ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Αρχηγός δεν γίνεσαι, αλλά γεννιέσαι και είναι θέμα χρόνου να αναδειχθεί και να επιβραβευθεί…

Ο Γιώργος Δεληζήσης ανανέωσε χθες το συμβόλαιό του για τα επόμενα δύο χρόνια, με τον Άρη να επιβραβεύει τον αρχηγό του, για τα όσα προσέφερε και συνεχίζει να προσφέρει στην ομάδα…

Stoiximan.gr: Το παιχνίδι σου καλύτερο με επιλογές για Σκόρερ, Κάρτες & Κόρνερ σε κάθε αγώνα του Άρη

Επέλεξα την συγκεκριμένη φωτογραφία, διότι στο μυαλό μου οι τρεις αυτές προσωπικότητες μου λένε πολλά. Από τη μία ο Γιώργος Δεληζήσης και από την άλλη οι Ντάρσι Νέτο και Νίκος Λαζαρίδης. Οι δύο τελευταίοι σημαντικοί αρχηγοί αυτής της ομάδας κατά τη δική μου προσωπική άποψη. Και δεν πέρασαν και τόσα πολλά χρόνια, απλά το μεσοδιάστημα αυτό, ήταν ένας “Γολγοθάς” που έμοιαζε να κράτησε πολύ περισσότερο, απ΄ότι κανονικά…

Και δεν το κρύβω, πως η περίπτωση του Γιώργου Δεληζήση, μου θύμισε σε πολλά της τον Νίκο Λαζαρίδη, αν και υπήρχαν σημαντικές διαφορές θα μου πει κανείς και θα συμφωνήσω απόλυτα. Όμως αποτελούν την επιτομή της δικαίωσης των προσπαθειών τους και των κόπων τους. Αν κάτι τους συνδέει, είναι το γεγονός πως αμφότεροι ήρθαν στον Άρη στην πιο ώριμη ποδοσφαιρική τους ηλικία. Κοντά στα 30. Κι όχι απλά δικαίωσαν όσους τους επέλεξαν, αλλά “στέριωσαν” στην ομάδα και είναι ιδιαίτερα αγαπητοί. Ο Νίκος Λαζαρίδης είναι ο παίκτης που έβαλε το πιο σπουδαίο ευρωπαϊκό γκολ του Άρη και πάντα θα έχει μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά των Αρειανών. Όχι μόνο για το γκολ και τις επιτυχίες, αλλά και γιατί στα δύσκολα, όταν ο Άρης είχε σοβαρά οικονομικά προβλήματα δεν έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό της ομάδας. Αποφάσισε να αποχωρήσει, δίχως να της δημιουργήσει προβλήματα. Σεβάστηκε τα όσα βίωσε και κέρδισε, αλλά κυρίως τον κόσμο του Άρη. Φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού αυτού του ιστορικού συλλόγου και το τίμησε στο έπακρο!

Ο Ντάρσι Νέτο, ήταν μία άλλη κατηγορία, διαφορετικά. Δεν συνηθίζεται ένας ξένος παίκτης να συνδέει τόσο πολύ το όνομά του με μία ομάδα. Να αγαπήσει και να αγαπηθεί τόσο. Ο Βραζιλιάνος είναι ξεχωριστός, όπως ξεχωριστό είναι και το δικό του κεφάλαιο τη σύγχρονη ιστορία του Άρη.

Ο Νίκος Λαζαρίδης είχε την στόφα του αρχηγού. Δεν είναι τυχαίο πως ήταν αρχηγός του Αστέρα Τρίπολης, υπήρξε αρχηγός του Άρη και εν συνεχεία του Ατρόμητου.

Ο πραγματικός αρχηγός αναδεικνύεται από το σύνολο, έτσι μόνο έχει αξία ο χαρακτηρισμός αυτός. Ο αρχηγός είναι δυνατός, αντλεί την δύναμη του από τον χαρακτήρα του. Αρχηγός σημαίνει να βγάζεις στον άλλον συναισθήματα δυνατά που θα κρατήσουν ακόμα και όταν σαν σύνολο βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο από τις δυσκολίες. Με λίγα λόγια, είναι ο άνθρωπος που στις δυσκολίες μπαίνει μπροστά και θα δει τους υπόλοιπους να τον ακολουθούν, στα προβλήματα θα είναι ο πρώτος που θα ψάξει να βρει τις λύσεις.

Το βλέμμα αυτό, έχει ο Γιώργος Δεληζήσης. Είδε τον Άρη ως την σπουδαιότερη ευκαιρία της καριέρας του και την εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο. Δεν θέλω να συγκρίνω τους δύο, αλίμονο! Δεν θα το έκανα ποτέ. Δεν θα είχε και κανένα απολύτως νόημα.

Όμως στα δικά μου μάτια και οι δύο είναι δικαιωμένοι από τη ζωή. Με συγκινεί πάντα να βλέπω ανθρώπους να μην παρατούν τους στόχους, τα παιδικά τους όνειρα. Και στην περίπτωση του Γιώργου, το να παίξει ποδόσφαιρο σε τέτοιο υψηλό επίπεδο, είναι ένα όνειρο και μία μεγάλη δικαίωση, κόντρα σε όσους τον αμφισβήτησαν σε μικρή ηλικία όταν είχε το ατύχημα με το μάτι του, αλλά και στην πορεία. Γιατί ότι πέτυχε το πέτυχε εν μέσω μίας διαρκούς αμφισβήτησης, η οποία τον πείσμωσε και τον έφτασε σε αυτό το σημείο.

Μπορεί να μην είναι ο καλύτερος αμυντικός της λίγκας, να μην έχει την ποιότητα άλλων, ακόμα και συμπαικτών του, όμως σε κάθε ομάδα χρειάζονται σημεία αναφοράς, εντός και εκτός γηπέδου, ακόμα και μέσα στα αποδυτήρια. Γιώργος Δεληζήσης είναι το κατάλληλο πρόσωπο για τον τωρινό Άρη, όπως ήταν νωρίτερα και οι Ντάρσι Νέτο και Νίκος Λαζαρίδης…

 

 

To Top