Με ένα νέο blog στο PRESSARIS επιστρέφει ο Γιάννης Ιωαννίδης*.
Μια αγωνιστική ανάλυση της ομάδας του Άρη που συνέχισε τις αγωνιστικές υποχρεώσεις στη Γ΄εθνική, με τίτλο «Ας μιλήσουμε για μπάλα….»!
Τους τελευταίους μήνες, οι διοικητικές εξελίξεις στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο έχουν υποσκελίσει τις συζητήσεις για την ομάδα αυτή καθεαυτή. Μετά την αγχωτική νίκη επί του…Αγιονερίου δημιουργούνται συνθήκες πλασματικής ηρεμίας, ώστε να καταγραφεί η αγωνιστική συμπεριφορά του roster. Το δείγμα γραφής δεν είναι, φυσικά, επαρκές. Υπάρχει, ωστόσο, ένα στοιχειώδες track record για να εξαχθούν τα πρώτα επισφαλή συμπεράσματα…
Η αξιολόγηση της αγωνιστικής εικόνας γίνεται με βάση τη συνολική παρουσία της ομάδας στα επίσημα παιχνίδια. Δεν πρόκειται, δηλαδή, για ανάλυση του χθεσινού αγώνα αλλά για διαπιστώσεις που προκύπτουν από τη γενικότερη απόδοση των ποδοσφαιριστών μέχρι σήμερα.
Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι οι επισημάνσεις είναι προσαρμοσμένες στα δεδομένα της ΄Γ Εθνικής. Το συγκριτικό μέγεθος είναι το επίπεδο των αντιπάλων και όχι η θεωρητική ποιότητα που θα έπρεπε να διαθέτει το roster του Άρη, υπό φυσιολογικές συνθήκες.
Αμυντική λειτουργία
Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, οι ομάδες αμύνονται συνολικά. Η πίεση ξεκινάει από την επίθεση, κορυφώνεται στον άξονα του κέντρου και καταλήγει στην άμυνα. Για να πετύχει, όμως, η ομαδική λειτουργία πρέπει να υπάρχει σταθερή βάση στα μετόπισθεν (η οποία θα αποπνέει σιγουριά στους υπόλοιπους).
Η ανασταλτική αποτελεσματικότητα του Άρη επηρεάζεται αρνητικά από την αγωνιστική συμπεριφορά των center back. Τα αμυντικά χαφ προσπαθούν να αποτρέψουν τις επικίνδυνες φάσεις εν τη γενέσει τους, αλλά υπάρχει ανασφάλεια όταν η μπάλα προσεγγίζει την περιοχή του Καρατζιοβαλή. Η συνεννόηση μεταξύ των κεντρικών αμυντικών δε βρίσκεται στο επιθυμητό επίπεδο και (κατά συνέπεια) δημιουργούνται επικίνδυνες καταστάσεις από θεωρητικά ανύποπτες φάσεις. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι οι κιτρινόμαυροι έχουν δεχτεί γκολ σε όλα τα φετινά παιχνίδια (με αποκορύφωμα το Καυτατζόγλειο)…
Ανάπτυξη από τις πτέρυγες
Τα ακραία μπακ είναι επαρκή στον ανασταλτικό τομέα, συμμετέχουν στην ανάπτυξη από τα πλάγια αλλά έχουν πρόβλημα στις τελικές μεταβιβάσεις. Παρότι προωθούνται ώστε να παίξουν overlap με τα εξτρέμ, εντούτοις η τροφοδότηση των συμπαικτών στην περιοχή είναι (συνήθως) άστοχη. Κατ’ αυτό τον τρόπο, μειώνονται οι πιθανότητες επίτευξης τέρματος σε καταστάσεις επιθετικής υπεραριθμίας.
Η προσθήκη ‘νέου αίματος’ στα εξτρέμ φαίνεται να δίνει λύσεις, ανακόπτωντας τη νωχελικότητα των πρώτων παιχνιδιών. Τα φρέσκα αποκτήματα διαχειρίζονται σωστά τις καταστάσεις 1 vs 1, έχουν τη δυνατότητα να σεντράρουν στο σωστό χρόνο και μπορούν να κινηθούν διαγώνια προς την περιοχή. Αυτή τη στιγμή, βρίσκονται πίσω σε φυσική κατάσταση. Αν, όμως, δουλέψουν σκληρά και βρουν ρυθμό θα αποτελέσουν τον κινητήριο μοχλό της επιθετικής λειτουργίας.
Ανάπτυξη από τον άξονα
Το passing game του Καλαϊτζίδη προϋποθέτει μικρές αποστάσεις και γρήγορες μεταβιβάσεις. Ο Άρης προσπαθεί να παίξει ‘με τη μπάλα κάτω’, έχοντας κατοχή σε μεγάλα κομμάτια του παιχνιδιού. Το πρόβλημα είναι ότι ο συνδετικός κρίκος της μεσοεπιθετικής γραμμής δυσκολεύεται να προωθήσει κάθετα το παιχνίδι. Ως αποτέλεσμα, η μπάλα συχνά ‘σπάει στα πλάγια’ καθιστώντας μονοδιάστατο τον τρόπο διάσπασης της αντίπαλης άμυνας. Τα χαφ δυσκολεύονται να επιτεθούν με πρόσωπο στην αντίπαλη περιοχή και δε ντριπλάρουν με ευκολία τον αντίπαλο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Άρης πατάει δύσκολα στην αντίπαλη περιοχή από τον άξονα.
Επίθεση…
Η γραμμή κρούσης δεν έχει το ‘εύκολο γκολ’. Δεν υπάρχει το 9άρι που θα βάλει στα δίχτυα την αντίπαλη άμυνα ή θα σκοράρει επανειλημμένα από προσωπική ενέργεια. Το ελαφρυντικό για τις χαμηλές πτήσεις είναι η ελλιπής τροφοδότηση. Όπως και να ’χει, χρειάζεται ενίσχυση στην κορυφή. Είτε με εσωτερικές αλλαγές είτε με προσθήκες προσώπων …
Κοντά στην κορυφή και…ενίσχυση
Οι αγωνιστικές αδυναμίες είναι δεδομένες. Ο Καλαϊτζίδης δήλωσε πως ο χρόνος είναι σύμμαχος του Άρη. Έχει, επομένως,, αποκλειστική ευθύνη για τη μετάλλαξη της αγωνιστικής συμπεριφοράς και την αύξηση της μαχητικότητας των ποδοσφαιριστών. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με σκληρή δουλειά και…κλειστά στοματα! Σε κάθε παιχνίδι, η εικόνα της ομάδας θα πρέπει να παρουσιάζει δείγματα βελτίωσης ώστε να μην υπάρξει μεγάλη βαθμολογική διαφορά από τον πρώτο μέχρι τον Δεκέμβριο.
Αντί να εθελοτυφλούμε, προτείνω να ξυπνήσουμε…
* Ο Γιάννης Ιωαννίδης αρθρογραφεί στο overlap.gr
