Το παιχνίδι της Κυριακής στο Αλεξάνδρειο είναι ένα ντέρμπι ανάμεσα σε δύο ομάδες που έχουν φτάσει σήμερα σχεδόν στο ίδιο σημείο από τελείως διαφορετικούς δρόμους. Είναι σίγουρα ένα παιχνίδι μεγάλων αντιθέσεων, σε όλα τα επίπεδα, εντός κι εκτός παρκέ.
Διοικητική φιλοσοφία – Πλάνο
Ο Νίκος Λάσκαρης και οι συνεργάτες του εκπόνησαν το καλοκαίρι ένα πλάνο και μέχρι σήμερα χωρίς παρεκκλίσεις προσπαθούν να το εφαρμόσουν. Το κάνουν με επιτυχία. Η παρουσία του νέου ιδιοκτήτη έφερε σαφώς μεγαλύτερη οικονομική άνεση και καλύτερες επιλογές στο αγωνιστικό, αλλά πάντα μέσα στα όρια που οριοθετήθηκαν το καλοκαίρι.
Η ομάδα έπρεπε να παρουσιάσει καλύτερο αγωνιστικό πρόσωπο σε σχέση με πέρσι, παράλληλα όμως θα έπρεπε να δοθεί μεγάλη βαρύτητα και στην εξυγίανση, κάτι που συμβαίνει, διότι ο Άρης παραμένει ομάδα που έχει χρέη από το παρελθόν.
Η διοίκηση αντιμετώπισε με τον σωστό τρόπο τις αγωνιστικές κρίσεις. Ήταν ελάχιστες οι στιγμές πανικού, κυρίως στις τέσσερις συνεχόμενες ήττες του Γενάρη, ωστόσο δεν έπαψε ποτέ να βλέπει το δάσος και όχι το δέντρο, στηρίζοντας το πλάνο της το οποίο αποδίδει.
Στην ΑΕΚ τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Μια ομάδα που ξεκίνησε με μπάτζετ 1,8 εκατομμυρίων ευρώ έφτασε σήμερα, λίγο μετά το μέσο της χρονιάς να έχει προϋπολογισμό που αγγίζει τα 3 εκατ. ευρώ. Ο Μάκης Αγγελόπουλος δεν έκανε σωστές επιλογές, λειτούργησε αρκετές φορές υπό το καθεστώς πανικού και εν τέλει αυτό που “σώζει” την ΑΕΚ είναι ότι είχε την δυνατότητα να σπαταλήσει χρήματα για να έχει ποιοτικούς παίκτες, προς το παρόν όχι ομάδα. Άλλοι στόχοι τέθηκαν το καλοκαίρι, άλλοι στόχοι δημιουργήθηκαν στη διάρκεια της χρονιάς, άλλοι ξεκίνησαν να την εφαρμογή του πλάνου, άλλοι τη συνεχίζουν…
Αγωνιστική φιλοσοφία – Πλάνο
Ο Άρης επέλεξε να φτιάξει ένα ρόστερ με προϋπολογισμό μεταξύ 750-800 χιλιάδων ευρώ. Μπορεί να υπήρχε η δυνατότητα για να δοθούν κι άλλα χρήματα, αλλά κρίθηκε σκόπιμο ότι θα ήταν καλύτερα η ομάδα να κάνει σωστά τα πρώτα βήματα σε μια νέα εποχή.
Οι κίτρινοι με τον ίδιο προπονητή από την περσινή περίοδο, δεν άλλαξαν φιλοσοφία. Είναι από τον Οκτώβριο μέχρι σήμερα μια ομάδα που έχει τη σφραγίδα του προπονητή της, που έχει συγκεκριμένους στόχους μέσα στο παρκέ, σαφείς προσανατολισμούς, που σε πολλές περιπτώσεις συνδυάζει το θέαμα με την ουσία και κυρίως κερδίζει.
Από τους 38 αγώνες μέχρι σήμερα σε Ελλάδα και Ευρώπη ο Άρης έχει κερδίσει τους 26 με τον ίδιο τρόπο. Παίζοντας εξαιρετική άμυνα, διαφυλάττοντας άριστα την έδρα του, με ρεκόρ 18-1. Είναι η μοναδική ομάδα στην ελληνική Α1 που δεν έχει κάνει αλλαγή ή προσθήκη στο ρόστερ της, απόδειξη ότι μέχρι σήμερα αυτό που είχαν στο μυαλό τους διοίκηση και τεχνική ηγεσία τους δικαιώνει.
Η ΑΕΚ είναι το ακριβώς αντίθετο του Άρη. Μέχρι σήμερα σε 20 αγώνες πρωταθλήματος έχουν αγωνιστεί 19 διαφορετικοί παίκτες! Η έλλειψη φιλοσοφίας και διοικητικού πλάνου ήταν λογικό να οδηγήσει και στην απουσία πλάνου μέσα στις τέσσερις γραμμές. Ο Ντράκαν Σάκοτα ξεκίνησε ως προπονητής και έγινε τζένεραλ μάνατζερ αφού πρώτα έδιωξε τον βοηθό του (Άγγελος Κορωνιός), πήρε άλλον στη θέση του (Σωτήρης Μανωλόπουλος) και εν τέλει παραιτήθηκε για να επιλέξει από το νέο πόστο του τον… διάδοχό του (Γιούρι Ζντοβτς).
Στο ρόστερ; Οι αλλαγές δεν σταματούν και δεν πρόκειται να σταματήσουν… Ήρθε ο Κρις Γουόρεν, ο Ντάνιελ Όρτον, ο Φίλιπ Σκραμπ, ο Μαρκ Κάρτερ, είχαν ανανεώσει οι Μαλίκ Χέρστον και Μίλαν Μιλόσεβιτς. Ο Όρτον έφυγε πριν ξεκινήσει η χρονιά, την θέση του πήρε ο Ανοσίκε, ο οποίος έμεινε μόνο για 4 παιχνίδια και μετά έφυγε, αφήνοντας την θέση του στον Δημήτρη Μαυροειδή που αποκτήθηκε ως μεταγραφή από την Κηφισιά! Έφυγε ο Γουόρεν και ήρθε ο Ντι Τζέι Κούπερ, ήρθε ο Μάλκολμ Άρμστεντ για να αλλάξει τον Σκραμπ, αλλά έφυγαν πολύ γρήγορα και οι δύο “καινούριοι”. Ήρθε για έναν μήνα ο Ντιόντε Κρίστμας, έφυγε για να έρθει ο Τζεϊκόβαν Μπράουν και την θέση του Κούπερ πήρε ο Τορίν Γκριν. Οχτώ αλλαγές στο ρόστερ κι αν προσθέσει κανείς και τον Γιάννη Καλαμπόκη που αποκτήθηκε επειδή υπήρχαν τραυματίες λίγο πριν το ξεκίνημα της χρονιάς το σύνολο κάνει εννιά!
Η ανταπόκριση του κόσμου
Εκ διαμέτρου αντίθετες εικόνες έχουν το Αλεξάνδρειο και το ΟΑΚΑ. Στο Παλέ φέτος ψάχνει κανείς και μετά δυσκολίας βρίσκει στη συντριπτική πλειοψηφία των αγώνων άδειο καρεκλάκι. Ο κόσμος του Άρη είδε όραμα, είδε πράξεις, είδε αποτελέσματα και στηρίζει με όλες τις δυνάμεις του τη νέα προσπάθεια. Χωρίς αυτόν δεν θα μπορούσε να γίνει το 18-1 στο Παλέ φέτος σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Στο ΟΑΚΑ τα πράγματα είναι “παγωμένα”. Ενθουσιασμός στο ξεκίνημα, ολοένα και πιο άδειο το γήπεδο από εκεί και πέρα, για τον πολύ απλό λόγο ότι η ΑΕΚ παρότι είναι στην τρίτη θέση στην κανονική διάρκεια δεν πείθει για το πλάνο της, δεν πείθει τον κόσμο της ότι αξίζει να πληρώσει εισιτήριο για να την δει από κοντά.
