των κατοίκων της περιοχής με αύξηση μάλιστα του πρασίνου».
– Αυτό προϋποθέτει και στήριξη της Πολιτείας.
«Συμφωνώ μαζί σας. Για ποιο λόγο η Περιφέρεια Αττικής να δίνει 20 εκατομμύρια ευρώ από το ΕΣΠΑ για την κατασκευή του νέου γηπέδου της ΑΕΚ και ο Άρης να μην διεκδικεί το αντίστοιχο; Και οι δύο βασικοί υποψήφιοι περιφερειάρχες είναι εκλεκτά μέλη της Αρειανής οικογένειας. Το ίδιο και ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης. Μπορούν και πρέπει να βοηθήσουν. Κατά τη γνώμη μου το επόμενο δίμηνο, μέχρι τις εκλογές, θα κριθεί η ιστορία του Άρη. Από τους πολιτικούς θέλουμε στήριξη, στο πλαίσιο του νόμιμου και του εφικτού, τόσο για το ξεκαθάρισμα των ομάδων που έχουν δικαίωμα συμμετοχής στην Α΄ Εθνική όσο και για την αλλαγή χρήσης του γηπέδου από αμιγούς αθλητικού χώρου σε μεικτής χρήσης. Από εκεί και πέρα οι παράγοντες του Άρη ας αναλάβουν τις ευθύνες τους. Αυτά που επιγραμματικά σας ανέφερα μπορούν και πρέπει να γίνουν».
