Ήταν ένα όμορφο βράδυ του Ιουνίου του 1970. Κατηφορίζαμε από το Καυταντζόγλειο προς την Λεωφόρου Στρατού μετά την λήξη του τελικού του κυπέλλου που είχε βρει τον Άρη νικητή και τροπαιούχο χάρις σε ένα γκολ του Μανώλη Κεραμιδά.
Ήμουνα μόλις 13 ετών και είχα νοιώσει την μεγαλύτερη χαρά μέχρι τότε της ζωής μου. Η πορεία των φίλων της ομάδας στους δρόμους της πόλης είχε αρχίσει με αρχηγό τον αείμνηστο Σαράφο και αρχικό προορισμό την Αγία Τριάδα και μετά το Χαριλάου .
Ο πρόεδρος Νικόλαος Καμπάνης, ο προπονητής Μιλοβαν Τσίριτς οι 12 παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν (Χρηστίδης,Πάλλας,Ναλμπάντης, Σπυρίδων, Ραπτόπουλος, Σεμερτζής, Συρόπουλος , Κεραμιδάς, Αλεξιάδης, Μιχαηλίδης, Παπαιωάννου, Ψηφιδης) αλλά και ο μεγάλος Τάκης Λουκανίδης που είχε βοηθήσει σημαντικά να πάει η ομάδα στον τελικό (δεν έπαιξε με μια σκανδαλώδη απόφαση) είχαν μπει στο πάνθεο της ιστορίας του συλλόγου.
Όμως από τότε και ενώ πέρασαν 52 χρόνια η ποδοσφαιρική ομάδα δεν μπόρεσε να κερδίσει έναν τίτλο αν και έφθασε τρεις τέσσερις φορές πολύ κοντά στην επιτυχία. Βέβαια το 1980 ουσιαστικά ήταν αυτή που κέρδισε το πρωτάθλημα όμως λίγες αγωνιστικές πριν το τέλος το Αθηναϊκό κατεστημένο άλλαξε τον κανονισμό κάτι που από τότε δεν έχει ξαναγίνει και ενώ στην ισοβαθμία έβγαινε πρωταθλητής αυτός που υπερείχε στα μεταξύ τους παιχνίδια έστειλε τον πρώτο Άρη και τον δεύτερο Ολυμπιακό στο μπαράζ του Βόλου και εκεί επικράτησαν οι Πειραιώτες.
Είναι πολλά τα χρόνια που πέρασαν χωρίς τίτλο και φέτος είναι η ευκαιρία του Άρη μετά την βατή κλήρωση (πρώτα Λαμία και μετά ΠΑΟ δυο ομάδες κατώτερες των κιτρινόμαυρων) να φθάσει στον τελικό και με έναν ξένο διαιτητή να βάλει το τρόπαιο του κυπέλλου στην τροπαιοθήκη του συλλόγου.
Αυτός είναι ο στόχος και διοίκηση και προπονητής το έχουν περάσει στους παίκτες . Ο κόσμος του Άρη διψά να δει να υλοποιείται αυτός ο στόχος και γι αυτό και ζητά:
«ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΦΕΡΕ ΜΑΣ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ».
** Το σχόλιο του ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ στο PRESSARIS είναι μια προσφορά του κορυφαίου ζαχαροπλαστείου ΑΜΟΡΕ!
