Σχεδόν δύο χρόνια μετά την άγρια δολοφονία του 19χρονου Άλκη Καμπανού στη Θεσσαλονίκη από χούλιγκαν, ο πατέρας του αδικοχαμένου νεαρού, Αριστείδης Καμπανός, συγκλονίζει με τα λόγια του για την οπαδική βία αλλά και τα συναισθήματά του για την απώλεια του γιου του.
Με ανάρτησή του στα social media αναρωτιέται “πώς είναι δυνατόν να θρηνούμε ήδη τρία νεκρά παλικάρια μέσα σε δύο χρόνια, αρκετούς τραυματίες και πολλούς μα πάρα πολλούς αρρώστους ενώ η κοινωνία μας σιγοσφυρίζει αμέριμνα”
ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΧΩΣ ΦΩΣ
Δύο χρόνια πέρασαν από την αποφράδα ημέρα της 1 Φεβρουαρίου 2022 όπου δώδεκα νεαροί οπαδοί του ΠΑΟΚ καθοδηγούμενοι τυφλά από τα άγρια ένστικτα τους έπραξαν το αδιανόητο. Αφαίρεσαν τη ζωή του Άλκη, γιατί ένα παιδί από την παρέα του, απάντησε ότι είναι Άρης. Ο χρόνος για μένα και την Μελίνα σταμάτησε εκείνη τη στιγμή!
Το πώς βιώνουμε καθημερινά όλο αυτό το διάστημα το γεγονός της απώλειας, είναι ένα καλό ερώτημα. Πολλές φορές νιώθω ότι πνίγομαι, πνίγομαι από το πόνο, πνίγομαι από τη θλίψη, πνίγομαι από το θρήνο και τότε είναι που προσπαθώ να πάρω μία ανάσα. Αλλά όχι, αυτός ο αέρας που αποπνέει η κοινωνία μας αναδύει μια παράξενη μυρωδιά που στην όσφρηση μου μοιάζει δυσοσμία.
Πως είναι δυνατόν να θρηνούμε ήδη τρία νεκρά παλικάρια μέσα σε δύο χρόνια, αρκετούς τραυματίες και πολλούς μα πάρα πολλούς αρρώστους ενώ η κοινωνία μας σιγοσφυρίζει αμέριμνα. Όσοι αναρωτιούνται ποιοι είναι οι άρρωστοι, το φωνάζουν οι ίδιοι οι οπαδοί των ομάδων!
Είμαι άρρωστος με την ομάδα μου….., και τα μυαλά στα κάγκελα…., δεν έχω οικογένεια δεν έχω κοπέλα μόνο φθάνει που έχω την ομάδα μου…. Πόσο πιο δυνατά πρέπει να ακουστούν τα συνθήματα μιας αρρωστημένης κατάστασης ώστε να διαπεράσουν τις ωτοασπίδες της αδιαφορίας μας!
