Μια ακόμη ξεχωριστή μέρα αυτή που ξημερώνει. Μοναδική, σπουδαία, ξεχωριστή, κιτρινόμαυρη!
Ο Άρης ανήμερα της 25ης Μαρτίου, μιας μεγάλης γιορτής της Ελλάδας και της Ορθοδοξίας γιορτάζει τα 110α γενέθλιά του.
Ο Άρης έγινε 110 χρόνων και σκορπίζει παντού την λάμψη, την ιστορία του μεγαλείο του… Ακόμη και τώρα, ειδικά τώρα στα πιο δύσκολα και δύσβατα μονοπάτια όλου του πλανήτη.
Ακόμη και τώρα όπου η ανθρωπότητα δοκιμάζεται, σύλλογοι, όπως ο Άρης ταυτίζονται με τους αγώνες, με την δυναμική αντίσταση, την “επανάσταση” απέναντι στο κατεστημένο και στα συμφέροντα πρεσβεύοντας πολύτιμες αξίες και ιδανικά… Ειδικά τώρα, ειδικά αυτούς τους τελευταίους μήνες, όπου ο ποδοσφαιρικός Άρης αποτελεί το καμάρι όλων και συνολικά ο σύλλογος προσπαθεί να βρει τον βηματισμό, παρά τις τεράστιες δυσκολίες.
Σαν σήμερα, πριν 110 χρόνια γεννήθηκε ο πιο ένδοξος και υπερήφανος σύλλογος της Μακεδονίας, γιατί έτσι είναι – όχι στα λόγια και στην… εικονική πραγματικότητα που παρουσιάζουν οι ιερείς της προπαγάνδας, οι δούλοι του χρήματος και της υποτέλειας, αυτοί που ξεπούλησαν συνειδήσεις, ιδανικά, αξιοπρέπεια, τα πάντα για μια χούφτα… ευρώ, δολάρια, ρούβλια, αλλά γιατί αυτό μαρτυρούν οι λαμπρές σελίδες της ιστορίας του.
Ο Άρης σβήνει σήμερα τα εκατό συν δέκα κεράκια του. Γιατί είναι το καμάρι της Μακεδονίας. Γιατί είναι ο ΑΡΗΣ!
Σίγουρα τα τελευταία χρόνια, οι… πανηγυρισμοί και τα πολλά χαμόγελα έδωσαν την θέση τους στην αγωνία, στον προβληματισμό, στις δυσκολίες. Ο σύλλογος μπορεί να συνεχίζει να μετράει τις πληγές του, που συσσωρεύτηκαν στην πορεία των δεκαετιών από εκείνο το πρωί της 25ης Μαρτίου του 1914 κι έπειτα, όταν σε ένα καφενεδάκι της περιοχής Βότση, έπαιρνε πνοή και φούντωνε η φλόγα της γέννησης ενός από τους πλέον ιστορικούς συλλόγους της χώρας.
Ο Άρης όμως , η οικογένεια του συλλόγου, γνωρίζουν όλοι, ότι είναι νικητής και θα πετύχει… ΔΕΝ ΛΥΓΙΣΕ ΠΟΤΕ. Γιατί να λυγίσει τώρα… Αρκεί να το επιτρέψουν οι συνθήκες τις οποίες δεν ορίζει πια ο ίδιος, αλλά αποτελούν ένα τεράστιο στοίχημα όλου του πλανήτη.
Ο Άρης βιώνει τη δική του… επανάσταση. Για μια ακόμη χρονιά, όπως έμαθε, έτσι γεννήθηκε, όπως κάνει και θα κάνει κάθε χρόνο.
Είναι ο μόνος δρόμος για να ζήσει και να υπάρχει.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΡΗ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ
